ไม่เข้าใจว่าจริงๆ แล้วเธอคิดอะไรครับ
เพราะตอนแรก เหมือนจะมีฟอร์ม หรือว่าดูถูกเหยียดหยามผม หรือว่ากลัวผมไปจีบอะไร ก็เห็นๆ อยู่ว่าคนเหมือนกัน ไม่ได้โรคจิตนะ แต่ผู้หญิงก็จะมองผมเหมือนคนแปลกหน้า เหมือนระแวงเป็นบ้าเลย ผมไม่ใช่โรคจิตหรือพวกชอบเดินตามนะ(แต่ก็ทำบ้าง 555)
แต่จากนั้น พอผมก็ทักทายชวนคุยตามปกติ(ไม่ได้จีบนะ แค่พูดคุยตามสถานการณ์ เช่นตามงานตามกิจกรรมต่างๆ) พอผมชวนคุยเหรือถามเท่านั้นแหละ งงกันเลยทีเดียว เพราะเธอจะเม้าแหลกกับผม ยังกับเพื่อนเก่าที่สนิทกันเลยทีเดียว คือสงสัยว่าตกลงเหล่าผู้หญิงไม่ยอมเป็นฝ่ายเริ่มคุยเด็ดขาดเท่านั้นแหละ ทั้งๆที่ปากอยากจะคุยใจจะขาดอะไรแบบนั้นหรือเปล่าครับ คือมันรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า เพราะอะไรเหล่าสาวๆ ถึงไม่ค่อยชอบเป็นฝ่ายชวนคุยก่อนครับ แค่ผมทักก่อนแค่นั้น เธอก็คุยกับผมแบบเข้าด้ายเข้าเข็มเลยซะงั้น แต่ก่อนที่ผมจะทักทายเธอ เธอมองหน้าผมยังกับผมเป็นโจร ปากเธอปิดเงียบยังกับเป็นใบ้
ที่ผมเจอแบบนี้มา ไม่ใช่เจอมาคนเดียวนะ แต่เจอมาแบบนี้หลายคนแล้วครับ แล้วส่วนมากจะเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างน่ารักด้วย(ผู้หญิงก็ดูน่ารัก เข้าถึงง่าย ไม่มีฟอร์มนะ ไม่ได้หยิ่งแบบมาดนางแบบ)
-เหตุการณ์แบบนี้คืออะไร จะว่าเธอคุยกับผมตามมารยาทที่ผมทัก มันก็ใช่นะ แต่บางคนหยิ่งตอนแรกๆ แต่พอคุยกัน คุยกันยังกับจะเป็นแฟนกัน เธอทั้งใส่อารมณ์และความเป็นตัวเอง มันไม่ได้เป็นบทสนทนาแบบคุยไปทีตามมารยาทอ่ะ เธอน่ารักสุดๆ พอจะจากกันก็ยังเดินมาหา อวยพร โบกมือบ๊ายบาย โหยยย ใจจะละลายครับ แต่ถ้าผมไม่ทักตอนแรก ก็คงไม่ได้คุยกันไม่ทักกันเลย คงมองหน้าผมแบบแปลกๆ อย่างเดียวมั้ง ทำยังกับผมเป็นพวกวิตถารอ่ะ แต่ตอนนั้นไม่ได้ขอเบอร์ติดต่อ ทั้งๆที่ดูเหมือนเธอจะเปิดใจ แต่หลังจากนั้นเหตุการณ์สไตล์นี้มันก็เกิดขึ้นเช่นเดิม ใจจะละลาย ครั้นจะสานต่อก็กระไรอยู่ เพราะกลัวเธอจะคิดว่า อ๋อ ที่ผมมาทักทาย ถามโน่น ชวนคุยนี่ ที่แท้จะจีบ อะไรแบบนั้นหนะสิ (จริงๆ ก็ใช่นะ ก็พอคุยกันแล้ว บางคนก็คลิ๊กแฮะ)
-ถ้าคุณเป็นผู้หญิง คุณช่วยอธิบายได้ไหมครับว่า ทำไมต้องวางท่าแปลกๆ ในตอนแรกด้วย แต่เหมือนที่จริงเธอจะอยากพูดไฟแล๊บเลยนะ มีเหตุผลอะไรไหมครับ
