ผมเรียนศิลปะ ทั้งแบบฝรั่งและแบบไทย วิชาที่ผมชอบมากที่สุดนั้น ก็คือ ศิลปะ เพราะเป็นวิชาที่ใช้จินตนาการ ไม่มีผิด ถูก เป็นความคิดของเรา ในตอนเด็กๆนั้นก็สนุกดีครับ เรียนทุกปี ก็เกรด 4 มาตลอด จนอาจารย์มาขอให้วาดรูปประกวดเป็นตัวแทนโรงเรียน ผมเริ่มมีความสงสัยกับครูสอนศิลปะ งแต่ตอนนั้นมา เนื่องครูที่บอกให้ผมประกวดนั้น พาผมไปดูภาพประกวดที่ได้รางวัลปีก่อนๆ ซึ่งผมก็ดูว่ามันสวยดี แต่ว่ามันไม่ใช่แนวผม ครูก็ถามผมต่อว่า วาดแบบนี้ได้ไหม ใช้เวลาเท่าไหร่ ผมก็บอกว่า วาดได้ ครูบอกว่าให้ดูภาพประกวดที่ได้รางวัล ย้อนไปหลายๆปี หยิบภาพมาหลายภาพมาก จำได้เลย แล้วครูก็บอกว่า ทั้งหมดนี่น่ะ เอามารวมเปนภาพเดียวกันเลย เริ่มวาดเลยนะ ....
อึ้ง ครับ ผมยืนนิ่ง ได้แต่คิดว่า
ก ครูพูดเล่น
ข มันจะรวมกันยังไงวะ ภาพ
ไม่มีความต่อเนื่องกันเลย
ค มันรวมได้ แต่ว่าเรามีความสามารถไม่พอ
ง ครู ตั้งใจให้ผมก็อปปี้ภาพที่ได้รางวัลปีก่อนๆ โดยไม่สนใจผม เห็นผมเป็นแค่เครอื่งมือ อย่างนึง ทำยังไงก็ได้โดยให้ได้รางวัลมา
นั้นแหละครับ ผมยืนคิด แต่ไม่ได้คำตอบ แล้วก็สะดุ้ง ขึ้นมาจากเสียงครูบอกผมว่า เธอเริ่มเลยนะ วาดเลย เพราะอาทิตย์หน้า จะต้องส่งภาพแล้ว ใช่ครับ ผมวาดภาพ แต่ไม่ได้ วาดตามแบบที่ครูเอามาให้ ผ่านไป 15 นาที ครูเดินกลับมา พร้อมกับบอกผมว่า เห้ย อย่าคิดเองดิวะ วาดตามแบบ ผมก็เริ่มเครียดครับ เพราะ ภาพรางวัลนั้นมันคนละสไตล์กับงานผมเลย ครูไม่ดูภาพที่ผมวาดเลยด้วยซ้ำ ขออธบายนิดนะครับว่า เวลาเราเรียนในห้องเนี่ย
เค้าจะมีโจทย์ให้มา ว่า เอ้า วันนี้ วาดเพื่อนสนิท วาดวันหยุด อะไรแบบนี้ ซึ่งโจทย์มันกว่างประกอบกับ เวลานานมาก ทำให้เรามีเวลาบิวท์อารมได้ ส่วนงานประกวดมันจะออกแนวว่า โจทย์โลกสร้างสรรค์อะครับ คือมันต้องเน้นรนรงค์ อะไรแบบนี้ ซึ่งบางที เด็ก ก็ไม่เข้าใจความคิดของผู้ใหญ่ ในการตัดสินว่า อันไหนสวยไม่สวย ทุกอย่าง อยู่ที่ กรรมการล้วนๆ พอหมดเวลา 1 ชม ครูเลยไล่ผมไปบอกว่าพอๆ ไปพักได้ ให้ค่อยมาวาดต่อ อาทิตย์หน้า
แต่หลังจากวันนั้นกลับบ้านมา ผมนอนคิดอยู่ว่า จะทำยังไงดี
คำตอบมันอยู่ในหัวผมว่า งานประกวดแบบนี้ มันไม่ใช่ศิลปะแบบที่ผมเคยชอบเลย ผมวาดภาพเพราะมีความสุข แต่นี่วาดไปก็ทุกข์ไป โดนครูด่า กดดัน ตลอด เรื่องเวลา เรื่อง วาดให้เหมือนคนอื่น สุดท้าย ก็ไม่ได้ไปวาด จนครูเค้าก็หานมาแทนผม นั้นก็คือเรื่องตอนเด็กๆ หลังจากนั้นมาก็ไม่ลงประกวดที่ไหนอีก
เน้นแค่เรียน เอาความสุข ก็เกรด 4 มาตลอด จนมาถึงช่วงจะเข้ามหาลัย ก็สอบศิลปะ อีก เข้าเรียนที่ มหาลัยนานาชาติแห่งหนึ่ง ก็มีฝรั่งสอน เค้าให้ทำงาน ที่แปลกมาก ทั้งสนุก ทั้งไม่น่าเบื่อ แล้วการเรียนกับฝรั่งนี่ เค้าจะไม่มีนะครับ ไอ้แบบว่าให้การบ้านไปทำที่บ้าน คือ วาดใน ชั่วโมง ส่งเลยครับ ส่วนใหญ่งานเค้าเน้นสร้างสรรค์
เค้าจะให้วาดภาพนึง สมมุตินะครับว่า ให้วาดตัวเอง พอเสร็จเค้าจะให้พรีเซนท์ ถ้างานคุณอยู่ๆมาแนวอลังการงานสร้าง แต่ว่า 1 คุณไม่มีอารมนั้นๆ เช่นว่า ภาพคุณ เศร้าโศก แต่ว่า ตอนพรีเซนคุณ Happy อันนี้เค้าจะถามต่อว่า HAppy อ่ะไร ทำไม อารมภาพไปไหน
2 วาดภาพสวยมาก แต่วาดซ้ำๆกัน ทุกงาน เช่นคุณถนัดวาดภาพธรรมชาติ แต่โจทย์เค้าให้วาดอย่างอื่น
ซึ่งเค้าจะตัดสินที่ตรงนี้
ศิลปะในวัยเด็กของคุณ ยังจำกันได้ไหม?
