รอคอยมานานว่า...จะเมื่อไหร่ ในที่สุด ตอน 15 ก็ได้กินสักที
ติดตามตอนกินตับกันได้ ไม่รู้ว่าจะตรงวันไหน ศ ส อา นี้
http://www.manager.co.th/Drama/ViewNews.aspx?NewsID=9560000031291&CommentReferID=22869032&CommentReferNo=25&Page=4&#Comment
================================================================
อนุชอยู่ในห้อง เธอเก็บของใส่กระเป๋าเสื้อผ้าเสร็จจะยกไปวางรอไว้หน้าประตู กร้าวเดินเข้ามาพอดีพูดจาประชดประชัน
“คงจะดีใจมากสินะ ถึงได้รีบเก็บกระเป๋าตั้งแต่ไก่ยังไม่ทันโห่”
อนุชงอน
“มาถึงก็เหวี่ยงใส่ เรื่องอะไรอีก”
กร้าวเข้าไปกระชากแขน
“เธอไปพูดกับลุงชาติเรื่องหย่าใช่มั้ย”
อนุชปัดแขนออก
“นี่ อยู่ ๆ ก็มีหาเรื่องกัน จะอะไรกันอีก”
“คงจะดีใจมากสินะที่จะได้กลับไปอยู่กับชายธง”
“แล้วจะให้ฉันดีใจที่ได้อยู่กับคุณหรือไง”
กร้าวโกรธ
“งั้นก็ไปเลย ผมจะไม่ยุ่งกับคุณอีก”
“งั้นคุณก็ช่วยจำและรักษาคำพูดตัวเองไว้ด้วย”
“ผมเสียเงินค่าตัวคุณไปตั้ง 100 ล้าน คุณก็ควรรักษาคำพูดเหมือนกัน”
กร้าวเข้าไปรวบตัว อนุชดิ้นสู้
“จะทำอะไร ปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อย ปล่อย”
กร้าวปล้ำจูบ จนอนุชตัวติดผนัง เธอดิ้นสู้ ก่อนผลักเขาออกจะตบหน้า แต่เขาจับมือไว้ได้ทัน อนุชเจ็บใจ ใช้อีกมือตบแต่เขาก็จับไว้ทัน กร้าวถามด้วยความโกรธ
“ทำไม รังเกียจผมมากใช่มั้ย”
“ใช่ ฉันเกลียดผู้ชายชั่วช้าเลวทรามอย่างคุณที่สุด”
“ผมก็เกลียดผู้หญิงปากดีอวดเก่งอย่างคุณเหมือนกัน”
“คุณมันก็ดีแต่ใช้กำลัง ฉันเกลียดคุณ”
“คุณมันก็ดีแต่ใช้อารมณ์ เอะอะอะไรนิดอะไรหน่อยก็เอาแต่ร้องไห้ ผมเกลียดคุณ”
“ฉันก็เกลียดคุณ คุณมันเจ้าเล่ห์เพทุบาย”
“ผมก็เกลียดคุณ ที่ชอบรู้ทันผม”
คำพูดของกร้าวค่อย ๆ อ่อนโยนลง อนุชก็เช่นกัน
“ฉันเกลียดคุณ คุณมันพวกเอาชนะ”
“แต่ผมก็ไม่เคยชนะคุณซะที ผมเกลียดคุณ”
“ฉันเกลียดคุณ เกลียดที่คุณชอบมาแกล้งทำดีกับฉัน”
“ผมก็เกลียดคุณ เกลียดเวลาที่คุณเห็นความสำคัญของคนอื่นมากกว่า”
“ฉันเกลียดคุณที่คุณไม่เคยรักษาคำพูดกับฉัน”
“ผมก็เกลียดคุณ ที่คุณชอบทวงสัญญาที่ผมให้ไม่ได้”
ความรักที่มีในใจคนทั้งสองท่วมท้นออกมาจนไม่อาจปฏิเสธ
