เขาบอกว่า

" หน้าตาอย่างคุณ ลักษณะบุคลิกบ้านๆ(ในใจคิด มันคงอยากพูดว่าหน้าเราบ้านนอกแน่ๆเลย)

ไม่เหมาะกับงานแบบนี้สักเท่าไหร่หรอกนะ

ถ้าเป็นบริษัทอื่นๆที่ใหญ่ๆกว่านี้

เขาคงไม่รับคุณหรอกนะ

(บริษัทนี้เป็นบริษัทเล็กๆครับ ทำธุรกิจเกี่ยวกับขายบูทให้เจ้าของธุริจsmeหรือผู้ผลิตอื่นๆที่ต้องการไปเปิดตลาดที่ตะวันออกกลาง)

ที่ผมรับคุณเข้ามาร่วมงานด้วย

เพราะเห็นคุณมีแวว(ตบหัวแล้วลูบหลังทันที)

บริษัทผมมั่นคง มีโอกาสได้ไปต่างประเทศ มีโอกาศได้หยิบเงินแสน คุณเคยเห็นเงินแสนมั้ย

พนักงานผมไม่มีใครอยากออกหรอก

ที่นี่ถ้าไม่เ_ี้ยจริงๆ ผมไม่ไล่ออกหรอก รับรองอยู่ได้นานๆแน่....บลา บลา บลา..."

และเขาก็พูดอะไรเรื่อยเปื่อยของเขาไม่รู้

ตอนคุยกันนี้ผมเริ่มงานมาได้สองสามวันแล้วครับ

พยายามกดดันผมตลอดด้วยการ

ทำเป็นเหมือนนักพยากรณ์ มีทีท่าว่าดูเราออกว่า ไม่อยากจะทำงานที่นี่สักเท่าไหร่

ถามเราอยู่นั้นแหล่ะ ว่าจะทำต่อหรือไม่ทำต่อ

สัปดาห์ต่อมาผมก็เลยไม่ทำงานที่นั้นอีกเลยครับ

(พอดีมีงานอีกที่หนึ่งนัดให้ไปเริ่มงานวันจันทร์เลย เป็นงานที่เป็นองค์ใหญ่เหมือนกันครับ นายเป็นคนญี่ปุ่นด้วย)

จบครับ