เมื่อวาน ผมไปซื้อกางเกงบอกเซอร์ ที่แผงลอยเจ้านึง

อยู่ตรงสะพานข้ามไปประตูน้ำ ฝั่งเดียวกับบิกซี ราชดำริ มีอยู่ร้านนี้ร้านเดียวคับ

ตอนที่ขายของ เขาก็พูดดีกับเรา เป็นผู้หญิง ผิวสีเข้ม ผมยาว ย้อมผมสีทอง

แต่วันนี้ผมขอเอากางเกงไปเปลี่ยน

มันพลิกคำพูด จากหน้ามือเป็นหลังเท้าเลยครับ

มันบอกว่า "ซื้อไปได้ยังไงล่ะไซด์ขนาดนี้ ไม่ได้ดูตัวเองเลย ดูหน้าก็เหมือนเรียนมาสูง ไม่น่าโง่อย่างนี้เลย โง่จริงๆ"

ผมก็อึ้งไปซักพัก คิดในใจ นี่กุมาเปลี่ยนบอกเซอร์ ไม่ได้ฆ่าคนตายนะเว้ย

แต่.....ผมก็มีวิธิตอกกลับในแบบผม

ผมก็พูดกลับไปว่า "ใช่ๆๆ โง่ โง่มาก ควายเลยล่ะ ควายจุงเบย ควายสุดๆๆ "

จนคนขายก็บอกมาแบบงงๆว่า เออ แปลกนะ ด่าตัวเองก็เป็น

เฮ้อ ไม่รู้อะไรซะบ้างเลยนะ อีดำเอ๊ย

ผมไม่ได้หมายถึงตัวผมซักกะหน่อย (ผมไม่ได้พูดว่า ผมโง่เลยนะจริงไหม) เพราะผมคิดว่า

"ถ้ามี ไอโง่คนนึงมาขอเปลี่ยนกางเกง โดยอ้างว่าไม่ได้ลองใส่เลย (แต่ความจริงใส่ไปแล้ว ใส่ไปทั้งสามตัวเลย5555+)
แต่กลับมีอีดำที่ไหนไม่รู้โดนหลอก ยอมให้ไอโง่คนนี้มาเปลี่ยนกางเกงเฉย ใครกันแน่ที่โง่กว่ากัน"

ตอนสุดท้ายก่อนก็ผมจะไป

ผมก็มองหน้าตรงๆแล้วก็พูดกับคนขายว่า "โง่จริงๆ โง่มาก โง่แบบควายยยยยยยยยยย เลยล่ะ"

.......นี่แหละที่เขาเรียกว่าการหลอกด่าแบบไม่รู้ตัว........

ถ้าใครมีโอกาสผ่านไปแถวนั้น ก็ฝากบอกให้มันรู้หน่อยนะ ว่าโดนหลอกด่าซะแล้ว มันมีอยู่ร้านเดียวล่ะ

สวัสดี

ขอแท้กไปที่การเรียนด้วยเพราะเชื่อได้ว่า คนขายคงต้องการสิ่งนี่จริงๆ "การศึกษา"