เพื่อน ๆ คิดยังงัยค่ะ กับ การ ที่สามีภรรยาคู่นึง แต่งงานอยุ่กินมาด้วย กัน เกือบ 10 ปี แต่ไม่มีลูกด้วยกัน อาศัยอยู่บ้านสามี พร้อมกับ แม่ และ น้องสามี ...ปกติก้อรักกันดี  หลัง ๆ ทะเลาะกันบ่อย เรื่่องความคิดเห็นไม่ตรงกัน อาจจะมีอาการหึงหวงเข้ามาเล็กน้อย .. ทะเลาะจนจะเลิกลากันมาหลายครั้ง  แรก ๆ ภรรยา ก็ เป็นคนท้าเลิกเอง  แต่หลัง ๆ สามีไม่ยอมทนค่ะ บอกจะเลิก ก้อ เลิก  ทะเลาะ ง้อ  ๆเลิก ๆ กันอยู่หลาย ครั้ง  จนล่าสุดฝ่ายสามีไม่ยอมค่ะ  และ ได้แยกห้องนอนกับภรรยา  ภรรยา ก็ พยายามง้อขอคืนดี และ ขอโทษหลายรอบ แต่ .. ภรรยา ก็ ด้วยความรักมากก  เจ็บ ก็ จำ  แต่ รัก ก้อ รัก  พยายามที่จะปรับตัวเข้ากับสถานะการณ์ที่มันเปลี่ยนแปลง เพื่อน ที่จะกลับมารักกันเหมือนเดิมให้ได้  เค้าบอกเราต่างคนต่างอยู่แบบนี้เหอะ ( แต่เค้าก็ไม่เคยบอกเลิกตรง ๆ  และ ไล่ภรรยาออกจากบ้าน )  ต่างคนต่างอยู่ อย่ามายุ่ง ...  แต่ภรรยา ก็ ยัง สับสน ระหว่าง อยู่บ้านหลังนี้ต่อ และ พยายามทำทุกวิธีทาง เผื่อสักวันนึง สามีจะกลับมาเหมือนเดิน  ....  และ  เก็บของ และเดินออกจากบ้านหลังนี้ ไป  ...  

( แต่วันหยุด ถ้าภรรยา ชวนไปไหน สามี ก้อ ยังพาไป กินข้าว ไหว้พระ ทำกิจกรรมร่วมกัน  แต่ไม่จำมือเดินกันเหมือนเก่า   ภรรยาก้สับสนว่ามันคืออะไรกันแน่  ระหว่าง  จะรักก้ไม่รัก .. จะทิ้งก้อไม่ทิ้ง )