บ้านเราอยู่ในเขตที่เคยน้ำท่วม พอหลังจากน้ำลด เพื่อนบ้านดีๆก็พร้อมใจกันขายบ้านกันเยอะมาก  
    เสียเพื่อนบ้านที่แสนดีไป 2 หลังคาเรือน  หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเพื่อนบ้านใหม่มาซื้อบ้านข้างๆเรา

      สันติสุขจบลงตั้งแต่บ้านข้างๆที่มาซื้ออยู่ เรียกช่างมาต่อเติมบ้าน ตอกบ้านดังโป๊ก ๆ เป๊ก ๆ กันอย่างสนุกสนาน
    ตั้งแต่6 โมง- 2 ทุ่ม จัดปาร์ตี้ตอกบ้านกันอย่างเมามันส์  แค่นั้นไม่พอ คุยกันเสียงดัง กระแทกประตูกัน เปิ๊งป๊างง !!  .........
    เมื่อคืนลูกชายคนข้างบ้าน ไปเที่ยวกลับมาดึกดื่น มาทุบประตู เสียงดังสนั่นหวั่นไหว พ่อแม่ก็ไม่ยอมเปิด สงสัยจะดัดนิสัยลูก

     เอิ่มม....คือมันเป็นทาวน์เฮาส์ติดๆกันหนะ  ประตูมันสั่นสะเทือนเหมือนโดนไฟซ็อตตลอดเวลา  ทุบประตูอยู่นั้นแหละ ผ่านไปซักพัก
     ลูกชายตัวแสบก็ยังเมามันส์ในอารมณ์อยู่  ไปเอาสายยางมาต่อก๊อกบ้านเรา ฉีดขึ้นไปที่หน้าต่างห้องนอนพ่อแม่เค้า เก่งยิ่งกว่านักดับเพลิง
     ฉีดเผื่อแผ่มาบ้านเราอีก พ่อแม่เรานอนหันหัวติดหน้าต่าง น้ำที่ลูกเค้าฉีดขึ้นมา มันมีตระไคร่เขียวปี๋ที่ติดอยู่ในสายยาง กระเด็นกระดอน
     มาโดนหัวล้านพ่อเรานี่สิ.................

    
    

     พ่อแม่เค้าก็ใจแข็งเหลือเกิน ตะโกนด่าลูกกันอย่างสนุกสนาน ...ตั้งแต่ ตี3-ตี5 แหนะ  พอตื่นเช้ามา..คนแม่ก็รีบมาคุ้ยขยะ
    หน้าบ้านเราหาของที่ขายได้ เราอุตส่าห์มัดขยะใส่ถุงดำลงถังปิดฝาเรียบร้อย  ยังให้เกียรติมาตัดถุงดำเราทุกใบอีก ตัด รื้อๆ แล้วก็ไม่มัด
    ไม่ทำให้เหมือนเดิมอีกต่างหาก .. ทีนี้ขยะมันก็ส่งกลิ่นเหม็นเข้ามาในบ้านเราสิ ลำบากออกไปเก็บอีก ปวดร๊าวววววว  !!
    พ่อเราไปทักท้วงก็ไปโทษหมาบ้านตรงข้ามอีก  ( อย่านะตัวเอง เมื่อวานเค้าแอบมองตัวเองคุ้ยขยะบ้านเค้าอยู่นะ )

    ส่วนบ้านข้างๆที่มาเช่า เป็นครอบครัว มีเด็กประมาณ 2-3 ขวบ วัยกำลังซน แต่เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก ถึงแม้เด็กจะซน
    วิ่งขึ้นลงบันได กระแทกประตูเสียงดังไปบ้าง แต่มันเป็นธรรมชาติของเด็ก และพ่อแม่เค้าก็คอยสอนลูกอยู่บ่อยๆด้วย  
    มันเป็นวัยที่เด็กกำลังสนุกกับการเล่น  เราเข้าใจดี ไม่มีปัญหาอะไรเลย  อยากให้เค้าซื้ออยู่ไปเลย เพื่อนบ้านแบบนี้ชอบ

    แต่บ้านอีกหลังนึงที่ซื้อ   เอ่อ !!... ไม่ไหว๊น๊า