คือก่อนอื่นต้องบอกก่อนผมจบม.6 ครับ แล้วเรียนมหาลัยไปสองปีไม่ไหวเลยออกมาหางานทำ
ที่แรกโอเคมากเลยครับทำได้อยู่หกเดือน ก้ลาออก ที่ลาออกเพราะไกลบ้านมากครับ เลิกงานก้ดึกมากบางวันไม่มีรถกลับบ้านเลย
สุดๆแล้วไม่ไหวกะเรื่องการเดินทาง ไหนจะค่าใช้จ่ายเลยขอลาออกครับ

พอลาออกมาว่างงานอยู่เดือนนึงครับ เลยไปสมัครสอบมหาลัยอีกครั้ง สุดท้ายก้ติดครับดีใจมากๆ เลย แต่กว่าจะเปิดเทอมตั้งเดือนมิถุนาโน่นเลย
ก้เลยไปสมัครงานเป็นพนักงานร้านกาแฟในโรงพยาบาลครับ ตอนแรกๆ ตื่นเต้นมากเลย
ที่ทำงานไกล้บ้านด้วย ไปแรกๆรู้สึกดีมากครับ พี่ที่ร้านเป็นกันเองมาก
สอนงานเราดีมากเลย แต่พอหลังก้เริ่มเหมือนหมั่นไส้น้องใหม่อะคับ ก้มาจิกๆ บ่นๆ ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในร้านด้วยครับ
ถามว่ากดดันไม๊ กดดันมากๆเลยครับ เพราะผมเป็นเด็กใหม่คนเดียวเลย ทุกคนเค๊าเปนงานกันหมดแล้ว
เหมือนเราเปนตัวถ่วงร้านเค๊า พอทำได้จะเดือนนึง รู้สึกไม่ไหวจิงๆครับ บรรยากาศแย่มากเลย รู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว
ประกอบด้วยไปได้ยิน พี่ที่ร้านเค๊านินทากันเองด้วยอะครับ เลยรู้สึกว่าไม่โอเคเลย ขอลาออกละกัน
ตอนนี้อยู่บ้านเฉยๆ เบื่อมากครับ กว่าจะเปิดเทอมก้นาน ไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ เปนภาระทางบ้านเลยอะคับ ไม่รู้จะไปทำอะไรดี