ขออนุญาติเล่ารายละเอียดนะคับ
ผมอายุ จะ 25 คับ คบกับแฟนคนปัจจุบันมาจะ 5 ปีละ (ขอเรียกว่า แฟนใหม่คับ)แฟนใหม่เป็นคนจีน นศ แลกเปลี่ยนน่ะคับ ตอนนี้จบตรี ต่อโท อยู่ คบกันมาก็มีความสุขมากๆครับ อยู่ กทม แต่พักหลังๆน่าจะประมาณปีกว่าๆ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะเรื่องงานผมต้องกลับมาทำงานอยู่ จังหวัดบ้านเกิด แต่ผมก็ไม่เคยคิดนอกใจแฟนใหม่เลยตลอดเวลาที่คบกัน เขาก็เหมือนกันครับ วันหยุด บางทีผมก็ไปหาเค้าคับ บางทีเค้าก็มาที่บ้านผม พ่อแม่ผมก็ชอบเค้านะคับ คือเค้านิสัยดี แต่หลังจากที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็รู้สึกมีปัญหากันบ่อยขึ้น (ประมาณ 3-4 เดือนครั้ง) ส่วนใหญ่เค้าจะน้อยใจเรื่องผมไม่ค่อยสนใจเค้าเท่าไหร่ เพราะผมเหมือนรู้สึกเฉยๆกับเค้าแล้ว เช่น บางครั้งรู้สึกเหมือนต้องโทรหาเค้า แต่ก่อนนี้คือโทรก็โทรเลย แต่ตอนี้เหมือนต้องบังคับตัวเองโทร ผมรู้สึกเหมือนรักเค้าน้อยลงแล้ว แต่ก็ยังรัก ยังมีความรู้สึกดีๆให้อยู่ เพราะที่ตั้งใจ ซื้อรถ และกำลังจะซื้อบ้านก็เพื่อเค้าคับ แต่เค้าเคยบอกเลิกประมาณ 3-4 ครั้งแล้ว แต่เค้าก็เป็นคนกลับมาทุกครั้ง ประมาณว่าเค้าเป็นคนใจร้อนนิดนึง เสียใจก็อยากบอกเลิก
แต่เมื่อประมาณ 3 เดือนที่แล้ว บังเอิญมาเจอแฟนเก่าช่วงตอน มัธยม (ที่ไม่ได้คุยกัน เพราะ ผมต้องไปเรียนต่อที่ กทม ก็เลยไม่ได้คุยกันเฉยๆ) มันเป็นเรื่องบังเอิญมากๆเลยคับคือมีบังเอิญหลายเรื่อง ที่ทำให้มาเจอกัน เหมือนมีคนมาขีดไว้ เค้าก็เพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่ ช่วงมัธยม มาปีกว่าๆ ตอนแรกก็ไม่ได้คุยกันอะไรมากมาย เค้าก็ถามผมว่ามีแฟนหรือยัง ตอนนั้นดันตอบไปว่า ยังไม่มี เพราะลึกๆแล้วก็ยังอยากคุยกับเค้าคับ ยังมีความทรงจำดีๆเหลืออยู่ แต่เค้าก็น่าจะรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว หลังๆก็เลยตัดสินใจบอกเรื่องแฟนใหม่ให้แฟนเก่ารู้ แต่เราก็ยังคุยกันนะคับ ก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น บ่อยมากๆ แทบจะทุกเวลาที่มีโอกาส ตอนเย็นไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน บางครั้งไปเดินห้างก็จับมือกันด้วย( เพราะช่วงนั้นแฟนใหม่กับบ้าน เลยไม่ค่อยได้คุยกัน) วันวาเลนทาย ผมก็ให้ของขวัญเค้า เค้าก็ดีใจมาก แต่แบบนี้ลึกๆผมกับเขาก็มีความทุกข์เหมือนกัน
คุยกันพักหลังเนี่ยเหมือนเค้าก็อยากให้ผมเลิกกับแฟนใหม่ แต่ผมก็ไม่กล้าบอกเลิกคับ เพราะเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร อีกอย่างผมก็เป็นรักแรกของแฟนใหม่ แล้วเค้าก็ยังเป็นคนใจร้อนอีก กลัวเค้าเสียใจมาก จนทำอะไรไม่ดีๆ แต่ก่อนผมไม่เคยคิดเลิก พักหลังคิดวนเวียนอยู่ในหัว
