เนื่องจากความล่าช้าของตัวกระผมเองและนิตยสาร จึงไม่ได้นำรีวิวหนังที่เขียนลงคอลัมน์มาให้ได้อ่านกัน ตกค้างถึง 3 เรื่องครับ
ซึ่งหนังทั้ง 3 เรื่อง ก็ได้หมดโปรแกรมฉายไปเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นขออนุญาตนำมาลงให้ได้อ่านเล่นๆกันครับ

เคาท์ดาวน์ – ความโหดแบบ Feel Good

ในบรรดาค่ายผู้ผลิตหนังไทย ต้องยอมรับว่า GTH หรือ จีเอ็มเอ็ม ไท หับ เป็นค่ายหนังไทยที่ได้รับการยอมรับกันว่าผลิตหนังไทยได้มีคุณภาพ ทำรายได้ได้สูง จนทำให้แบรนด์ GTH เป็นที่ได้รับการยอมรับจากคอหนังไทย และหนังไทยของค่ายนี้ ก็มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นคือดูจบแล้ว Feel Good ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้ชมโดยทั่วไปย่อมพึงพอใจ

แต่ในช่วงหลัง เมื่อหนังไทยเริ่มมีผู้ผลิตหนังหลายราย GTH เริ่มถูกมองว่าเป็นค่ายที่ไม่ค่อยมีหนังแนวใหม่ๆ ที่แตกต่างออกมาจาก 3 แนวหลัก คือ ผี ตลก รัก (ซึ่งปกติก็เป็น 3 แนวที่ทำรายได้ดีสำหรับหนังไทย) แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเพราะหนังไทย ไม่ได้แข่งขันแต่กับหนังไทยด้วยกัน ต้องแข่งขันกันหนังต่างประเทศที่ถล่มกันเข้ามาในตลาดภาพยนตร์บ้านเรา รวมทั้งแข่งกับหนังตัวเองเถื่อนคือ แผ่นผี Bittorrent  youtube การถือเอาหลัก ปลอดภัยไว้ก่อน ย่อมไม่ผิดแต่ประการใด

ยิ่งพอมาดูหนัง GTH ที่พยายามฉีกแนวออกจากแนวผี และโรแมนติกคอมมิดี้แล้ว รายได้ช่างแตกต่างกับหนังแนวหลัก เช่น Top Secret วัยรุ่นพันล้าน ทำได้ 38 ล้านบาท หรือจะเป็น บอดี้ศพ#19 หนังแนวจิตวิทยาฆาตกรรมที่นำเสนอเป็นหนังผี ก็ได้ไปเพียง 30 ล้านบาท
แม้แต่ รัก 7 ปี ดี 7 หน ที่ต้องถืว่าเป็นหนังรักที่มีการพัฒนายกระดับขึ้นมาให้มีความเป็นอาร์ตมากขึ้น ก็ยังทำไปได้แค่เพียง 70 ล้านบาท ซึ่งเหมื่อทเยบกับจำนวนดาราชื่อดังที่ร่วมแสดง และการเป็นหนังฉลองครบ 7 ปีของทางค่าย ต้องบอกว่า การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ไม่ง่ายเลย

และในที่สุด หนังเรื่องใหม่ที่มีหน้าหนัง ฉีกออกมาจากความเป็น GTH มากที่สุด ก็ได้นำเสนอออกสู่สายตาผู้ชม คือเรื่อง เคาท์ดาวน์ หนังเรื่องนี้ค่อนข้างแปลกที่ GTH ให้ผู้กำกับหน้าใหม่ บาส-นัฐวุฒิ พูนพิริยะ สร้างโดยดูจะค่อนข้างเป็นความลับกับแม้กระทั่งคนใน GTH มากกว่าเรื่องก่อนๆ ไม่มีใครรู้ว่าเป็นหนังแนวไหน จนกระทั่งมีตัวอย่างออกมา ก็มีกระแสออกมากมายถึงความเปลี่ยนแปลงไปของ GTH ที่โหด แรง พูดถึงประเด็นที่รุนแรงทั้งยาเสพติด SEX และหนังก็ได้ Rate 18+ ยิ่งเป็นการตอกย้ำความกล้าที่จะเปลี่ยนแปลงของทาง GTH ได้อย่างชัดเจน

