วันนี้ไป เที่ยวงานการ์ตูนมยุรามาครับ
http://www.facebook.com/events/396981950386866/?fref=ts
ที่นี้ผมไปเจอร้านๆหนึ่งขายแผ่นรองเม้าส์ลายนี้ครับ
จอมมารน่ารักใช่ไหมล่ะ
แน่นอนครับ ร้านนั้นมีแผ่นรองเม้าส์หลากหลายลวดลายเลย สวยๆทั้งนั้น
แต่ดูๆแล้ว ผมก็มั่นใจด้วยว่าทั้งหมดไม่ไช่ของลิขสิทธิ์แหงๆ
เพราะอะไรหรือครับ?
เพราะลายที่ผมยกตัวอย่างนั้นมันเป็นลายเส้นคุณ Okita Kung และเป็นนักวาดคนไทยน่ะสิ!
แฟนเพจผู้วาดครับ
http://www.facebook.com/pages/Okita-Kung/340141472684405
เพื่อความมั่นใจ ผมเลยไปสอบถามดูว่าทางร้านนั้นขอซื้อลายไปพิมพ์เองหรือเปล่า
(เผื่อยังมีจิตสำนึก ก๊อปนอกแต่สนับสนุนคนไทย)
ได้ความว่า
ครับ คนวาดก็ไปเที่ยวงานนี้ด้วย และก็พิมพ์ผิด เอ้ย! และก็ได้แต่คอตกเพราะไม่รู้จะเสียเวลาหากินไปฟ้องหรือประจานดีไหม
แต่ประเด็นหลักที่ผมตั้งกระทู้นี้ไม่ใช่จะประจานร้านนั้นเป็นหลักนะครับ แต่ประเด็นคือคำถามตามชื่อกระทู้ต่างหาก
ทำไมงานการ์ตูนเดียวนี้มันถึงกลายเป็นงานขายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์โต้งๆไปแล้วนะ?
ที่ผมเข้าใจก็คือผลงานโดจินชิเนี่ยจัดเป็นงาน"ล้อเลียน" (PARODY) ซึ่งแม้จะเลียนมาจากสิ่งที่มีผู้คิดออกแบบขึ้นมาก่อน
แต่ก็ถือว่าผู้สร้างได้สร้างสรรค์ใหม่ขึ้นมาด้วยตัวเองอีกครั้ง ถือเป็นผลงานที่แม้จะผิดกฎหมายตามตำรา
แต่ว่าคุณค่าก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผลงานต้นฉบับเลย หนำซ้ำเจ้าของต้นฉบับหลายๆคนก็ไม่ได้ติดใจเอาความมากมาย
ถึงขั้นฟ้องร้องไปทั้งหมด และยังถือว่าเป็นการช่วยโปรโมทผลงานต้นฉบับด้วยซ้ำ
แต่สินค้าที่ขายในงานการ์ตูนปัจจุปันนั้น ผมมองว่าส่วนมากกลายเป็นสินค้า "ลอกเลียน" (COPY) ไปแทนซะแล้ว
ตั้งแต่พวงกุญแจ กระเป๋า เข็มกลัด โปสเตอร์ แผ่นรองเม้าส์ แสตนด์ โอร่าๆ บลาๆ
ล้วนแล้วแต่มีการนำทำขายโดยไม่ได้ขอหรือให้ค่าตอบแทนเจ้าของภาพเลย
แน่นอนว่าก็ยังมีร้านที่นำผลงาน"ล้อเลียน"มาใช้ โดยขอซื้อสิทธิ์จากคนวาด"ล้อเลียน"ตัวจริงเช่นกัน
หรือแม้แต่วาดเองทำเองขายเองก็ยังมีอยู่ แต่ส่วนมากในตอนนี้ผมเห็นว่าร้านที่ขายของ"ลอกเลียน"มันเยอะกว่าจริงๆ
สัดส่วนในแต่ละงานที่เคยจัดมานั้นที่ผมประเมินก็เกินครึ่งไปแล้ว
หรือถ้านับเฉพาะร้านขายสินค้านำเข้า ร้านที่ขายสินค้านำเข้าที่ไม่ใช่ของก๊อปน่ะ ผมดูแล้วมีแค่ 1 ใน 4 เท่านั้น
งานการ์ตูนนอกกรุงเทพยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ด๋อย Nendoroid ก๊อปทั้งงาน (orz)
แถมร้านก๊อปยังมีเป็นร้านจับฉลากเล่นการพนันอีก
(ยังมีอีกเรอะ แค้นไม่หาย ครั้งนั้นพลาดเสียไป 400 ได้ฟิกเกอร์ชินโน่ปลอมมาตัวเดียว!)