“ฉันเกลียดคุณ เกลียดท่าทางถือดี เกลียดรอยยิ้ม เกลียดเวลาที่คุณกอดฉัน เกลียดทุกครั้งที่คุณอ้อนฉัน เกลียดเวลาที่ทำให้ฉันใจอ่อน”
“ผมก็เกลียดคุณ เกลียดตั้งแต่แรกเห็น เกลียดหน้าคุณ ตาคุณ จมูกคุณ ปากคุณ เกลียดแก้มคุณ เกลียดเวลาที่ถูกคุณผลักไส เกลียดทุกครั้งเวลาที่คิดว่าจะเสียคุณไป เกลียดที่ทำยังไง ผมก็เกลียดคุณไม่ลงซักที”
“ฉันก็เกลียดคุณ”
ทั้งสองพูดคำว่า เกลียด ได้หวานที่สุด ยิ่งกว่าคำว่ารักใดๆ เพราะมันออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ ที่ไม่ว่าไฟแค้น จะโหมกะพือแค่ไหน ก็มิอาจเผาผลาญมันได้ กร้าวโน้นตัวลงจูบอนุช ที่ยืนตัวสั่นน้ำตาคลออยู่ในอ้อมกอดของเขา มือไม้แข็งขืนในตอนแรกของอนุช ค่อยๆ โอนอ่อนผ่อนตาม จนกลายเป็นกอดตอบเขาในที่สุด
พระจันทร์ส่องกระจ่างอยู่นอกหน้าต่างเป็นพยานรักของคนทั้งสอง
----------------------------------------------------------------------------------------
ติดตาม "ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง" ตอนที่ 16 อย่างระทึก!!!
แถมมีบอกว่า ตอน 16 ลุ้นระลึกอีกแล้ว คนอัพเวปนี้โคตรขี้เล่นกับคนเม้นบ่นจริงๆ
(ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง) ในที่สุด... "คุณกร้าว" ก็ได้กินตับร้อยล้านของ "อนุช" ด้วยคำว่าเกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ติดตามตอนกินตับกันได้ ไม่รู้ว่าจะตรงวันไหน ศ ส อา นี้
http://www.manager.co.th/Drama/ViewNews.aspx?NewsID=9560000031291&CommentReferID=22869032&CommentReferNo=25&Page=4&#Comment
================================================================
อนุชอยู่ในห้อง เธอเก็บของใส่กระเป๋าเสื้อผ้าเสร็จจะยกไปวางรอไว้หน้าประตู กร้าวเดินเข้ามาพอดีพูดจาประชดประชัน
“คงจะดีใจมากสินะ ถึงได้รีบเก็บกระเป๋าตั้งแต่ไก่ยังไม่ทันโห่”
อนุชงอน
“มาถึงก็เหวี่ยงใส่ เรื่องอะไรอีก”
กร้าวเข้าไปกระชากแขน
“เธอไปพูดกับลุงชาติเรื่องหย่าใช่มั้ย”
อนุชปัดแขนออก
“นี่ อยู่ ๆ ก็มีหาเรื่องกัน จะอะไรกันอีก”
“คงจะดีใจมากสินะที่จะได้กลับไปอยู่กับชายธง”
“แล้วจะให้ฉันดีใจที่ได้อยู่กับคุณหรือไง”
กร้าวโกรธ
“งั้นก็ไปเลย ผมจะไม่ยุ่งกับคุณอีก”
“งั้นคุณก็ช่วยจำและรักษาคำพูดตัวเองไว้ด้วย”
“ผมเสียเงินค่าตัวคุณไปตั้ง 100 ล้าน คุณก็ควรรักษาคำพูดเหมือนกัน”
