พวงมาลัย  ใส่คล้อง  อ้อมทรวงแขน

ร้อยเรียงแทน   ความนัย     หทัยหล้า

ดอกพุดซ้อน   ซ่อนกลีบ     ปีปผกา  

น้องนางข้า  เฝ้าพับกลีบ   จีบใส่แกน

กรรณิการ์    กลั่นร้อย      ค่อยๆพับ

ประดิษฐ์รับ   โคนจังหวะ    สละแสน

หมุนพล้อย     ละมุนช้อย     ร้อยรอบแกน

สุดหวงแหน    มาลัยข้า     น่าชื่นชม

ลมโปรยปลิว   พริ้วไหว     หทัยแจ้ง

มาลัยแสน   หอมนุ่ม     กลุ่มผกา

พิธีการณ์   งานมงคล    ทั่วแผ่นแคว้น

มาลัยแทน   ความนัย    รไทผอง

งามแม้น   ทั่วหล้า    หน้าพานทอง

มาลัยคล้อง   ปล้องรับ   สนับใจ

ชื่อเสียงเจ้า  เล่าขาน  ชำนาญก้อง

ลือละร่อง    เรียกขาน   ดวงมาลย์แสง

ความงามงัน   ลั่นระทึก    กึกก้องแดน

กรรณิการ์แสน   เลอค่า   น่าชื่นชม

ข้าสนทนาอยู่กับ น้องนางหล่อนร้อยพวงมาลัยดอกปีบผสานดอกพุด เธอละเมียดละไมในการร้อยพวงมาลัยประดิษฐ์ประดอย พวงมาลัยข้าด้วยความละมุนละไม ลมพัด ปลิว ข้าพรอยได้กลิ่นอันแสนหอมของกลุ่มดอกไม้ที่น้องข้ากำลังร้อยเรียง... มาลัยเป็นศิลปะ ร่วมสมัย มีมานมนานแต่ โบราณกาล โบราณท่านใช้พวงมาลัยประกอบพิธีการโดยวางบนพานทองดูสง่าล้ำ...  ข้าชื่นชมความงามของมาลัยไทยที่ลือก้องไปทั่วโลก