คำถาม ต่อไปนี้
(๑)
หมายความว่า  ผู้มีอุปาทานนี้ยังต้องเกิดใหม่ (หลังตายเข้าโลง) แล้ว ใช่ไหม ?
(๒)
ยังไม่ค่อยเข้าใจ  ที่ตรัสว่า  อวิชชาเป็นคติเครื่องไปของสัตว์ + เวทนาคือทางไปแห่งจิต...  
๒ อาการนี้  เป็นตัวกำหนดการไปเกิดของสัตว์ผู้ยังมีอวิชชาใช่ไหม ?  
(ถ้าใช่ --- สงสัยว่าไปด้วยวิธีการใด ?)


^^^^^^^
คำถามข้างบน  (น่าจะ) เนื่องกับ--"อวิชชา ของ อวิชชาคโต"

ความหมาย ของคำ

(๑)
อวิชชา คือ ความมืดอันใหญ่หลวงของ วิญญาณธาตุ  < ---กำหนด ธาตุ ๖  ตาม ที่ตรัส ธรรม ๔ ประการที่ใครค้านไม่ได้----> + บุรุษนี้ประกอบอยู่ด้วยธาตุ ๖ อย่าง (ธาตุวิภังคสูตร ที่ ๒ ถ้าจำไม่ผิด)

^^^^^
ความมืดอันใหญ่หลวง (อวิชชา ตามทีผมเสนอ) = เพราะ สิ่งนี้คือ วิญญาณธาตุ มี อวิชชาคือความมืดอันใหญ่หลวง  จึงมี อวิชฺชาคโต
(อ้างที่ตรัสว่า เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้ จึงมี)

ููู^^^^^^
เมื่อ วิญญาณธาตุ +  อวิชชา (คือความมืดของอาการทางมโนทวารที่ ทรงอยู่ (ธา - ตุ) แห่งกิริยาที่รู้แจ้งอารมณ์ได้ ที่ไม่อยู่ในสิ่งนั้น - นี้คือความหมายของคำว่า วิญญาณ ในฐานะ ธาตุ (แปลว่า ทรงอยู่) = ปุถุชนผู้มิได้สดับ (ดู จิตประภัสสร ๒ พระสูตรประกอบ)


(๒)
อวิชชาคโต คือ (พิจารณาพระพุทธวจน..)

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
บุรุษบุคคลผู้ เข้าถึงแล้วซึ่งอวิชชา (อวิชฺชาคโต) ....
(พระสูตรที่ ๑ ทุกขวรรค อภิสมยสังยุตต์ นิทาน สํ ๑๖/๙๗/๑๘๘ / ปฏิจจฯจากพระโอษฐ์ หน้า ๔๔๗ พุทธทาสภิกขุ)

(๑) และ (๒)  คือ นิยาม ความหมายของคำว่า  อวิชชา ของ อวิชชาคโต

ประเด็น
เสนอ ---- เนื่องกับ 1000 ทิป ยุค ----  learn share fun

ท่านสมาชิดใด  ไม่เห็นด้วย --- ก็ สนทนา ตาม นิยาม ของคำ ๒ คำ "อวิชชา กับ อวิชฺชาคโต" + อ้างอิง หลักฐานชั้น จากพระโอษฐ์ ฯ