ทำไมผู้หญิงบางคน วางตัวเหินห่างมีกำแพงกับผม แต่พอผมทักทายชวนคุยธรรมดาๆ แค่นั้นแหละ พูดเป็นไฟเลย
เพราะตอนแรก เหมือนจะมีฟอร์ม หรือว่าดูถูกเหยียดหยามผม หรือว่ากลัวผมไปจีบอะไร ก็เห็นๆ อยู่ว่าคนเหมือนกัน ไม่ได้โรคจิตนะ แต่ผู้หญิงก็จะมองผมเหมือนคนแปลกหน้า เหมือนระแวงเป็นบ้าเลย ผมไม่ใช่โรคจิตหรือพวกชอบเดินตามนะ(แต่ก็ทำบ้าง 555)
แต่จากนั้น พอผมก็ทักทายชวนคุยตามปกติ(ไม่ได้จีบนะ แค่พูดคุยตามสถานการณ์ เช่นตามงานตามกิจกรรมต่างๆ) พอผมชวนคุยเหรือถามเท่านั้นแหละ งงกันเลยทีเดียว เพราะเธอจะเม้าแหลกกับผม ยังกับเพื่อนเก่าที่สนิทกันเลยทีเดียว คือสงสัยว่าตกลงเหล่าผู้หญิงไม่ยอมเป็นฝ่ายเริ่มคุยเด็ดขาดเท่านั้นแหละ ทั้งๆที่ปากอยากจะคุยใจจะขาดอะไรแบบนั้นหรือเปล่าครับ คือมันรู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า เพราะอะไรเหล่าสาวๆ ถึงไม่ค่อยชอบเป็นฝ่ายชวนคุยก่อนครับ แค่ผมทักก่อนแค่นั้น เธอก็คุยกับผมแบบเข้าด้ายเข้าเข็มเลยซะงั้น แต่ก่อนที่ผมจะทักทายเธอ เธอมองหน้าผมยังกับผมเป็นโจร ปากเธอปิดเงียบยังกับเป็นใบ้
ที่ผมเจอแบบนี้มา ไม่ใช่เจอมาคนเดียวนะ แต่เจอมาแบบนี้หลายคนแล้วครับ แล้วส่วนมากจะเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างน่ารักด้วย(ผู้หญิงก็ดูน่ารัก เข้าถึงง่าย ไม่มีฟอร์มนะ ไม่ได้หยิ่งแบบมาดนางแบบ)
-เหตุการณ์แบบนี้คืออะไร จะว่าเธอคุยกับผมตามมารยาทที่ผมทัก มันก็ใช่นะ แต่บางคนหยิ่งตอนแรกๆ แต่พอคุยกัน คุยกันยังกับจะเป็นแฟนกัน เธอทั้งใส่อารมณ์และความเป็นตัวเอง มันไม่ได้เป็นบทสนทนาแบบคุยไปทีตามมารยาทอ่ะ เธอน่ารักสุดๆ พอจะจากกันก็ยังเดินมาหา อวยพร โบกมือบ๊ายบาย โหยยย ใจจะละลายครับ แต่ถ้าผมไม่ทักตอนแรก ก็คงไม่ได้คุยกันไม่ทักกันเลย คงมองหน้าผมแบบแปลกๆ อย่างเดียวมั้ง ทำยังกับผมเป็นพวกวิตถารอ่ะ แต่ตอนนั้นไม่ได้ขอเบอร์ติดต่อ ทั้งๆที่ดูเหมือนเธอจะเปิดใจ แต่หลังจากนั้นเหตุการณ์สไตล์นี้มันก็เกิดขึ้นเช่นเดิม ใจจะละลาย ครั้นจะสานต่อก็กระไรอยู่ เพราะกลัวเธอจะคิดว่า อ๋อ ที่ผมมาทักทาย ถามโน่น ชวนคุยนี่ ที่แท้จะจีบ อะไรแบบนั้นหนะสิ (จริงๆ ก็ใช่นะ ก็พอคุยกันแล้ว บางคนก็คลิ๊กแฮะ)
-ถ้าคุณเป็นผู้หญิง คุณช่วยอธิบายได้ไหมครับว่า ทำไมต้องวางท่าแปลกๆ ในตอนแรกด้วย แต่เหมือนที่จริงเธอจะอยากพูดไฟแล๊บเลยนะ มีเหตุผลอะไรไหมครับ