ก่อนอื่นก็ กล่าวสวัสดีก่อนเลยนะครับ

หายไปนาน

แต่กลับมาแล้ว

55555555

ไม่พูดพร่ำทำเพลง

ลุยเลยก็แล้วกันเนอะ

---

ตื่นขึ้นมาตอนเช้า เราสองคนก็กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปตามประสาคู่รัก

ที่ยังไม่ได้เรียกว่า “แฟน”

เห้ออออออออออ~

เขาพาผมไปกินข้าวเช้า ก่อนจะพาผมกลับมาส่งห้อง แล้วตัวเขาเองก็กลับบ้านไป

ผมไม่เอ่ยถึงเรื่องที่ผมแอบคิดไว้ว่าเขาจะขอผมแต่งงาน

เอ้ย! ขอเป็นแฟน

แล้วดูเหมือนเขาก็จะไม่ได้สนใจอะไร

บ้าจริง!

.
.
.
.
.
.
ชีวิตเราสองคนก็ดำเนินการไปตามปกติทุกอย่าง

ไม่มีอะไรมากขึ้นกว่านั้นเลยครับ

แล้วก็ไม่มีอะไรพิเศษๆเลย

นอกจากจะมีก็แต่ เรื่องๆหนึ่ง

ที่ไม่ค่อยเกี่ยวกับผมหรอก

แต่ผมก็รับดาเมจเต็มๆเหมือนกัน