สืบเนื่องจากมหากาพย์ของnonแดงและหลังไมค์ที่เป็นปัญหาอยู่
ดิฉันได้แสดงความคิดเห็นโต้ตอบกับเจ้าของกระทู้และผู้อื่นที่เข้ามาเม้นท์
มีข้อความที่ดิฉันได้กล่าวล่วงเกินคุณแม่ของคุณมะฮอกกะนีใบใหญ่อย่างไม่ตั้งใจ
ซึ่งตามปกติ ดิฉันจะมาเมนท์ตอบแล้วก็ออกไปทำภารกิจอื่น บางทีอาจข้ามวันไปเลย
ทำให้ไม่ได้ไตร่ตรองข้องความหรือแก้ไขข้อความดังกล่าวเพียงพอ
เมื่อเข้ามาใน รดน อีก เห็นกระทู้เรียกชื่อตนเองก็ค่อนข้างตกใจ
แต่ก็ไม่ได้เข้ามาตอบ อย่างที่คุยกับเพื่อน ๆ ในห้อง nonแดงว่า
จะเข้าเมื่ออยากเข้า เพราะรู้ว่าเข้ามาจะต้องเจออะไร ไม่อยากเสียอารมณ์
เพราะข้อความดังกล่าว อาจทำให้ดิฉันเปลี่ยนเจตนารมณ์ไปเป็นวิวาทแทน
ดิฉันเป็นอีกผู้หนึ่งที่ปัจจุบันกำพร้าทั้งพ่อและแม่
โดยที่เรียกว่าแทบไม่ได้ร่ำลากัน เพราะเมื่อมาดูใจท่านทั้งสองก็ไม่ได้สติแล้ว
คุณพ่อของดิฉันป่วยหนักเมื่อดิฉันเดินทางแบ๊กแพ็คต่างประเทศ
ความที่อยู่ไกล และไปหลายประเทศในทริปเดียว ทำให้ที่บ้านติดต่อไม่ได้
จนดิฉันโทรกลับมาถามที่บ้านถึงหมาที่เลี้ยงไว้ (ไม่ได้นึกว่าพ่อจะป่วย)
ถึงได้ทราบความจริง รีบเดินทางกลับ สมองท่านก็ตายไม่รับรู้อะไรแล้ว
เนื่องจากวันที่นำคุณพ่อส่งโรงพยาบาล เป็นวันก่อนวันขัตฤกษ์หยุดยาว รถติดมาก
คุณพ่อช็อกและหมดลมในรถ แต่คุณหมอปั้มหัวใจขึ้นมาเพื่อรอให้ลูกมาดูใจ
ส่วนคุณแม่เสียเพราะหกล้มในห้องน้ำ มีเลือดซึมออกในสมอง
คนดูแลซื่งจ้างมาจากศูนย์ฯ ก็ไม่ได้บอกใครเพราะกลัวความผิด
เมื่อไม่ได้มีเลือดออกหรือบาดแผลในช่วงแรกก็ไม่มีอาการอะไร
แต่เมื่อก้อนเลือดโตขึ้นไปทับเส้นประสาทส่วนการรับรู้
คุณแม่ดิฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรานอนไม่ได้สติ
เมื่อไปเอกซเรย์พบทั้งเลือด หนอง และน้ำในสมอง
คนดูแลจึงรับว่าท่านล้ม เนื่องจากพาไปอาบน้ำแล้วออกไปเอาผ้าเช็ดตัว
คุณแม่ของดิฉันผ่าสมองเอาก้อนเลือดและหนองออกและใส่ท่อระบายน้ำ
แต่ในช่วงที่แผลผ่าตัดยังไม่หายดี ท่านก็จากไปเนื่องจากติดเชื้อในกระแสโลหิต
เมื่อมีเหตุการณ์ความสูญเสียเกิดกับบุพการีของตัวเองจึงเข้าใจความคิดของคุณ
โดยส่วนตัวดิฉันจึงไม่เคยคิดจะก้าวล่วงบุพการรีใคร มีแต่บอกใครมีพ่อแม่อยู่ดูแลให้ดี
แต่ประโยคที่ใช้เป็นประโยคที่มักจะพูดเล่นขำ ๆ กับเพื่อนสนิท
เช่น เพื่อนบอก แต่งตัวป้ามากเลยวันนี้ ดิฉันก็จะปากไวตอบ ฉันเป็นพี่แม่แกแต่เมื่อไร
เมื่อมาใช้ผิดที่ผิดเวลา บวกกับผิดคน อีกทั้งไม่ได้ไตร่ตรองหรือกลับเข้ามาอ่านให้ดีก่อน
จึงเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้น ซึ่งดิฉันมีความเสียใจมากในการก้าวร้าวอย่างไม่น่าให้อภัย
และอยากขอขมาต่อดวงวิญญาณของคุณแม่คุณมะฮอกกะนีใบใหญ่มา ณ ที่นี้
