ช่วงนี้อากาศร้อนลุ่ม เหมือนไฟสุมทรวง นะครับ


หมู่บ้านที่ผมอยู่อาศัยก็แข่งกันเปิดเครื่องใช้ไฟฟ้าทำความเย็นกันจ้าละหวั่นน่ะสิ


"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับท่อตันฟระ สู" นั่นดิ มันไม่น่าจะเกี่ยว ถ้าไฟที่หมู่บ้านไม่ตกบ่อย แล้วไม่ทำให้เครื่องใช้ไฟฟ้าทยอยเสียกันไปหลายบ้าน


"ฮ่วย..แล้วมันเกี่ยวอะไรกับท่อตันกันล่ะเฟร้ย" เอ้าเข้าเรื่องเลยละกัน เรื่องของเรื่องคือคุณพันยาที่บ้านดันเป็นคนช่างสังเกตน่ะซี้


คุณเธอเดินมาสะกิดสีข้าง ตอนกลางวันแสกๆ บอก"พี่พี่ ตู้เย็นเป็นไรไม่รู้มันไม่ค่อยเย็น น้ำแข็งเริ่มละลาย"


เราก็รีบไปด้อมๆ มองๆ ตามประสาพ่อบ้านที่ดี เออว่ะน้ำแข็งใต้ฟรีซเซอร์มันเริ่มละลายสงสัยจะงานเข้าแล้วเรา


แต่พอลองถอดปลั๊กแล้วเสียบใหม่ คอมฯก็ทำงานดีนี่นา เลยตะโกนบอกพันยาที่หลังบ้าน "มันหายดีแล้วจ้า"


แต่พันยาอยู่หลังบ้านทำไรอยู่น่ะ  - -"


เธอเอาของที่นำออกมาจากช่องฟรีซ พวกน้ำจิ้มทั้งหลายที่ใส่ไว้ในกล่องมา 2 ชาติเททิ้งน่ะสิครับ


สิ่งสำคัญของเรื่องครั้งนี้ก็อยู่ตรงนี้แหละ เธอทิ้งลงท่อในอ่างล้างจาน (ด้วยอารมณ์เหม่อลอยลืมตัว)


ก่อนที่จะรู้สึกตัวรีบตักเศษตะกอนออกทิ้ง มันก็สายไปแล้วนะตัวเธอว์ ช่ายแล้ว "ท่อตันน่ะซี้"


เธอบอก "พี่ พี่ สงสัยท่อตัน" แล้วทำเนียนๆ ไปนั่งดูทีวีซะเฉยๆ แต่หูคอยเงี่ยฟังว่าเราจะว่าอะไร