เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานเวลาประมาณ 6โมงเย็น ขับรถไปกับแฟน 2 คน วิ่งบนถนน ถนนสุขุมวิท เขตจังหวัดจันทบุรี ช่วง อ.นายายอาม ด้วยความเร็ว 80 กม./ชม. ผมอยู่เลนซ้าย
มีรถมอเตอร์ไซค์ 2 คันออกจากซอยมาได้ก็เร่งเครื่องแซงผมไป โดยคันนึงออกขวา อีกคันออกซ้าย(แซงซ้ายลงไหล่ทาง) ผมก็เห็นและระวังไว้ พอคันซ้ายเขาแซงพ้น ก็ตบขวาขึ้นถนนใหญ่ระยะห่างน่าจะราวๆ 7-8 เมตร คันที่แซงซ้ายยางหลังระเบิด(ยางเล็ก) ภาพทุกอย่างชัดเจนมาก ได้เห็นน้องเขาประคองรถ ไม่ให้ล้ม ได้เห็นกระทะล้อครูดพื้นเกิดประกายไฟ สุดท้ายน้องเขาก็คุมรถไม่อยู่ ล้ม(ตอนล้มเอาหน้าลง ไม่สวมหมวก)
แล้วก็ไถลไปเรื่อยๆแคร้งครูดพื้นเกิดประกายไฟ จนลงคูข้างทางด้านซ้ายไป (คูน้ำแห้ง และมีบ้านคนอยู่ติดคู)
ผมน่ะ ผ่อนคันเร่งตั้งแต่เห็นยางน้องเขาแตกแล้ว และรถมี ABS พอเขาล้มจึงหลบได้แบบไม่เกิดปัญหา
แฟนถามว่า "ไม่ลงไปช่วยเหรอ"
ผมตอบว่า  "ไม่กล้าจอดช่วย กลัวโดนหาว่าเฉี่ยว ถ้าจะช่วยเดี๋ยวโทรหาเพื่่อนที่เป็นอาสาให้ อีกอย่าง เพื่อนเขาก็เห็นว่ารถล้มเดี๋ยวก็วนกลับมาดูเองแหละ ถ้าไม่อยากเรื่องยาวก็ตามนั้นเถอะ"
สรุป
น้องครับ ถ้ายังใง ยางน่ะเพิ่มขนาดซักนิดเถอะ และหมวกกันน๊อคน่ะหามาใส่บ้างก็ดีนะ ถึงน้องไม่รักตัวเอง ก็ยังมีคนที่รักน้องรออยู่ที่บ้านนะครับ
งานนี้ถ้าเป็นรถหลายล้อ เรื่องอาจจบไม่สวย
ปล.น้ำมันเครื่องรถน้องที่กระเด็นออกมาน่ะ เลอะรถพี่นะครับ ล้างยากนะ เหนียวด้วย