วันนี้ขี่จักรยานจากบ้านแถวรังสิต ไปเส้นสะพานใหม่ เกษตร แล้วก็ไปสวนรถไฟมาครับ

1 //

สวนรถไฟเป็นที่พักผ่อนชิลๆ ถ่ายรูป สูดอากาศในสวนสาธารณะ เป็นปอดให้คนกรุงฯ ใช่มั้ย?

มันไม่ใช่ที่ที่จะมาสปรินต์แข่งกันหรือเปล่าครับ?

เลนจักรยานทำไว้ครึ่งหนึ่ง ยังไม่พอกันใช่ไหมครับ ต้องโฟลว์แซงขวาแล้วปั่นแบบให้คนอื่นเสี่ยงอันตรายกันหรือ?

พวกท่านมาจากไหนกัน โดยเฉพาะแก๊งฟิกซ์ ปั่นกันพรวดๆ แทรกซ้ายแทรกขวา...

ผมปั่นไหลตามคนชมนกชมไม้ไปเรื่อยๆ นานๆ แซงเด็กที

ถ้าเกิดชนเด็ก ชนคนวิ่ง พวกท่านเคยสนใจกันบ้างหรือไม่?

พอเจ้าหน้าที่มาเตือนก็ไม่พอใจกัน บอกให้ลดความเร็วก็ลดกันได้สักพัก แล้วพวกท่านก็สปรินต์กันเหมือนเดิม!?

เข้าใจคำว่าสวนสาธารณะมั้ยครับ??? สวนสาธารณะ ไม่ใช่เวโลโดรม ท่านสปรินต์ยังไงก็สปรินต์กันได้แบบจำกัด

คิดว่าตัวเองขาแรง ทำไมไม่ไปช็อกโกแลตวิลล์ (ความจริงที่นี่ก็ไม่ใช่ที่ซ้อมจักรยานโดยจุดประสงค์กระมัง?)

ทำไมไม่ไปสุวรรณภูมิ ทำไมไม่ไปเวโลโดรมกันไปเลยล่ะ?????

ลูกเด็กเล็กแดงเขาก็ไม่ได้มีความสามารถที่จะหลบพวกท่านได้ "ตลอดไป" หรอกนะครับ

นี่ไม่นับบรรดาพวกที่ปั่นคิดจะหัก คิดจะเลี้ยว ไม่ให้สัญญาณ คนข้างหลังเบียดกันแทบจะเกี่ยวกันล้ม เคยมองทางหรือไม่?

ความสุขของท่าน คือความทุกข์คนอื่นแล้วละครับนั่น

2 //

ขากลับ ผมจูงจักรยานเดินผ่านจากเซ็นทรัลลาดพร้าว เดินมาเมเจอร์ ข้ามแยกแล้วถึงปั่น (ก่อนนั้นทางคับขันเกิน)

เอาล่ะ เครื่องป้องกันผมอาจจะไม่เต็มสูตร แต่ไฟกะพริบ แถบสะท้อน ไฟหน้า แผงทับทิม คงพอรู้ว่านี่เป็นจักรยาน

ทางขวาเป็นรถร่วมไม่ก็รถตู้เกือบตลอด ผมก็ปั่นซ้ายสุดไม่ออกขวาถ้าไม่จำเป็น เกาะเส้นขาวเลนซ้ายไว้

ผมปั่นมาราวๆ 22-23 (ดูจาก GPS มือถือ)

รอบแรก : แอคคอร์ดงูเห่าวิ่งพรวดออกมาจากซอยพหลฯ 49 ผมเบรกตัวโก่ง ลงไปสงบสติอารมณ์สักพัก
รอบสอง : รถเมล์ร่วมเพศ เอ้ย ร่วมบริการ หักจากเลนสามเบียดเข้าป้ายแบบไม่สนใจคนอื่น ผมจัมพ์ขึ้นทางเท้าทัน ไม่งั้น เละ

เข้าไปหาน้ำปั่นสงบสติอารมณ์อยู่ในซอย 53 ปั่นมาออก 55 ข้างวัดพระศรีฯ พอจะใจเย็นขึ้นบ้าง... และแล้ว



รอบสาม : หนักสุด ปั่นไปก่อนถึงตลาดยิ่งเจริญ ขวาเป็นรถเมล์ 522  
รถแท็กซี่กะลุงแก่ๆ อีกคน ขี่จักรยานแทงพรวดออกจากซอย ซ้อนกันออกมาจะข้ามไปเลนสอง
ไม่ได้มีรถจอดขวางบังสายตา ไม่ได้มีห่_ อะไรขวางทาง ไฟหน้าผมก็น่าจะสว่างระดับหนึ่ง

ผมขี่มาประมาณนั้นแหละ เบรกพรวด..... แล้วก็กระตุก วืด.... ลากจักรยานขึ้นไปไอแค่กๆ อยู่ตรงป้ายรถเมล์
ใจนึกวาบไปถึงกระทู้ที่มีนักกีฬาปั่นลงอุโมงค์แล้วหัวใจวายทันที เลยบังคับตัวเองให้ไออยู่เป็นนาที...

ตอนนี้เจ็บคอชิ_หายเลยครับ



แถมโดนดุอีก บอกแล้วนะว่าเมืองไทยไม่ใช่ญี่ปุ่น วินัยจราจรเฮงซวยกันขนาดไหน @#*)@$*^#$@)^*#$@)^$!!!

เพื่อรักษาชีวิตให้ยืนยาว และให้ได้ทำสิ่งที่รักอีกหลายๆ อย่าง ผมคงเลิกปั่นในถนนใหญ่ กทม. ตั้งแต่วันนี้ละครับ
อย่างมากสุดก็เอาขึ้นรถไปปั่นในเกษตร ไม่ก็เวลาไปสวน... จะไม่ได้แรงขา ไม่ได้ลดน้ำหนักก็ช่างแม่มละ

นโยบายทำหรือไม่ทำ วินัยจราจรและจิตสำนึกคนไทยก็แก้กันไม่ได้หรอก ฝันไปเถอะ เมืองจักรยาน เฮ้อ....



Edit: เพิ่มแท็กหน่อย