ถึงคุณยายเมี้ยนที่เคารพรัก...
หนูได้เฝ้าติดตามการทำงานของคุณยายเมี้ยนและครอบครัวมาหลายเพลาแล้ว เล็งเห็นว่าคุณยายเมี้ยนน่าจะช่วยเหลือหนูในเรื่องนี้ได้ คือหนูหมั่นไส้ยัยเพยียมากเลยค่ะ อยากให้คุณยายเมี้ยนช่วยแฉกรุณาแฉใหหน่อยได้ไหมคะ (เหมือนกับที่คุณยายเมี้ยนกระจายข่าวพ่อโกกะแม่อังซะจนเป็นกระแสไปทั้วบ้านทั่วเมือง) เรื่องของยัยเพยียคนนี้อาจจะยืดยาวสักหน่อย แต่หนูเชื่อว่าระดับตัวแม่อย่างคุณยายเมี้ยนคงจะเก็บรายละเอียดได้ทุกช็อตไม่มีตกหล่นแน่นอน เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ...
เจ้าข้าเอ๊ย...อุ๊ย หนูลืมตัวค่ะ ขออภัยนะคะไม่ได้ตั้งใจล้อเลียนคุณยายเมี้ยนเลยจริงๆ อิอิ เมื่อก่อนนี้ยัยเพยียน่ะค่ะเป็นเด็กกำพร้าอาศัยอยู่ในโบสถ์ที่เชียงใหม่คะ มีดีแค่หน้าตา เพราะนิสัยแย่มาก ทั้งโกหก ขี้ขโมย ชอบเที่ยวเตร่ งานการอะไรก็ไม่สนใจช่วย แล้วยังมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกะป้อจายด้วยค่ะ นิสัยของนางเนี่ยเหลือรับประทานจริงๆ ค่ะคุณยายเมี้ยน
***หน้าตาของนางเป็นอย่างนี้ล่ะค่ะคุณยายเมี้ยนขา ***
นางมีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะคือคุณน้องกอหญ้า น่ารัก แสนดีสุดๆ เรียกว่าตรงข้ามกับนางสุดขั้ว คุณน้องกอหญ้าจะไปได้ดิบได้ดี เพราะเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่พลัดพรากกันมาเกือบ 20 ปี คุณน้องกอหญ้าก็เลยต้องเข้ากรุงมาหาแม่ หาญาติ ยัยเพยียได้โอกาสก็เลยขอตามมาด้วย แต่แล้ว...ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้งก็ไม่รู้ค่คุณยายเมี้ยน จู่ๆ รถที่นั่งไปเกิดเบรคแตก คนขับกับแม่ชีที่มาด้วยตายคาที่ คุณน้องกอหญ้าบาดเจ็บ ส่วนยัยเพยียคงจะเป็นนางมารขนานแท้ นางก็เลยไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย นางก็เลยเกิดไอเดีย (ชั่วๆ) ฟาดคุณน้องกอหญ้าซะสลบเหมือด แล้วก็เอาสร้อยประจำตระกูลไปแสดงตัวว่าเป็นทายาทหน้าตาเฉย
*** ดูนางซีคะเชิดหน้าซะจนคอแทบหัก...ชริ***
ตอนนี้นางก็ลอยหน้าลอยตาอยู่ในวังศิวาลัยอย่างสุขสบาย ใครจะระแวงสงสัยยังไงนางไม่แคร์ เพราะรู้ว่าแม่รักมากกกกกกกก ส่วนคุณน้องกอหญ้ากลายเป็นคนความจำเสื่อม...น่าสงสารจริงไรจริง
คุณยายเมี้ยนต้องรีบแฉนางให้ไวเลยนะคะ ไม่อย่างนั้นางจะต้องกำจัดคนที่รู้เรื่องของนางไปทีละคน ยัยคนนี้มันร้ายกาจจริงๆ ค่ะคุณยายเมี้ยนขา ถ้าจะให้ได้ผลคุณยายเมี้ยนต้องไปเม้าท์มอยที่ตลาด หรือวัดของวังศิวาลัย เผื่อแม่ชื่นหรือคนรับใช้คนอื่นมาได้ยินเข้าจะได้เอาไปเล่าต่อ แต่อย่าถามนะคะว่าวังศิวาลัยอยู่แถวไหน คุณยายเมี้ยนคงต้องเสิร์ชจากกูเกิลดูน่ะค่ะ...รบกวนด้วยนะคะ
ขอแสดงความนับถือค่ะคุณยายเมี้ยน
รบกวนคุณยายเมี้ยน (ณ คู่กรรม) ช่วยแฉยัยเพยีย (ณ แผนรักแผนร้าย) หน่อยได้ไหมคะ
หนูได้เฝ้าติดตามการทำงานของคุณยายเมี้ยนและครอบครัวมาหลายเพลาแล้ว เล็งเห็นว่าคุณยายเมี้ยนน่าจะช่วยเหลือหนูในเรื่องนี้ได้ คือหนูหมั่นไส้ยัยเพยียมากเลยค่ะ อยากให้คุณยายเมี้ยนช่วยแฉกรุณาแฉใหหน่อยได้ไหมคะ (เหมือนกับที่คุณยายเมี้ยนกระจายข่าวพ่อโกกะแม่อังซะจนเป็นกระแสไปทั้วบ้านทั่วเมือง) เรื่องของยัยเพยียคนนี้อาจจะยืดยาวสักหน่อย แต่หนูเชื่อว่าระดับตัวแม่อย่างคุณยายเมี้ยนคงจะเก็บรายละเอียดได้ทุกช็อตไม่มีตกหล่นแน่นอน เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ...
