เห็นข่าวเกี่ยวกับปัญหาเด็กอนุับาลที่โดนซ้อมจนเกือบปางตาย เราได้่ย้อนคิดถึงสมัยตอนเราเรียนประถม
เอ.........มีการกลั่นแกล้งแบบไหนบ้างนะที่เกิดขึ้นในหมู่เด็กป.1-6
ตอนนี้เราโตแล้ว ในสายตาผู้ใหญ่ปัญหาการกลั่นแกล้งของเด็กๆ อาจจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆ ไม่ได้สำคัญมาก
ผู้ใหญ่หลายคนถึงไม่ใส่ใจละเลย และเมื่อเกิดเหตุก็จะเอาผิดกับโรงเรีัยน ครู อย่างเดียว
โดยที่ไม่รู้ถึงเนื้่อปัญหาเลยว่ามาจากไหน เกิดขึ้นและจบลงอย่างไร
เรื่องนี้เป็นเีรื่องเกี่ยวกับเด็ก ป.1 ห้องเราเอง เป็นกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนึง
เราเองก็อยู่ในกลุ่มนั้น ต่อหน้าคุณครู หัวโจกหญิง ชื่อ ดญ.ม. เป็นคนเรียบร้อย เรียนเก่ง
มี ดช.น คนนึงค่อนข้างเรียบร้อยอยู่ในกลุ่มอีกเหมือนกัน
กลุ่มเรามีกัน 5 คน
เหตุการณ์พวกนี้เกิดขึ้นเสมอ ดญ.ม จะเป็นต้นคิดในการขโมยของ ดช.น ตลอด
เราก็อยู่ในเหตุการณ์ตามประสาเด็กคนนึงก็ทำตามหัวหน้ากลุ่มโดยไม่ได้แคลงใจอะไร
พวกเรา 4 คน คอยแกล้ง ดช.น ในกลุ่ม
เริ่มจาก ขโมย แก้วน้ำ ..........ดช.น ไม่มีแก้วน้ำต้องใช้มือรองเอาจากแท๊งน้ำดื่ม
ดินสอสีเฟเบอร์คาสเทล .ที่เด็กคนนั้นเพิ่งซื้อมาได้ประมาณ 2 วัน แน่นอน ดญ.ม เอากลับไปใช้
ขโมย ช้อน ซ้อม ............วันนั้น ดช.น ไม่ได้กินข้าวกลางวัน
ขโมย รองเท้า..............ดช.น กลับบ้านเท้าเปล่า
เรารู้นะว่าทุกอย่างมันไม่ดี เราอยากช่วย เราไม่อยากจะทำอะไรแบบนี้
ดช.น เมื่อก่อนก็เคยเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงในกลุ่ม วันนึงมีปากเสียงทะเลาะกับหัวโจก
จนโดนแบบนี้ คนอื่นก็คงคิดเหมืิอนกันว่าไม่อยากจะทำแบบนี้
แต่.....ทุึกคนกลัว......กลัวว่าถ้าเราออกตัวช่วยเด็กคนนั้น พวกเราจะกลายเป็นเป้าต่อไปในการโดนรังแก
เหตุการณ์ร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นคือ ดญ.ม ตบตีกับ ดช.น และให้กราบเท้า
เรื่องนี้ คุณครูไม่รู้ ดช.น ไม่กล้าฟ้องครู และเครดิตของดญ.ม ดีมาก คุณครูเชื่อถือทุกอย่าง
คอยทำงานให้ครู คิดดูสิถ้าฟ้องไป ครูจะเชื่อใครระหว่างเด็กเงียบๆ กับ เด็กเรียน เรียบร้อย ช่วยงานครู
เรากลับมาคิดว่า...........เด็ก ป.1 จะซ้อมกันปางตายก็ไม่น่าแปลก
ปัญหาแบบนี้ถ้าครอบครัวไหนไม่แข็งแรงพอ เด็กจะไม่กล้าบอกผู้ปกครองเลย
ยิ่งไม่ต้องถามถึงครอบครัวที่ ผู้ปกครอง หาเช้า กินค่ำ ไม่มีเวลาให้ลูก
เด็กอายุแค่นี้้ต้องไปโรงเรียน ที่เปรียบเสมือนกับนรกดีๆนี่เอง
ทั้งวิตกกังวล กลัว โดนรังแก
เราว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการแก้ปัญหาคงต้องเริ่มจากคุณภาพ ครอบครัว
