เราไม่ได้มาดิสเครติดของคลีนิคนะค่ะ เพียงแต่เราอยากแชร์ประสบการณ์ของเราอ่ะค่ะ อาจจะอ่านยากสักหน่อยนะค่ะ เราพิมพ์ทางมือถือ และเป็นกระทู้แรกในรอบสามปีของเรา เราคิดว่าเราแพ้สเตียรอยด์ค่ะ แรกเริ่มเดิมทีเราไปคนเป็นสิวง่ายมาก หาหมอสิวมาตั้งแต่อายุ14เลย จนคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทกันไปซะแล้ว ทุกคลีนิคที่ว่าดังเราไปมาหมดแล้วค่ะ แต่ก็ยังคงเรื้อรังตลอดมา คลีนีคสุดท้ายที่เราไปอยู่ห้วยขวางค่ะ ไปเพราะเพื่อนแนะนำ เป็นช่วงทรมาณในชีวิตจริงๆไปจองคิวสี่โมงเย็นไปหาหมออีกทีตีสี่ตีห้า (สิวขึ้นเพราะนอนดึกด้วยมั้ง). แต่เราฝืนไปค่ะเพราะคนไปเยอะมันต้องเทพมากจริงๆ แถมเพื่อนบอกเจอดารามารักษาที่นี่ เราเลยทุ่มสุดตัวค่ะ เรารักษาประมาณสองปีก่อนอ่ะค่ะ ช่วงแรกดีขึ้นมาก เห็นความแตกต่างอย่างชัดเจน เราเลยแนะนำเพื่อนอีกหลายคนไป แล้วประมานพ.ค. 54 เราต้องเดินทางมาต่างประเทศ3เดือน เราไปเหมายามาหมดเป็นหมื่นเลยค่ะ พอมาอยู่เดนมาร์กผ่านไปสามเดือนเราเลยต่อวีซ่าอีกสามเดือนเป็นหกเดือนค่ะ แล้วยาเราก้อเริ่มหมด อยากจะบอกว่าสิวมาแทบทุกรูขุมขน มาแบบนรกแตกมากค่ะ หนองเยิ้มแสบหน้าไปหมด แต่เรายังไม่รู้สาเหตุนะค่ะตอนนั้น เพราะที่นี่เข้าหน้าหนาว เราคิดว่าฮอร์โมนเราเปลี่ยนด้วยตอนนั้น พอเรากลับไทยเรารีบแจ๋นไปหาหมอสิวเลยค่ะ แค่นั้นแหละหน้าเรากลับมาใสมาก เราก้อเอ้ยยาหมอดีจริง พอเราจะต้องมาเดนมาร์กอีกเราก้อซื้อตุนมาด้วยอย่างเยอะเลยค่ะ แทบเต็มกระเป๋าเดินทางเลย พอมาอยู่ที่นี่เราใช้แบบประหยัดมากและพยายามใช้ครีมบำรุงพวกลอรีอัลแกมไปด้วย แต่เราซื้อมาเยอะค่ะตู้เย็นไม่มีที่ใส่แถมเรามาตอนหน้าร้อนแบบร้อนมาก ครีมเปลี่ยนสีค่ะ เราเลยไม่กล้าใช้ตัดใจทิ้งหมด ตอนที่เราใช้อยู่ที่นี่หน้าใสมากค่ะ เทียบกะเด็กลูกครึ่งอายุสามสี่ขวบหน้าเราใสกว่าอีกค่ะ เพียงแต่มีกระตรงแก้มใต้ตาแค่นั้นเอง อยากจะบอกว่าแฮปปี้มากกกตอนนั้น พอเราทิ้งครีมหน้าเราสิวก็เริ่มมาเลยค่ะ ตั้งแต่ก.