ชีวิตนักกอล์ฟวีคเอนด์ เดือนหนึ่งออกรอบสองครั้ง ไม่คิดฝันเลอเลิศอะไร แต่ก็แอบหวังลึกๆ ว่าอยากตีสกอร์ 38,39 จะภูมิใจมาก
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ไปใช้บัตรเว้าเชอร์ของบลูแซฟฟายด์ หลังจากที่ทางสนามบอกว่าเต็มตลอดและไม่รับนักกอล์ฟไทยมาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา กว่าจะได้คิวห้องพักและสนามว่างก็ปาเข้าไปเกือบสิ้นเดือนมีนาคมเว้าเชอร์จะหมดอายุพอดี
ขับรถฝ่าลมร้อนและรถรามหาศาลบานตะไทมุ่งหน้าสนามกอล์ฟบลูแซฟฟายด์ อ.บ่อพลอย จ.กาญจนบุรี เคยมาครั้งหนึ่งแล้วด้วยความรู้สึกว่าไม่ไกลมาก ทำไมครั้งนี้จึงไกลนักหว่า? ออกจากบ้าน 09.30 กะว่าถึงสนามประมาณเที่ยง ทีออฟสัก 13.00 น.น่าจะชิวๆ ที่ไหนได้ รถมากมายมาจากไหนกันนักหนา ยึกๆยักๆ ฉึกฉัก กว่าจะถึงสนามปาไป บ่ายสอง 14.00 น.
ทีออฟ 14.30 น. คอร์ส A,B (CANYON COURSE) 9 หลุมแรก คอร์ส A ตีตามมาตรฐานของตัวเอง สกอร์ 44 ถึงจะมีบางช็อตไม่พอใจนัก แต่ก็พอใจกับสกอร์นี้
9 หลุมหลังคอร์ส B แดดล่มลมตก ลมพริ้วมาถึงจะเป็นลมร้อนแต่ก็พอได้ชื่นใจบ้าง ยังตีไปตามปกติไม่คิดมากไม่ได้สนใจสกอร์ว่าจะออกมาอย่างไร เล่นได้เพียงหลุม 16 พาร์ 3 ตีลงจากเขาระยะ 145 หลา เก็บพาร์ได้ 19.00 น.มืดสนิทไม่สามารถเล่นต่อได้อีก แคดดี้ส่งสกอร์คาร์ดให้และบอกว่า โห! นาย กำลังมาดีเลย 6 พาร์ กับอีก 1 โบกี้เกินอยู่ 1 เอง
เฮ้ย! จริงเหรอ? ไม่เคยทำได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ยะ เอาละสิ ทำไงล่ะแล้วจะเป็นนิวโลว์เร็คคอร์ดของตัวเองได้ไหมนี่ ก็เล่นไม่จบ แคดดี้บอกว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บอีกสองหลุมที่เหลือ หลุม17 พาร์ 5 และหลุม 18 พาร์ 4
เช้าวันรุ่งขึ้น ออกคอร์ส C ,D (OCEAN COURSE) ยังฟอร์เดิมแฮะ 3 ดี้ 5 พาร์ สกอร์ 39 ,42 อย่างนี้สกอร์ที่เราเคยฝันไว้ มันก็ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วนี่นา
ถึงเวลามาตามเก็บ2หลุมสุดท้ายหลุม17 พาร์4 และหลุม18พาร์5 คอร์ส B (CANYON COURSE) ของเมื่อวานด้วยความมุ่งมั่นว่าขี้หมูขี้หมา โบกี้,โบกี้ ก็ยัง 39 อยู่ดี แล้วถ้า พาร์ทั้งสองหลุม 37 นั่นมันเกินที่ฝันไว้นะนั่น
และแล้วฟ้าก็ไม่เป็นใจ ฉึก,ท็อป ก็มาในบัดดล พาร์ 4 ออก 7 พาร์ 5 ออก 7
สวรรค์ล่ม จบด้วยสกอร์ 42 เกิดอะไรขึ้นกับโพ้ม...
(วันที่สามเล่น คอร์ส A,B (CANYON COURSE) อีกรอบ หลุม 17,18 ก็เก็บพาร์และโบกี้ได้ อ่ะ!! แล้วทำไม?...)