จากตัวอย่างของหนัง และกระแส ความคาดหวังของผมก็สูงขึ้นเรื่อยๆ ว่าในที่สุด จะมีหนังไทยแนวโหดๆ ดาร์กๆ ที่มีเนื้อเรื่องเจ๋งๆ มาแข่งขันกับสุดยอดหนังในใจอย่าง บอดี้ศพ#19 ได้สักที

เมื่อได้ชม ก็พบว่า หนังเรื่องนี้เล่าถึงเรื่องราวของวัยรุ่นไทยกลุ่มหนึ่งที่ใช้ชีวิตในห้องพักที่นิวยอร์คในวันส่งท้ายปีเก่า โดยมี แจ็ค (พีช – พชร จิราธิวัฒน์) และบี (เต้ย – จรินทร์พร จุนเกียรติ) เป็นแฟนกัน โดยมี แพม (พีค – ภัทรศยา เครือสุวรรณศิริ) เป็นเพื่อนร่วมห้องอีกหนึ่งคนเรื่องราวก็ค่อยๆเล่าเรื่องและนิสัยของแต่คนไปเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนบี จะมีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ บอกเลยว่าช่วงแรกก็รู้สึกได้แล้วว่า หนังมีการใช้ภาษาที่รุนแรงสมกับ Rate 18+ จริงๆ รวมทั้งสร้างความรู้สึกที่ดูน่าสมเพชกับพฤติกรรมของวัยรุ่นกลุ่มนี้ได้ดี

หลังจากนั้นหนังก็เริ่มสร้างปริศนาขึ้นมากับการมาของเฮซุส (เดวิด อัศวนนท์) ที่วัยรุ่นกลุ่มนี้เรียกมาส่งยาเสพติดให้ ประเด็นยาเสพติดในหนัง เป็นสิ่งที่ผมกังวลอยู่แล้ว เพราะเมื่อมีการเสพยาเสพติด ภาพและสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้น จะเป็นอย่างไร เกินจริงแค่ไหน รุนแรงแค่ไหน เรื่องก็จบได้ง่ายแบบรอดตัวด้วยคำว่า "เมายา"  และหมายความว่าหนังจะพาเราไปทิศทางไหนก็ได้ พาออกทะเล ลงนรก ขึ้นสวรรค์ ไปอวกาศ ก็ยังได้ ดังนั้นต้องเผื่อใจไว้ทันที และหนังก็มีบทสนทนาที่ดูไม่มีประโยชน์ สลับกับบทสนทนาที่ดูมีเรื่องราว ปนกันไป ตรงนี้เริ่มมีความรู้สึกเบื่อขึ้นมานิดหน่อย ประมาณ เมื่อไหร่จะไล่เชือดกันสักที ซึ่งก็ต้องอดทนรอกันพอสมควร

จากนั้นหนังก็เริ่มปล่อยพฤติกรรมที่ไม่ปกติ เริ่มรุนแรงและพาเนื้อเรื่องไปจนถึงจุดหักมุมสำคัญ ซึ่งจริงๆก็เป็นจุดที่เคยคิดไว้แต่ลืมไป ทำให้ตื่นเต้นมากขึ้นทันที และหนังค่อยเริ่มแสดงความโหดออกมาทีละนิดละนิด พร้อมกับสะท้อนสิ่งที่วัยรุ่นทั้ง 3 คนทำไว้ออกมา แต่.....  พอถึงจุดที่จะเป็นไคลแม็กซ์ของเรื่อง หนังกลับใช้หลักการอีกแบบหนึ่ง ตรงนี้เล่นเอาผมอึ้งมากๆ แต่อึ้งเพราะไม่คิดว่าจะมาใช้หลักแบบนี้กับหนัง ส่วนตัวมองว่ามันไม่เข้ากัน และดูตลกตอนที่พยายามเค้นให้วัยรุ่นทั้ง 3 คนท่อง.. เอาเป็นว่า เดาไม่ได้ แต่ไม่โดนใจละกันครับ