...ก็เป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบละกันครับว่าจะให้ทำอย่างไร
แต่ความเห็นส่วนตัว ถึงแม้ผมจะไม่ชอบร้านพวกนี้ แต่ถ้าให้แบนร้านพวกนี้ไปให้หมด
งานการ์ตูนเกือบทุกงานในปัจจุบันล่มแน่นอน
ก็คิดดูสิ บูธเหล่านี้มีเกินครึ่งทุกงาน คนทำโดจินชิในไทยก็ไม่ได้มีเยอะขนาดแบ่งไปออกร้านถี่ๆได้ทุกเดือนด้วย
มีแรงฮึดวาดลงขาย 3-4 เล่มต่อปีก็เกินขอบเขตดาวอู้แล้ว
จะให้เอาผลงานเก่ามาขายทุกงานก็คงจะมีคนอุดหนุนเล่มเดิมซ้ำอยู่นะ...เหอะๆ
อ่า...แล้วอนาคตวงการการ์ตูนแห่งชาตินี้จะเป็นอย่างไรต่อไป...ไม่รู้ล่ะ ผมระบายอารมณ์เสร็จแล้ว
เชิญวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นตามสะดวกครับ
หมายเหตุ : ขอบ่นระบายอารมณ์สองบอร์ดเน้อ
http://forum.tirkx.com/main/showthread.php?109257
งานการ์ตูนในไทยมันกลายเป็นงานขายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์โต้งๆไปแล้วหรือ?
ที่นี้ผมไปเจอร้านๆหนึ่งขายแผ่นรองเม้าส์ลายนี้ครับ
จอมมารน่ารักใช่ไหมล่ะ
แน่นอนครับ ร้านนั้นมีแผ่นรองเม้าส์หลากหลายลวดลายเลย สวยๆทั้งนั้น
แต่ดูๆแล้ว ผมก็มั่นใจด้วยว่าทั้งหมดไม่ไช่ของลิขสิทธิ์แหงๆ
เพราะอะไรหรือครับ?
เพราะลายที่ผมยกตัวอย่างนั้นมันเป็นลายเส้นคุณ Okita Kung และเป็นนักวาดคนไทยน่ะสิ!
แฟนเพจผู้วาดครับ http://www.facebook.com/pages/Okita-Kung/340141472684405
เพื่อความมั่นใจ ผมเลยไปสอบถามดูว่าทางร้านนั้นขอซื้อลายไปพิมพ์เองหรือเปล่า
(เผื่อยังมีจิตสำนึก ก๊อปนอกแต่สนับสนุนคนไทย)
ได้ความว่า
ครับ คนวาดก็ไปเที่ยวงานนี้ด้วย และก็พิมพ์ผิด เอ้ย! และก็ได้แต่คอตกเพราะไม่รู้จะเสียเวลาหากินไปฟ้องหรือประจานดีไหม
แต่ประเด็นหลักที่ผมตั้งกระทู้นี้ไม่ใช่จะประจานร้านนั้นเป็นหลักนะครับ แต่ประเด็นคือคำถามตามชื่อกระทู้ต่างหาก
ทำไมงานการ์ตูนเดียวนี้มันถึงกลายเป็นงานขายสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์โต้งๆไปแล้วนะ?