ค. ปีที่แล้ว เราพยายามหาสาเหตุต่างๆนานา จากนม จากไวน์ ชอคโกแลต เนื้อวัว เรางดแทบทุกอย่าง แต่หน้าเราไม่ดีขึ้นเลย หนองเยิ้มตลอด เป็นเหมือนสิวอุดตันปนกัน มีหัวบ้างไม่มีหัวบ้าง จนเราคิดฆ่าตัวตาย คือเราไม่มีสมาธิทำอย่างอื่นคือใช้เข็มเจาะสิวทั้งวัน ไปเรียนก้อแคะแกะเกา ทุกคนเจอเราก็บอกเราไปหาหมอ ประมาณสามเดือนที่แล้วเราเลยไปหาหมอค่ะ แต่ตอนนั้นเราเข้าใจว่าฮอร์โมนเราเปลี่ยนแปลง เพราะที่นี่อากาศหนาว หมอก็บอกอาจเป็นเพราะไม่ได้รับแสงแดดเราเลยเป็นสิว หรือไม่ก็ฮอร์โมนนั่นแหละ แล้วเรามานั่งคิดทำไมฮอร์โมนเรามันเปลี่ยนแปลงนานขนาดนี้เลยเหรอ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเรากลับไปหาหมออีก ที่นี่เราบอกหมอเลยว่าเราไม่กล้าออกจากบ้านแล้ว เรากินยาแก้อักเสษจากเมืองไทยจนเราปวดหลังแล้ว จนเราแทบร้องไห้ต่อหน้าหมอเลยค่ะ สุดท้ายหมอเลยให้ยามาหลอดนึง แกบอกว่าลองใช้ไปสามเดือน ถ้าไม่ดีขึ้นจะส่งเราไปรักษาที่คลีนิคโรคผิวหนังโดยเฉพาะ ต้องตรวจเลือดว่าเราเป็นอะไรกันเลย แต่ยาที่หมอให้มาจะเห็นผลหลังจากหนึ่งเดือนนะ หมอเราบอก เราได้ยามาสองอาทิตย์ที่แล้วค่ะ ถ้าเทียบเงินไทยหลอดประมานหนึ่งพันบาท หมอห้ามล้างหน้าด้วยน้ำอุ่น ห้ามใช้ครีมทุกชนิด ล้างหน้าน้ำเปล่าอย่างเดียว เราใช้สองวันแรก หน้าเราลูบไม่ได้เลยค่ะ สิวขึ้นทุกรูขุมขนดันกันออกมา แข็งกระด้งมาก แค่เอากระดาษทิชชู่ลูบนี้เป็นหัวติดออกมาเต็มเลยแต่ก่อนสิวเราไม่เป็นหัวนะค่ะ ต้องเจาะจะเป็นหนอง หรือไม่ก้อเส้นขาวๆยาวๆ   พอใช้ไปอาทิตย์นึงเราเริ่มใช้วันเว้นสองวันค่ะ ตอนนี้หน้าเราเหลือสิวไม่กี่เม็ดแต่รอยดำเพียบ บางทีเราก็เมคอัพและล้างด้วยโฟมและคลีนซิ่งอยู่บ้างค่ะ เพราะเราต้องไปงาน แต่ตอนนี้เราว่าหน้าเราดีขึ้นมากเลยค่ะ เหมือนมันดันหัวสิวออกมาหมด เอ้อ!! แล้วอีกอย่างทำไมเราคิดว่าเราแพ้สเตียรอยด์เหรอค่ะ เพราะสองวันที่แล้วเราสไกป์ไปหาเพื่อนที่ไทย แต่ก่อนไม่กล้าค่ะเพราะหน้าเยินมาก เราเห็นหน้าเพื่อนเราที่ไปหาหมอที่เดียวกัน หน้าเพื่อนเยินมาก เค้าก้อเลิกไปหาหมอแล้วค่ะเพราะย้ายที่อยู่ เพื่อนบอกหลังจากไม่ไปสิวขึ้นมาแบบเรื้อรังมาก แต่ก่อนหน้าใสมาก เลยคิดกันว่ายาของคลีนิคต้องมีสเตียรอยด์แน่ หรือว่ายาอาจบอกแต่เราไม่ได้พากันอ่านเอง หลังจากนั้นเราพยายามสไกป์ไปหาเพื่อนที่เคยหาหมอท่่ีเดียวกันอีกเจ็ดคน สรุปเป็นเหมือนกันทุกคนเลยค่ะ เราอยากลงรูปให้ดูนะค่ะแต่ตอนหน้าเยินเราไม่กล้าถ่ายจริงๆ ถ้าแล้วลบเลยค่ะ เรารับตัวเองไม่ได้ แต่ถ้าเราหาวิธีลงรูปตอนนี้ได้เราจะลงให้ดูนะค่ะ หน้าตอนนี้ก็ยังเห็นร่องรอยการเยินของเราอยู่ค่ะ