สวัสดีค่ะ
เราเป็นคนโสดที่รักเด็ก เลยชอบเข้าไปดูรูปของลูกๆเพื่อนๆ ในเฟซบุค เห็นภาพเด็กๆยิ้มแย้มแจ่มใสแล้ว ก็ทำให้เราสดชื่นไปด้วย

แต่สิ่งหนึ่งที่เห็น และรู้สึกขัดหูขัดตา คือการแสดงความคิดเห็นของคุณพ่อคุณแม่บางท่าน ที่มีต่อ "สีผิว" ของลูกตัวเอง เช่น เวลามีเพื่อนมาคอมเมนท์ว่า "ลูกเธอน่ารักจัง" .. คุณพ่อ/คุณแม่ก็จะตอบไปว่า "อื้อ เสียดาย น้องเค้าไม่ขาว" หรือพ่อแม่บางคน ไปคอมเมนท์ที่รูปของลูกเพื่อน ว่า "น้อง A. ขาวจังเลย น่าจะแบ่งความขาวมาให้ลูกเราบ้าง" ฯลฯ

ในฐานะคนที่มีสีผิวไม่เป็นที่ปรารถนาในสังคมไทยเช่นกัน อ่านแล้วก็เลยอยากจะขอแชร์มุมมองที่มีต่อเรื่องนี้ค่ะ

เรามองว่าความคิดเห็นของพ่อแม่ที่มีต่อลูกตัวเองนี่มันมีอิทธิพลในการหล่อหลอมความมั่นใจของลูกๆ อยู่มากพอสมควรเลยนะคะ อย่างที่บอก เราเป็นคนผิวคล้ำ แต่ว่าที่บ้านเราไม่เคยล้อเลียนหรือพูดจาติดตลกให้เรารู้สึกว่าเป็นปมด้อยอะไรเลย แล้วเราก็โตมาแบบคล้ำๆด้วยความมั่นใจ คือรู้ว่าตัวเองผิวคล้ำ ก็ยอมรับในสีผิวของตัวเอง และเลือกที่จะแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ไม่ทำให้ตัวเองดูหม่นหมอง แต่นอกจากปัญหาเรื่องการแต่งกายแล้ว ศักยภาพทางด้านอื่นๆ ของเราก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าคนผิวสีอื่นๆ

ในทางกลับกัน เราก็มีเพื่อนบางคนที่ค่อนข้างกังวลและไม่มั่นใจกับผิวคล้ำๆของตัวเอง พูดคุยสอบถามก็ได้ความว่าเพราะเค้าโดนล้อ โดนทักตั้งแต่ยังเด็ก แล้วมันก็ฝังหัวฝังใจว่าสักวันจะต้อง "ขาว" ให้ได้

ยอมรับค่ะว่าเรื่องสีผิว เป็นเรื่องของค่านิยมในสังคมบ้านเราที่ถูกหล่อหลอมกันมานาน ตั้งแต่โบร่ำโบราณว่าผิวสีอ่อนถูกเชื่อมโยงกับความมีฐานะและมีชาติตระกูล ผู้ดีต้องผิวขาว พวกไพร่ทาสทำงานหนักตากแดดตากลมตัวก็เลยดำเกรียม และค่านิยมเหล่านี้ก็ยังไม่หมดไปจากสังคม

คุณพ่อคุณแม่หลายๆท่านก็ถูกค่านิยมเหล่าหล่อหลอมมาเป็นทัศนคติ-รสนิยมที่มีต่อสีผิว (อาจจะโดยไม่รู้ตัว) จะเห็นว่า เวลาเด็กเกิดมา นอกจากจะดูว่ามีอวัยวะครบถ้วนสมบูรณ์หรือไม่ ก็จะเช็คกว่าลูกผิวขาวอมชมพูหรือไม่ หรือแม้แต่ตอนท้อง เชื่อว่าหลายๆพ่อแม่ นอกจากจะขอให้ลูกมีสุขภาพดีแล้ว หนึ่งในลิสต์ที่ต้องการคืออยากให้ลูกเกิดมาตัวขาว .. ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไรนะคะ มันเป็นเรื่องรสนิยมและความชอบส่วนบุคคล แต่อยากให้คุณพ่อคุณแม่ระมัดระวังในการแสดงความคิดเห็น ..

.. เพราะที่เจอคือ บางครั้ง คุณพ่อคุณแม่แสดงความคิดเห็นต่อลูกที่มีผิวคล้ำ ประหนึ่งว่า สีผิวที่คล้ำ เป็นเรื่องของความบกพร่องทางกายภาพไป พ่อแม่บางคนถึงกลับกลุ้มใจ ไปปรึกษาหมอว่าเพียงเพราะลูก "ผิวคล้ำ"
หากวันหนึ่งคุณพ่อคุณแม่เผลอไปแสดงความคิดเห็นนี้ให้ลูกได้ยิน/หรือมาเจอเข้า หรือเปรียบเทียบว่าลูกทำไมไม่ขาวเหมือนลูกบ้านโน้น (เคยเจอกับเคสของเพื่อนค่ะ ที่แม่เพื่อนพูดแบบนี้กับลูก) เชื่อว่าลูกๆ ของท่านคงเสียใจน่าดูเลยค่ะ



อย่างที่บอก .. ไม่ผิดค่ะ ที่เราจะชื่นชมความขาว
แต่อย่าดูถูก/กลุ้มใจไปกับความคล้ำ น่าจะส่งผลดีกับลูกๆ ของท่านมากกว่าไหมคะ
เพราะในสังคมโลก สีผิวทุกสีโดดเด่นสะดุดตาต่อผู้พบเห็นได้ไม่ต่างกันค่ะ