รบกวนสอบถามว่า ในพระไตรปิฏก

เรื่องการไม่แสวงบุญนอกพระพุทธศาสนา
http://www.84000.org/tipitaka/read/?23/27/26

                          อุบาสกใดไม่ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุผู้อบรมตน
                          ไม่ละเลยการฟังอริยธรรม ศึกษาอยู่ในอธิศีล
                          มีความเลื่อมใสเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปในภิกษุทั้งหลาย
                          ไม่ตั้งจิตติเตียนปรารถนาฟังสัทธรรม
                          ไม่แสวงหาเขตบุญอื่นภายนอกศาสนานี้
                          และกระทำสักการะก่อนในเขตบุญในศาสนานี้

                          อุบาสกนั้นซ่องเสพธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม
                          อันเราแสดงดีแล้ว ๗ ประการนี้แล
                          ย่อมไม่เสื่อมจากสัทธรรม ฯ




ในส่วนของ...
ไม่แสวงหาเขตบุญภายนอก ๑
กระทำสักการะก่อนในเขตบุญในศาสนานี้ ๑


ทีแรกสงสัยถึงเหตุผลอยู่ว่าทำไมหรือเพราะอะไรค่ะ


แต่พอดีอ่านเจอในหนังสือ "ธรรมนูญชีวิต"
ของท่าน พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต)

(ในหนังสือช่วง ๒๐. คนใกล้ชิดศาสนา อุบาสก อุบาสิกา, ค. คุ้นพระศาสนา)
ท่านบอกว่าหมายถึง
ไม่แสวงหาเขตบุญนอก "หลัก" พระพุทธศาสนา


แล้วอ่านในพระไตรปิฏกท่านว่า
ย่อมเป็นไปเพื่อความไม่เสื่อมแก่อุบาสก ฯ
ย่อมไม่เสื่อมจากสัทธรรม ฯ




รบกวนสอบถามว่าในพระไตรปิฏกมีคำอธิบายถึงเหตุและผลที่ยาวกว่านี้อยู่ด้วยบ้างไหมคะ
หรือท่านพระพรหมคุณาภรณ์ ได้เคยอธิบายเรื่องนี้ไว้ยาวกว่านี้ ที่ไหนบ้างไหมคะ

ขอบพระคุณมากค่ะ



.