เคยคิดว่าจะเลิกกันกับแฟนใหม่ แล้วก็จะไม่คุยกับแฟนเก่าสักพัก เพราะผมคิดว่า ถ้าเลิกกันแล้วผมก็อยากรู้สึกเจ็บด้วย รู้สึกว่ามันไม่แฟร์เลยคับ ที่เลิกกับอีกหนึ่งคนแล้วเพื่อไปคบกับอีกหนึ่งคน ให้คนที่ถูกเลิกรับผิดชอบความเสียใจอยู่ฝ่ายเดียว แต่อย่างที่บอกคับ ผมไม่กล้าที่จะเลิกกับแฟนใหม่เลย คือเกิดมาไม่เคยบอกเลิกกับแฟนเลยคับ ทั้งสองคนก็เป็นคนดี รักผมทั้งคู่ เกิดมาไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย มีคนรักเรา 2 คนแต่เราเลือกได้เพียงคนเดียว
ลืมพูดหนึ่งเรื่องไปคับ คือตอนคบกับแฟนใหม่ มีช่วงที่เค้าไม่สบายหนักมากๆ เป็นโรคกระดูกสันหลังทับเส้นประสาท เดินไม่ได้ ออกไปข้างนอกไม่ได้ แต่พอที่จะพยุงเข้าห้องน้ำได้ ประมาณ 6-7 เดือน ผมก็ดูแลเค้าตลอดคับ เพราะอยู่กัน สองคน เช้าต้องรีบตื่นไปซื้ออาหารเช้ากับเที่ยงมาไว้ เย็นต้องรีบกลับ ซื้ออาหารเย็นให้ และก็พาไปหาหมอ แทบทุกที่คับ เค้าก็ร้องไห้บ่อยมากช่วงนั้น อารมก็ไม่ดี แต่ผมก็ทนสู้คับ เพราะรักเค้าก็อยากดูแล
น่าจะตรงนี้แหละคับที่ผมทำให้เค้ารักผมมากมั้ง ผมเลยกลัวเค้าเสียใจมาก ถ้าเลิกกับคนนี้
ส่วนแฟนเก่าไม่ค่อยมีอะไรแบบนี้คับ แต่รู้สึกว่าเราเหมือนถูกชะตากันมากๆ
วิจารณ์ได้เต็มที่เลยนะคับ อยากทราบความคิดเห็นแต่ละท่าน ชอบคุณมากคับ
ช่วยวิจารณ์ความรักของผมหน่อยคับ
ผมอายุ จะ 25 คับ คบกับแฟนคนปัจจุบันมาจะ 5 ปีละ (ขอเรียกว่า แฟนใหม่คับ)แฟนใหม่เป็นคนจีน นศ แลกเปลี่ยนน่ะคับ ตอนนี้จบตรี ต่อโท อยู่ คบกันมาก็มีความสุขมากๆครับ อยู่ กทม แต่พักหลังๆน่าจะประมาณปีกว่าๆ ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะเรื่องงานผมต้องกลับมาทำงานอยู่ จังหวัดบ้านเกิด แต่ผมก็ไม่เคยคิดนอกใจแฟนใหม่เลยตลอดเวลาที่คบกัน เขาก็เหมือนกันครับ วันหยุด บางทีผมก็ไปหาเค้าคับ บางทีเค้าก็มาที่บ้านผม พ่อแม่ผมก็ชอบเค้านะคับ คือเค้านิสัยดี แต่หลังจากที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็รู้สึกมีปัญหากันบ่อยขึ้น (ประมาณ 3-4 เดือนครั้ง) ส่วนใหญ่เค้าจะน้อยใจเรื่องผมไม่ค่อยสนใจเค้าเท่าไหร่ เพราะผมเหมือนรู้สึกเฉยๆกับเค้าแล้ว เช่น บางครั้งรู้สึกเหมือนต้องโทรหาเค้า แต่ก่อนนี้คือโทรก็โทรเลย แต่ตอนี้เหมือนต้องบังคับตัวเองโทร ผมรู้สึกเหมือนรักเค้าน้อยลงแล้ว แต่ก็ยังรัก ยังมีความรู้สึกดีๆให้อยู่ เพราะที่ตั้งใจ ซื้อรถ และกำลังจะซื้อบ้านก็เพื่อเค้าคับ แต่เค้าเคยบอกเลิกประมาณ 3-4 ครั้งแล้ว แต่เค้าก็เป็นคนกลับมาทุกครั้ง ประมาณว่าเค้าเป็นคนใจร้อนนิดนึง เสียใจก็อยากบอกเลิก