ขอขมาดวงวิญญาณของคุณแม่คุณมะฮอกกะนีใบใหญ๋
ดิฉันได้แสดงความคิดเห็นโต้ตอบกับเจ้าของกระทู้และผู้อื่นที่เข้ามาเม้นท์
มีข้อความที่ดิฉันได้กล่าวล่วงเกินคุณแม่ของคุณมะฮอกกะนีใบใหญ่อย่างไม่ตั้งใจ
ซึ่งตามปกติ ดิฉันจะมาเมนท์ตอบแล้วก็ออกไปทำภารกิจอื่น บางทีอาจข้ามวันไปเลย
ทำให้ไม่ได้ไตร่ตรองข้องความหรือแก้ไขข้อความดังกล่าวเพียงพอ
เมื่อเข้ามาใน รดน อีก เห็นกระทู้เรียกชื่อตนเองก็ค่อนข้างตกใจ
แต่ก็ไม่ได้เข้ามาตอบ อย่างที่คุยกับเพื่อน ๆ ในห้อง nonแดงว่า
จะเข้าเมื่ออยากเข้า เพราะรู้ว่าเข้ามาจะต้องเจออะไร ไม่อยากเสียอารมณ์
เพราะข้อความดังกล่าว อาจทำให้ดิฉันเปลี่ยนเจตนารมณ์ไปเป็นวิวาทแทน
ดิฉันเป็นอีกผู้หนึ่งที่ปัจจุบันกำพร้าทั้งพ่อและแม่
โดยที่เรียกว่าแทบไม่ได้ร่ำลากัน เพราะเมื่อมาดูใจท่านทั้งสองก็ไม่ได้สติแล้ว
คุณพ่อของดิฉันป่วยหนักเมื่อดิฉันเดินทางแบ๊กแพ็คต่างประเทศ
ความที่อยู่ไกล และไปหลายประเทศในทริปเดียว ทำให้ที่บ้านติดต่อไม่ได้
จนดิฉันโทรกลับมาถามที่บ้านถึงหมาที่เลี้ยงไว้ (ไม่ได้นึกว่าพ่อจะป่วย)
ถึงได้ทราบความจริง รีบเดินทางกลับ สมองท่านก็ตายไม่รับรู้อะไรแล้ว
เนื่องจากวันที่นำคุณพ่อส่งโรงพยาบาล เป็นวันก่อนวันขัตฤกษ์หยุดยาว รถติดมาก
คุณพ่อช็อกและหมดลมในรถ แต่คุณหมอปั้มหัวใจขึ้นมาเพื่อรอให้ลูกมาดูใจ
ส่วนคุณแม่เสียเพราะหกล้มในห้องน้ำ มีเลือดซึมออกในสมอง
คนดูแลซื่งจ้างมาจากศูนย์ฯ ก็ไม่ได้บอกใครเพราะกลัวความผิด
เมื่อไม่ได้มีเลือดออกหรือบาดแผลในช่วงแรกก็ไม่มีอาการอะไร
แต่เมื่อก้อนเลือดโตขึ้นไปทับเส้นประสาทส่วนการรับรู้
คุณแม่ดิฉันก็กลายเป็นเจ้าหญิงนิทรานอนไม่ได้สติ
เมื่อไปเอกซเรย์พบทั้งเลือด หนอง และน้ำในสมอง
คนดูแลจึงรับว่าท่านล้ม เนื่องจากพาไปอาบน้ำแล้วออกไปเอาผ้าเช็ดตัว
คุณแม่ของดิฉันผ่าสมองเอาก้อนเลือดและหนองออกและใส่ท่อระบายน้ำ
แต่ในช่วงที่แผลผ่าตัดยังไม่หายดี ท่านก็จากไปเนื่องจากติดเชื้อในกระแสโลหิต
เมื่อมีเหตุการณ์ความสูญเสียเกิดกับบุพการีของตัวเองจึงเข้าใจความคิดของคุณ
โดยส่วนตัวดิฉันจึงไม่เคยคิดจะก้าวล่วงบุพการรีใคร มีแต่บอกใครมีพ่อแม่อยู่ดูแลให้ดี
แต่ประโยคที่ใช้เป็นประโยคที่มักจะพูดเล่นขำ ๆ กับเพื่อนสนิท
เช่น เพื่อนบอก แต่งตัวป้ามากเลยวันนี้ ดิฉันก็จะปากไวตอบ ฉันเป็นพี่แม่แกแต่เมื่อไร
เมื่อมาใช้ผิดที่ผิดเวลา บวกกับผิดคน อีกทั้งไม่ได้ไตร่ตรองหรือกลับเข้ามาอ่านให้ดีก่อน
จึงเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้น ซึ่งดิฉันมีความเสียใจมากในการก้าวร้าวอย่างไม่น่าให้อภัย
และอยากขอขมาต่อดวงวิญญาณของคุณแม่คุณมะฮอกกะนีใบใหญ่มา ณ ที่นี้