ถ้าถามว่าระดับความรุนแรงที่เกิดขึ้นนั้นมากแค่ไหน ก็ขอบอกว่ารุนแรง แต่ไม่มากไปกว่าหนังต่างประเทศแนวๆนี้ ซึ่งต่ำกว่าความคาดหวังของผมไปหน่อย เพราะคิดว่าหนังจะโหด ลาบเลือด ถึงใจ แต่ก็แค่พอลุ้นเท่านั้นเอง

ช่วงท้ายของหนัง โดยรวมมีบทสรุปที่ดี แต่ไม่เป็นไปอย่างที่คาด ทั้งๆที่ดูเหมือนมีหลายจุดที่จะหักมุมได้อีกหลายตลบ แต่หนังเลือกที่จะทำให้เป็นไปตามทางที่ควรจะเป็น ซึ่งเป็นส่วนที่ผมค่อนข้างเสียดายกับหนังเรื่องนี้ เพราะเเหมือนมีวัตถุดิบที่ดี แต่ไม่ใช้ ปล่อยให้มันผ่านไปง่ายๆ

ในด้านการแสดง เต้ย – จรินทร์พร จุนเกียรติ แสดงได้ดีครับ ถึงแม้จะมีหลายฉากที่ยังดูไม่รุนแรง เร่งเร้าถึงระดับที่ควรจะเป็น ซึ่งทำให้อารมณ์ของคนดูไม่ตื่นเต้นเต็มที่ แต่เมื่อเทียบกับภาพลักษณ์ของเต้ย ถือว่าทำได้ฉีกและแตกต่างจนเป็น "บี" ในหนังได้อย่างสมบทบาท ส่วน พีช – พชร จิราธิวัฒน์ ซึ่งปกติเป็นคนที่แสดงได้ในระดับดีมากๆ ก็ดูเหมือนทำได้แต่ดูไม่โดดเด่นเหมือนหนัง 2 เรื่องก่อนๆ ส่วน พีค – ภัทรศยา เครือสุวรรณศิริ ก็ถือว่าทำได้ตามมาตรฐานครับ แต่คนที่น่าประทับใจที่สุดกลับเป็น เฮซุส (เดวิด อัศวนนท์) ที่แสดงได้แบบเหลือเชื่อมาก ผมว่า ผมเจอตัวเต็งผู้เข้าชิงรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมในปีนี้แล้วล่ะครับ

โดยรวมแล้ว "เคาท์ดาวน์" เป็นความพยายามที่เกือบจะดี ของทาง GTH อาจยังขาดอะไรหลายๆอย่างไปบ้าง ยังโหด แรง ไม่ถึงระดับที่คาดหวังบ้าง แต่ถือว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีกับวงการหนังไทย และอยากให้ GTH กล้าต่อไป ถึงแม่ว่ารายได้ของหนังเรื่องนี้ ดูเหมือนจะไม่เป็นไปตามที่ทางค่ายหวังไว้ก็ตาม

เกรดหนัง / ระดับความคาดหวัง - พอดูได้ / ก่อนชม "คาดหวังสูง" หลังชม "ต่ำกว่าที่คาดไว้"

ขอฝากกระทู้นี้ด้วยครับ
[CR]รีวิวสั้นๆพร้อมให้เกรด หนังไทยปี 2555 ที่ผมได้ดูรวม 27 เรื่องครับ
http://ppantip.com/topic/30188513