ที่ผมเข้าใจก็คือผลงานโดจินชิเนี่ยจัดเป็นงาน"ล้อเลียน" (PARODY) ซึ่งแม้จะเลียนมาจากสิ่งที่มีผู้คิดออกแบบขึ้นมาก่อน
แต่ก็ถือว่าผู้สร้างได้สร้างสรรค์ใหม่ขึ้นมาด้วยตัวเองอีกครั้ง ถือเป็นผลงานที่แม้จะผิดกฎหมายตามตำรา
แต่ว่าคุณค่าก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผลงานต้นฉบับเลย หนำซ้ำเจ้าของต้นฉบับหลายๆคนก็ไม่ได้ติดใจเอาความมากมาย
ถึงขั้นฟ้องร้องไปทั้งหมด และยังถือว่าเป็นการช่วยโปรโมทผลงานต้นฉบับด้วยซ้ำ
แต่สินค้าที่ขายในงานการ์ตูนปัจจุปันนั้น ผมมองว่าส่วนมากกลายเป็นสินค้า "ลอกเลียน" (COPY) ไปแทนซะแล้ว
ตั้งแต่พวงกุญแจ กระเป๋า เข็มกลัด โปสเตอร์ แผ่นรองเม้าส์ แสตนด์ โอร่าๆ บลาๆ
ล้วนแล้วแต่มีการนำทำขายโดยไม่ได้ขอหรือให้ค่าตอบแทนเจ้าของภาพเลย
แน่นอนว่าก็ยังมีร้านที่นำผลงาน"ล้อเลียน"มาใช้ โดยขอซื้อสิทธิ์จากคนวาด"ล้อเลียน"ตัวจริงเช่นกัน
หรือแม้แต่วาดเองทำเองขายเองก็ยังมีอยู่ แต่ส่วนมากในตอนนี้ผมเห็นว่าร้านที่ขายของ"ลอกเลียน"มันเยอะกว่าจริงๆ
สัดส่วนในแต่ละงานที่เคยจัดมานั้นที่ผมประเมินก็เกินครึ่งไปแล้ว
หรือถ้านับเฉพาะร้านขายสินค้านำเข้า ร้านที่ขายสินค้านำเข้าที่ไม่ใช่ของก๊อปน่ะ ผมดูแล้วมีแค่ 1 ใน 4 เท่านั้น
งานการ์ตูนนอกกรุงเทพยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ด๋อย Nendoroid ก๊อปทั้งงาน (orz)
แถมร้านก๊อปยังมีเป็นร้านจับฉลากเล่นการพนันอีก (ยังมีอีกเรอะ แค้นไม่หาย ครั้งนั้นพลาดเสียไป 400 ได้ฟิกเกอร์ชินโน่ปลอมมาตัวเดียว!)
...ก็เป็นคำถามที่ไม่มีคำตอบละกันครับว่าจะให้ทำอย่างไร
แต่ความเห็นส่วนตัว ถึงแม้ผมจะไม่ชอบร้านพวกนี้ แต่ถ้าให้แบนร้านพวกนี้ไปให้หมด
งานการ์ตูนเกือบทุกงานในปัจจุบันล่มแน่นอน
ก็คิดดูสิ บูธเหล่านี้มีเกินครึ่งทุกงาน คนทำโดจินชิในไทยก็ไม่ได้มีเยอะขนาดแบ่งไปออกร้านถี่ๆได้ทุกเดือนด้วย
มีแรงฮึดวาดลงขาย 3-4 เล่มต่อปีก็เกินขอบเขตดาวอู้แล้ว
จะให้เอาผลงานเก่ามาขายทุกงานก็คงจะมีคนอุดหนุนเล่มเดิมซ้ำอยู่นะ...เหอะๆ
อ่า...แล้วอนาคตวงการการ์ตูนแห่งชาตินี้จะเป็นอย่างไรต่อไป...ไม่รู้ล่ะ ผมระบายอารมณ์เสร็จแล้ว
เชิญวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นตามสะดวกครับ
หมายเหตุ : ขอบ่นระบายอารมณ์สองบอร์ดเน้อ http://forum.tirkx.com/main/showthread.php?109257