แต่เมื่อประมาณ 3 เดือนที่แล้ว บังเอิญมาเจอแฟนเก่าช่วงตอน มัธยม (ที่ไม่ได้คุยกัน เพราะ ผมต้องไปเรียนต่อที่ กทม ก็เลยไม่ได้คุยกันเฉยๆ) มันเป็นเรื่องบังเอิญมากๆเลยคับคือมีบังเอิญหลายเรื่อง ที่ทำให้มาเจอกัน เหมือนมีคนมาขีดไว้ เค้าก็เพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาตั้งแต่ ช่วงมัธยม มาปีกว่าๆ ตอนแรกก็ไม่ได้คุยกันอะไรมากมาย เค้าก็ถามผมว่ามีแฟนหรือยัง ตอนนั้นดันตอบไปว่า ยังไม่มี เพราะลึกๆแล้วก็ยังอยากคุยกับเค้าคับ ยังมีความทรงจำดีๆเหลืออยู่ แต่เค้าก็น่าจะรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว หลังๆก็เลยตัดสินใจบอกเรื่องแฟนใหม่ให้แฟนเก่ารู้ แต่เราก็ยังคุยกันนะคับ ก็เริ่มคุยกันบ่อยขึ้น บ่อยมากๆ แทบจะทุกเวลาที่มีโอกาส ตอนเย็นไปกินข้าวด้วยกันทุกวัน บางครั้งไปเดินห้างก็จับมือกันด้วย( เพราะช่วงนั้นแฟนใหม่กับบ้าน เลยไม่ค่อยได้คุยกัน) วันวาเลนทาย ผมก็ให้ของขวัญเค้า เค้าก็ดีใจมาก แต่แบบนี้ลึกๆผมกับเขาก็มีความทุกข์เหมือนกัน
คุยกันพักหลังเนี่ยเหมือนเค้าก็อยากให้ผมเลิกกับแฟนใหม่ แต่ผมก็ไม่กล้าบอกเลิกคับ เพราะเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไร อีกอย่างผมก็เป็นรักแรกของแฟนใหม่ แล้วเค้าก็ยังเป็นคนใจร้อนอีก กลัวเค้าเสียใจมาก จนทำอะไรไม่ดีๆ แต่ก่อนผมไม่เคยคิดเลิก พักหลังคิดวนเวียนอยู่ในหัว
เคยคิดว่าจะเลิกกันกับแฟนใหม่ แล้วก็จะไม่คุยกับแฟนเก่าสักพัก เพราะผมคิดว่า ถ้าเลิกกันแล้วผมก็อยากรู้สึกเจ็บด้วย รู้สึกว่ามันไม่แฟร์เลยคับ ที่เลิกกับอีกหนึ่งคนแล้วเพื่อไปคบกับอีกหนึ่งคน ให้คนที่ถูกเลิกรับผิดชอบความเสียใจอยู่ฝ่ายเดียว แต่อย่างที่บอกคับ ผมไม่กล้าที่จะเลิกกับแฟนใหม่เลย คือเกิดมาไม่เคยบอกเลิกกับแฟนเลยคับ ทั้งสองคนก็เป็นคนดี รักผมทั้งคู่ เกิดมาไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้าย มีคนรักเรา 2 คนแต่เราเลือกได้เพียงคนเดียว
ลืมพูดหนึ่งเรื่องไปคับ คือตอนคบกับแฟนใหม่ มีช่วงที่เค้าไม่สบายหนักมากๆ เป็นโรคกระดูกสันหลังทับเส้นประสาท เดินไม่ได้ ออกไปข้างนอกไม่ได้ แต่พอที่จะพยุงเข้าห้องน้ำได้ ประมาณ 6-7 เดือน ผมก็ดูแลเค้าตลอดคับ เพราะอยู่กัน สองคน เช้าต้องรีบตื่นไปซื้ออาหารเช้ากับเที่ยงมาไว้ เย็นต้องรีบกลับ ซื้ออาหารเย็นให้ และก็พาไปหาหมอ แทบทุกที่คับ เค้าก็ร้องไห้บ่อยมากช่วงนั้น อารมก็ไม่ดี แต่ผมก็ทนสู้คับ เพราะรักเค้าก็อยากดูแล
น่าจะตรงนี้แหละคับที่ผมทำให้เค้ารักผมมากมั้ง ผมเลยกลัวเค้าเสียใจมาก ถ้าเลิกกับคนนี้
ส่วนแฟนเก่าไม่ค่อยมีอะไรแบบนี้คับ แต่รู้สึกว่าเราเหมือนถูกชะตากันมากๆ
วิจารณ์ได้เต็มที่เลยนะคับ อยากทราบความคิดเห็นแต่ละท่าน ชอบคุณมากคับ