เกือบถึงเป้าหมายสกอร์ที่ฝันไว้ในเกมส์กอล์ฟ
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ไปใช้บัตรเว้าเชอร์ของบลูแซฟฟายด์ หลังจากที่ทางสนามบอกว่าเต็มตลอดและไม่รับนักกอล์ฟไทยมาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา กว่าจะได้คิวห้องพักและสนามว่างก็ปาเข้าไปเกือบสิ้นเดือนมีนาคมเว้าเชอร์จะหมดอายุพอดี
ขับรถฝ่าลมร้อนและรถรามหาศาลบานตะไทมุ่งหน้าสนามกอล์ฟบลูแซฟฟายด์ อ.บ่อพลอย จ.กาญจนบุรี เคยมาครั้งหนึ่งแล้วด้วยความรู้สึกว่าไม่ไกลมาก ทำไมครั้งนี้จึงไกลนักหว่า? ออกจากบ้าน 09.30 กะว่าถึงสนามประมาณเที่ยง ทีออฟสัก 13.00 น.น่าจะชิวๆ ที่ไหนได้ รถมากมายมาจากไหนกันนักหนา ยึกๆยักๆ ฉึกฉัก กว่าจะถึงสนามปาไป บ่ายสอง 14.00 น.
ทีออฟ 14.30 น. คอร์ส A,B (CANYON COURSE) 9 หลุมแรก คอร์ส A ตีตามมาตรฐานของตัวเอง สกอร์ 44 ถึงจะมีบางช็อตไม่พอใจนัก แต่ก็พอใจกับสกอร์นี้
9 หลุมหลังคอร์ส B แดดล่มลมตก ลมพริ้วมาถึงจะเป็นลมร้อนแต่ก็พอได้ชื่นใจบ้าง ยังตีไปตามปกติไม่คิดมากไม่ได้สนใจสกอร์ว่าจะออกมาอย่างไร เล่นได้เพียงหลุม 16 พาร์ 3 ตีลงจากเขาระยะ 145 หลา เก็บพาร์ได้ 19.00 น.มืดสนิทไม่สามารถเล่นต่อได้อีก แคดดี้ส่งสกอร์คาร์ดให้และบอกว่า โห! นาย กำลังมาดีเลย 6 พาร์ กับอีก 1 โบกี้เกินอยู่ 1 เอง
เฮ้ย! จริงเหรอ? ไม่เคยทำได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ยะ เอาละสิ ทำไงล่ะแล้วจะเป็นนิวโลว์เร็คคอร์ดของตัวเองได้ไหมนี่ ก็เล่นไม่จบ แคดดี้บอกว่าพรุ่งนี้ค่อยมาเก็บอีกสองหลุมที่เหลือ หลุม17 พาร์ 5 และหลุม 18 พาร์ 4
เช้าวันรุ่งขึ้น ออกคอร์ส C ,D (OCEAN COURSE) ยังฟอร์เดิมแฮะ 3 ดี้ 5 พาร์ สกอร์ 39 ,42 อย่างนี้สกอร์ที่เราเคยฝันไว้ มันก็ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วนี่นา
ถึงเวลามาตามเก็บ2หลุมสุดท้ายหลุม17 พาร์4 และหลุม18พาร์5 คอร์ส B (CANYON COURSE) ของเมื่อวานด้วยความมุ่งมั่นว่าขี้หมูขี้หมา โบกี้,โบกี้ ก็ยัง 39 อยู่ดี แล้วถ้า พาร์ทั้งสองหลุม 37 นั่นมันเกินที่ฝันไว้นะนั่น
และแล้วฟ้าก็ไม่เป็นใจ ฉึก,ท็อป ก็มาในบัดดล พาร์ 4 ออก 7 พาร์ 5 ออก 7
สวรรค์ล่ม จบด้วยสกอร์ 42 เกิดอะไรขึ้นกับโพ้ม...
(วันที่สามเล่น คอร์ส A,B (CANYON COURSE) อีกรอบ หลุม 17,18 ก็เก็บพาร์และโบกี้ได้ อ่ะ!! แล้วทำไม?...)