กร้าวเข้าไปรวบตัว อนุชดิ้นสู้
“จะทำอะไร ปล่อยฉัน ฉันบอกให้ปล่อย ปล่อย”
กร้าวปล้ำจูบ จนอนุชตัวติดผนัง เธอดิ้นสู้ ก่อนผลักเขาออกจะตบหน้า แต่เขาจับมือไว้ได้ทัน อนุชเจ็บใจ ใช้อีกมือตบแต่เขาก็จับไว้ทัน กร้าวถามด้วยความโกรธ
“ทำไม รังเกียจผมมากใช่มั้ย”
“ใช่ ฉันเกลียดผู้ชายชั่วช้าเลวทรามอย่างคุณที่สุด”
“ผมก็เกลียดผู้หญิงปากดีอวดเก่งอย่างคุณเหมือนกัน”
“คุณมันก็ดีแต่ใช้กำลัง ฉันเกลียดคุณ”
“คุณมันก็ดีแต่ใช้อารมณ์ เอะอะอะไรนิดอะไรหน่อยก็เอาแต่ร้องไห้ ผมเกลียดคุณ”
“ฉันก็เกลียดคุณ คุณมันเจ้าเล่ห์เพทุบาย”
“ผมก็เกลียดคุณ ที่ชอบรู้ทันผม”
คำพูดของกร้าวค่อย ๆ อ่อนโยนลง อนุชก็เช่นกัน
“ฉันเกลียดคุณ คุณมันพวกเอาชนะ”
“แต่ผมก็ไม่เคยชนะคุณซะที ผมเกลียดคุณ”
“ฉันเกลียดคุณ เกลียดที่คุณชอบมาแกล้งทำดีกับฉัน”
“ผมก็เกลียดคุณ เกลียดเวลาที่คุณเห็นความสำคัญของคนอื่นมากกว่า”
“ฉันเกลียดคุณที่คุณไม่เคยรักษาคำพูดกับฉัน”
“ผมก็เกลียดคุณ ที่คุณชอบทวงสัญญาที่ผมให้ไม่ได้”
ความรักที่มีในใจคนทั้งสองท่วมท้นออกมาจนไม่อาจปฏิเสธ
“ฉันเกลียดคุณ เกลียดท่าทางถือดี เกลียดรอยยิ้ม เกลียดเวลาที่คุณกอดฉัน เกลียดทุกครั้งที่คุณอ้อนฉัน เกลียดเวลาที่ทำให้ฉันใจอ่อน”
“ผมก็เกลียดคุณ เกลียดตั้งแต่แรกเห็น เกลียดหน้าคุณ ตาคุณ จมูกคุณ ปากคุณ เกลียดแก้มคุณ เกลียดเวลาที่ถูกคุณผลักไส เกลียดทุกครั้งเวลาที่คิดว่าจะเสียคุณไป เกลียดที่ทำยังไง ผมก็เกลียดคุณไม่ลงซักที”
“ฉันก็เกลียดคุณ”
ทั้งสองพูดคำว่า เกลียด ได้หวานที่สุด ยิ่งกว่าคำว่ารักใดๆ เพราะมันออกมาจากส่วนลึกของจิตใจ ที่ไม่ว่าไฟแค้น จะโหมกะพือแค่ไหน ก็มิอาจเผาผลาญมันได้ กร้าวโน้นตัวลงจูบอนุช ที่ยืนตัวสั่นน้ำตาคลออยู่ในอ้อมกอดของเขา มือไม้แข็งขืนในตอนแรกของอนุช ค่อยๆ โอนอ่อนผ่อนตาม จนกลายเป็นกอดตอบเขาในที่สุด
พระจันทร์ส่องกระจ่างอยู่นอกหน้าต่างเป็นพยานรักของคนทั้งสอง
----------------------------------------------------------------------------------------
ติดตาม "ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง" ตอนที่ 16 อย่างระทึก!!!
แถมมีบอกว่า ตอน 16 ลุ้นระลึกอีกแล้ว คนอัพเวปนี้โคตรขี้เล่นกับคนเม้นบ่นจริงๆ