เจ้าข้าเอ๊ย...อุ๊ย หนูลืมตัวค่ะ ขออภัยนะคะไม่ได้ตั้งใจล้อเลียนคุณยายเมี้ยนเลยจริงๆ อิอิ เมื่อก่อนนี้ยัยเพยียน่ะค่ะเป็นเด็กกำพร้าอาศัยอยู่ในโบสถ์ที่เชียงใหม่คะ มีดีแค่หน้าตา เพราะนิสัยแย่มาก ทั้งโกหก ขี้ขโมย ชอบเที่ยวเตร่ งานการอะไรก็ไม่สนใจช่วย แล้วยังมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกะป้อจายด้วยค่ะ นิสัยของนางเนี่ยเหลือรับประทานจริงๆ ค่ะคุณยายเมี้ยน
***หน้าตาของนางเป็นอย่างนี้ล่ะค่ะคุณยายเมี้ยนขา ***
นางมีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะคือคุณน้องกอหญ้า น่ารัก แสนดีสุดๆ เรียกว่าตรงข้ามกับนางสุดขั้ว คุณน้องกอหญ้าจะไปได้ดิบได้ดี เพราะเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่พลัดพรากกันมาเกือบ 20 ปี คุณน้องกอหญ้าก็เลยต้องเข้ากรุงมาหาแม่ หาญาติ ยัยเพยียได้โอกาสก็เลยขอตามมาด้วย แต่แล้ว...ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้งก็ไม่รู้ค่คุณยายเมี้ยน จู่ๆ รถที่นั่งไปเกิดเบรคแตก คนขับกับแม่ชีที่มาด้วยตายคาที่ คุณน้องกอหญ้าบาดเจ็บ ส่วนยัยเพยียคงจะเป็นนางมารขนานแท้ นางก็เลยไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย นางก็เลยเกิดไอเดีย (ชั่วๆ) ฟาดคุณน้องกอหญ้าซะสลบเหมือด แล้วก็เอาสร้อยประจำตระกูลไปแสดงตัวว่าเป็นทายาทหน้าตาเฉย
*** ดูนางซีคะเชิดหน้าซะจนคอแทบหัก...ชริ***
ตอนนี้นางก็ลอยหน้าลอยตาอยู่ในวังศิวาลัยอย่างสุขสบาย ใครจะระแวงสงสัยยังไงนางไม่แคร์ เพราะรู้ว่าแม่รักมากกกกกกกก ส่วนคุณน้องกอหญ้ากลายเป็นคนความจำเสื่อม...น่าสงสารจริงไรจริง
คุณยายเมี้ยนต้องรีบแฉนางให้ไวเลยนะคะ ไม่อย่างนั้นางจะต้องกำจัดคนที่รู้เรื่องของนางไปทีละคน ยัยคนนี้มันร้ายกาจจริงๆ ค่ะคุณยายเมี้ยนขา ถ้าจะให้ได้ผลคุณยายเมี้ยนต้องไปเม้าท์มอยที่ตลาด หรือวัดของวังศิวาลัย เผื่อแม่ชื่นหรือคนรับใช้คนอื่นมาได้ยินเข้าจะได้เอาไปเล่าต่อ แต่อย่าถามนะคะว่าวังศิวาลัยอยู่แถวไหน คุณยายเมี้ยนคงต้องเสิร์ชจากกูเกิลดูน่ะค่ะ...รบกวนด้วยนะคะ
ขอแสดงความนับถือค่ะคุณยายเมี้ยน