เรื่องของเรื่อง เกิดเมื่อ 2 ปีก่อน พวกเราเพื่อนๆออฟฟิตเดียวกันชวนกันไปเที่ยวเกาะเต่า มีความสุขมาก ดำน้ำดูประการัง ข้ามทะเลแหวก จบทริปอย่างสมบูรณ์เติมไปด้วยความประทับใจ 2 เดือนต่อ มา มีเพื่อนคนหนึ่งหลังจากกลับมาเพียง 1 สัปดาห์เกิดอาการไข้ ทีแรกนึกว่าเป็นไข้ธรรมดาก็รักษาอาการจนหาย แต่อาการไอยังคงอยู่และไอหนักขึ้นเรื่อยๆ จนไอเป็นเลือด สุดท้ายเข้าพบแพทย์ ปรากฏว่า เป็นวัณโรคครับ นึกไปนึกมาว่าติดจากใหน ก็ถึงบางอ้อ ต้องเป็น สน๊อคเกิ้นที่เช่าดำดูประการังแน่ๆ ต้องรักษาตัวมากว่า 2 ปีทานยาทุกวันห้ามขาดเพราะแพทย์บอกว่าขาด1 วันเท่ากันต้องนับ 1 ใหม่ แถมโรคก็จะดื้อยามากขึ้น รักษายากมากขึ้น จากคนท้วมๆน้ำหนัก 76 ลดฮวบ ลง เหลือ 45 เหี่ยวจนดูไม่ได้ ทำให้ทุกคนที่ไปเที่ยวด้วยกันแหย๋งๆการดำน้ำ ไปเลย จัดทริปเที่ยวกันอีกทีลืมไปเลยกับการเที่ยวทะเล ผ่านมา 2 ปีเราเองก็อดหลงใหลในเสน่ห์ของทะเลไทยไม่ได้ ชวนครอบครัวไปเที่ยวสิมิลันปลายสัปดาห์หน้า แต่อีกใจก็แอบแหย๋งๆว่าจะต้องมีดำน้ำด้วยกลัวว่าจะเกิดเหตุซ้ำซ้อน ไม่เกิดกับเราเกิดกับใครคนใดคนหนึ่งในครอบครัวก็จะเสียใจไม่น้อย อีกอย่างเราต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเพราะเป็นคนชวนเป็นคนจัดทริปทั้งหมด ถ้าไม่ดำก็เหมือนไปไม่ถึง จะทำอย่างไรดีครั้นจะซื้อ สน๊อคเกิ้นส่วนตัวให้ทุกคนก็ค่าใช้จ่ายไม่ใหวเพราะเป็นครอบครัวใหญ่มาก เพื่อนๆมีวิธีหรือทางออกใหมรบกวนแชร์ด้วยครับ กังวลมากแต่อยากเที่ยว
สน๊อคเกิ้น ดำน้ำ อัตรายที่มองข้าม เราจะมีวิธีป้องกันอย่างไร