แล้วคุณหละ จำได้มั้ย?? ตอนเด็กๆ เจออะไรกันมาบ้าง
ที่ว่าแรงสำหรับเด็กๆ มา่แชร์กันค่ะ
ปัญหาน้อยนิด แต่ใหญ่โตมหาศาล ของเด็กเล็กๆ
เอ.........มีการกลั่นแกล้งแบบไหนบ้างนะที่เกิดขึ้นในหมู่เด็กป.1-6
ตอนนี้เราโตแล้ว ในสายตาผู้ใหญ่ปัญหาการกลั่นแกล้งของเด็กๆ อาจจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆ ไม่ได้สำคัญมาก
ผู้ใหญ่หลายคนถึงไม่ใส่ใจละเลย และเมื่อเกิดเหตุก็จะเอาผิดกับโรงเรีัยน ครู อย่างเดียว
โดยที่ไม่รู้ถึงเนื้่อปัญหาเลยว่ามาจากไหน เกิดขึ้นและจบลงอย่างไร
เรื่องนี้เป็นเีรื่องเกี่ยวกับเด็ก ป.1 ห้องเราเอง เป็นกลุ่มเด็กผู้หญิงกลุ่มนึง
เราเองก็อยู่ในกลุ่มนั้น ต่อหน้าคุณครู หัวโจกหญิง ชื่อ ดญ.ม. เป็นคนเรียบร้อย เรียนเก่ง
มี ดช.น คนนึงค่อนข้างเรียบร้อยอยู่ในกลุ่มอีกเหมือนกัน
กลุ่มเรามีกัน 5 คน
เหตุการณ์พวกนี้เกิดขึ้นเสมอ ดญ.ม จะเป็นต้นคิดในการขโมยของ ดช.น ตลอด
เราก็อยู่ในเหตุการณ์ตามประสาเด็กคนนึงก็ทำตามหัวหน้ากลุ่มโดยไม่ได้แคลงใจอะไร
พวกเรา 4 คน คอยแกล้ง ดช.น ในกลุ่ม
เริ่มจาก ขโมย แก้วน้ำ ..........ดช.น ไม่มีแก้วน้ำต้องใช้มือรองเอาจากแท๊งน้ำดื่ม
ดินสอสีเฟเบอร์คาสเทล .ที่เด็กคนนั้นเพิ่งซื้อมาได้ประมาณ 2 วัน แน่นอน ดญ.ม เอากลับไปใช้
ขโมย ช้อน ซ้อม ............วันนั้น ดช.น ไม่ได้กินข้าวกลางวัน
ขโมย รองเท้า..............ดช.น กลับบ้านเท้าเปล่า
เรารู้นะว่าทุกอย่างมันไม่ดี เราอยากช่วย เราไม่อยากจะทำอะไรแบบนี้
ดช.น เมื่อก่อนก็เคยเป็นเพื่อนที่ดีคนนึงในกลุ่ม วันนึงมีปากเสียงทะเลาะกับหัวโจก
จนโดนแบบนี้ คนอื่นก็คงคิดเหมืิอนกันว่าไม่อยากจะทำแบบนี้
แต่.....ทุึกคนกลัว......กลัวว่าถ้าเราออกตัวช่วยเด็กคนนั้น พวกเราจะกลายเป็นเป้าต่อไปในการโดนรังแก
เหตุการณ์ร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นคือ ดญ.ม ตบตีกับ ดช.น และให้กราบเท้า
เรื่องนี้ คุณครูไม่รู้ ดช.น ไม่กล้าฟ้องครู และเครดิตของดญ.ม ดีมาก คุณครูเชื่อถือทุกอย่าง
คอยทำงานให้ครู คิดดูสิถ้าฟ้องไป ครูจะเชื่อใครระหว่างเด็กเงียบๆ กับ เด็กเรียน เรียบร้อย ช่วยงานครู
เรากลับมาคิดว่า...........เด็ก ป.1 จะซ้อมกันปางตายก็ไม่น่าแปลก
ปัญหาแบบนี้ถ้าครอบครัวไหนไม่แข็งแรงพอ เด็กจะไม่กล้าบอกผู้ปกครองเลย
ยิ่งไม่ต้องถามถึงครอบครัวที่ ผู้ปกครอง หาเช้า กินค่ำ ไม่มีเวลาให้ลูก
เด็กอายุแค่นี้้ต้องไปโรงเรียน ที่เปรียบเสมือนกับนรกดีๆนี่เอง
ทั้งวิตกกังวล กลัว โดนรังแก
เราว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการแก้ปัญหาคงต้องเริ่มจากคุณภาพ ครอบครัว
แล้วคุณหละ จำได้มั้ย?? ตอนเด็กๆ เจออะไรกันมาบ้าง
ที่ว่าแรงสำหรับเด็กๆ มา่แชร์กันค่ะ