จากประสบการณ์ที่ได้ติดตามครูบาอาจารย์ตามวัดต่าง ๆ มานานพอสมควร

ก็มีหลายวัดที่ไม่ชอบสัตว์.....เพราะอะไร  ไม่ใช่เพราะท่านไม่เมตตาสงสารครับ

แต่....เคยได้ยินมาว่า (ขออภัยที่ใช้คำหยาบ.....แต่สร้างอารมณ์หน่อยนึง)

-เฮ้ย! หมามรึงมากัดหมากรูก่อนนะ (เรื่องนี้ไม่ได้จบที่หมาครับ)

-เฮ้ย! หมากินข้าวที่ตากไว้เรียบเลย

-เฮ้ย! งะ งะ งู(วิ่งป่าราบ)

-หลวงปู่ หลวงพี่ตักข้าว และอาหารเยอะ ๆ นะ(ตักเยอะจริง แต่ไม่ได้เผื่อคนครับ)----------(คุณคิดอย่างไรครับ-จะว่าท่านไม่ได้ครับ
  เพราะท่านมีภาระต้องดูแลด้วยจิตเมตตา)

-แล้ววันนี้เรา(+หมา แมว)จะฉันอะไรกัน(กรณีวัดนั้น  คนเข้าวัดน้อย----ด้วยจิตเมตตาของพระ-เณร ก็จะมีต้องเพื่อมันบ้างนะ)

-บางวัดเคยกระรอก กระแต ไก่ เยอะ ๆ แต่.........เสร็จหมา   แมวหมด(ทั้ง ๆ ที่สัตว์เล็ก ๆ เหล่านั้นอยู่มาก่อน)

     เคยเห็นมันกัดเล่น ๆ ไปงั้นล่ะครับ (แต่ตายจริง)

- โอย  เหม็นครี่จังเลย

-บางวัดท่านก็ภาวนาไม่ได้เพราะมีแต่เสียงหมาเห่าหอน(แล้วพวกคุณจะได้บุญกันแค่ไหน)

-ฯลฯ

แต่ก็อย่างว่าครับพระ เณรท่านก็ต้องให้ด้วยคิดว่าที่พึ่งของมันคงไม่มี  มีแต่ท่านเป็นที่พึ่ง  ท่านจึงต้องให้ด้วยจิตเมตตาครับ

ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาด้วยอยากบอกให้คนที่คิดกำลังจะเลี้ยงก็ดี  เห็นคนอื่นหรือตัวเองกำลังจะเอาไปปล่อยก็ดี  จึงอยากให้ทุกคนไ้ด้คิดครับ

ทุกอย่างล้วนเป็นภาระ(พระ เณรแม้กระทั่งคนวัด)ทั้งนั้นครับ  

ที่แท็กไว้หลายห้องเพราะอยากฟังทั้งความคิดเห็นของทุกฝ่ายนะครับ  จะได้ช่วยกันร่วมมือลดประชากรสัตว์เหล่านั้นลงบ้าง

ปล.บางวัดที่ตั้งใจเลี้ยงก็มีครับ(แต่ก็น้อยวัดที่จะเลี้ยง  และก็จำนวน(สัตว์)น้อยครับ และญาติโยมก็รู้และตั้งใจเลี้ยงมันด้วยก็มี)