คือแฟน(ขอใช้คำนี้ละกันค่ะ)ของเราอะ ขี้อายมาก ขี้เก๊กอีก ไม่เคยบอกรักเราเลย เราถามก็เงียบ ไม่รู้ ไม่ชี้ พอถามจี้เข้าจะเอาจริงก็ตอบว่าไม่ได้รักไม่ได้ชอบเรา เราเลยได้เลิกเมื่อรอบที่แล้วค่ะ แต่ตอนนี้เขาหงอยๆกลับมา เลยได้มาคบกันอีกที ครั้งนี้เหมือนเราได้ถอยออกไปปรับตัวค่ะ กลับมาก็ดีกว่าเดิมทั้งคู่ เขาแสดงออกทางสายตา(ที่อ่านยากมาก และมีโอกาสผิดสูง ใครมันจะไปกล้าเดาอะ) แต่ที่แน่สุดคือการกระทำ เป็นห่วง ดูแลจริงๆ แต่ไม่ทำให้เรารู้ คือแอบทำอะ พอเรารู้ จะยิ้มให้จะขอบคุณก็รีบหลบไปทันที คือแบบไม่อยากให้เราเห็นอะ กลัวไรก็ไม่รู้ เบื่ออะ เหนื่อยแล้ว ไม่ได้บอกว่าเราเป็นแฟนกันนะ คนอื่นที่ไม่ได้เห็นการกระทำเขาที่ดูแลเรา เขาก็ไม่รู้ว่าเป็นไงมาไง มีแต่เพื่อนสนิทเขาน่ะที่อ่านใจกันออก ที่ไปด้วยกันตลอด จะรู้ว่าเขาห่วงเรา และจะไม่ใกล้ชิดเราเลยน่ะเพื่อนเขาอะ จากที่แต่ก่อนสนิทสนมกันดี(เพื่อนเขาหล่อกว่า คนชอบทักว่าทำไมเรามองไม่เห็นเพื่อนเขาหรอ) เราก็อยากเลิกนะ แต่ก็กลัวเขาเจ็บ กลัวเราเจ็บด้วยเนี่ย ไม่เคยเจอคนขี้อายแล้วยังขี้เก๊กอีกอะ มันเหนื่อย รักหรือไม่ก็ไม่บอกเรา เรานี้บอกเขาไปก่อนแล้วอะ เราก็ขี้อายนะ แต่รู้กาลเทศะ เอ่อ แต่ไอ่ความขี้น้อยใจนี่เยอะมากอีกแน่ะคนนี้ พอเราทำเฉยก็หงอยๆเศร้าๆ พอเราอยากเจอก็บอกว่าไม่ว่าง แต่พอเขามีธุระมาทำที่แถวๆใกล้บ้านเรา เขาก็มาแอบๆมอง(ถ้าเราอยุ่ตรงนั้นนะ) แต่ทำไมไม่เข้ามาทักทายก็ไม่รู้  

ที่บ้านเขาอะ แม่กับพี่เขาอยากเห็น ว่าสาวคนแรกของเขานี้เป็นยังไง ได้ข่าวว่าสวย เรียบร้อย สุภาพ เก่ง อยากเห็นอะ แต่ตัวเขาเองเหมือนไม่อยากพาไปเลยค่ะ เราจำวันที่พี่เขามาบอกได้ เขาบอกว่า"เฮ้ย อะไรอ่าาา ไปทำไมนิ ไม่มีไรซะหน่อย" แต่หน้าแดง ตัวแดง ตัวบิดม้วนนะ เหมือนจะเขิน แต่เราว่าเขินพร่ำเพรื่อไปอะ มันไม่ใช่ละ เราว่าเขาคงไม่อยากพาเราไปจริงๆแหละ เพราะไม่ได้รักเราหรอก! นั่นแหละ จากวันนั้นมาเราก็เงียบอะนะ ไม่ไปยุ่งกะเขามากหรอก สิ้นเดือนนี้จะไปหาบ้านเขาค่ะ แต่อาจไม่ไป อาจเลิกกัน ตัดขาดกันก่อนแล้วก็ได้ในเร็วๆนี้

มีอีกนะคะ แต่ขอบ่นแค่นี้ก่อน

เอ่อ...มันเป็นนิสัยของหนุ่มใต้ด้วยไหมเนี่ย เราคนเหนือคบหนุ่มเหนือมาตลอด คนนี้คนใต้ค่ะ ไม่เข้าใจจริงๆ ไม่รักแล้วยังจะกั๊กไว้ทำไม ใครเข้ามาหาเราก็แอบไปน้อยใจคนเดียว งอน ไม่บอกเรา หาว่าเราไปยุ่งกับคนอื่นเอง ชอบว่าให้ตัวเองว่า ใช่สิเขาไม่มีไรดีเลย ประจำๆๆๆคำนี้อะ บ่นคนเดียวตลอดดดด

เพิ่มเติมค่ะ แต่คิดอีกทีก็น่าสงสาร เห็นหน้าเขาทีไร เราพยายามอ่านสายตาเขานะ มันไม่สบายใจแปลกๆอะ รู้อยู่นะว่าเขากำลังพยายาม แต่มันยากมากขนาดนั้นหรอกะรักครั้งแรกเนี่ย = =