อึ้ง ครับ ผมยืนนิ่ง ได้แต่คิดว่า
ก ครูพูดเล่น
ข มันจะรวมกันยังไงวะ ภาพ
ค มันรวมได้ แต่ว่าเรามีความสามารถไม่พอ
ง ครู ตั้งใจให้ผมก็อปปี้ภาพที่ได้รางวัลปีก่อนๆ โดยไม่สนใจผม เห็นผมเป็นแค่เครอื่งมือ อย่างนึง ทำยังไงก็ได้โดยให้ได้รางวัลมา
นั้นแหละครับ ผมยืนคิด แต่ไม่ได้คำตอบ แล้วก็สะดุ้ง ขึ้นมาจากเสียงครูบอกผมว่า เธอเริ่มเลยนะ วาดเลย เพราะอาทิตย์หน้า จะต้องส่งภาพแล้ว ใช่ครับ ผมวาดภาพ แต่ไม่ได้ วาดตามแบบที่ครูเอามาให้ ผ่านไป 15 นาที ครูเดินกลับมา พร้อมกับบอกผมว่า เห้ย อย่าคิดเองดิวะ วาดตามแบบ ผมก็เริ่มเครียดครับ เพราะ ภาพรางวัลนั้นมันคนละสไตล์กับงานผมเลย ครูไม่ดูภาพที่ผมวาดเลยด้วยซ้ำ ขออธบายนิดนะครับว่า เวลาเราเรียนในห้องเนี่ย
เค้าจะมีโจทย์ให้มา ว่า เอ้า วันนี้ วาดเพื่อนสนิท วาดวันหยุด อะไรแบบนี้ ซึ่งโจทย์มันกว่างประกอบกับ เวลานานมาก ทำให้เรามีเวลาบิวท์อารมได้ ส่วนงานประกวดมันจะออกแนวว่า โจทย์โลกสร้างสรรค์อะครับ คือมันต้องเน้นรนรงค์ อะไรแบบนี้ ซึ่งบางที เด็ก ก็ไม่เข้าใจความคิดของผู้ใหญ่ ในการตัดสินว่า อันไหนสวยไม่สวย ทุกอย่าง อยู่ที่ กรรมการล้วนๆ พอหมดเวลา 1 ชม ครูเลยไล่ผมไปบอกว่าพอๆ ไปพักได้ ให้ค่อยมาวาดต่อ อาทิตย์หน้า
แต่หลังจากวันนั้นกลับบ้านมา ผมนอนคิดอยู่ว่า จะทำยังไงดี
คำตอบมันอยู่ในหัวผมว่า งานประกวดแบบนี้ มันไม่ใช่ศิลปะแบบที่ผมเคยชอบเลย ผมวาดภาพเพราะมีความสุข แต่นี่วาดไปก็ทุกข์ไป โดนครูด่า กดดัน ตลอด เรื่องเวลา เรื่อง วาดให้เหมือนคนอื่น สุดท้าย ก็ไม่ได้ไปวาด จนครูเค้าก็หานมาแทนผม นั้นก็คือเรื่องตอนเด็กๆ หลังจากนั้นมาก็ไม่ลงประกวดที่ไหนอีก
เน้นแค่เรียน เอาความสุข ก็เกรด 4 มาตลอด จนมาถึงช่วงจะเข้ามหาลัย ก็สอบศิลปะ อีก เข้าเรียนที่ มหาลัยนานาชาติแห่งหนึ่ง ก็มีฝรั่งสอน เค้าให้ทำงาน ที่แปลกมาก ทั้งสนุก ทั้งไม่น่าเบื่อ แล้วการเรียนกับฝรั่งนี่ เค้าจะไม่มีนะครับ ไอ้แบบว่าให้การบ้านไปทำที่บ้าน คือ วาดใน ชั่วโมง ส่งเลยครับ ส่วนใหญ่งานเค้าเน้นสร้างสรรค์
เค้าจะให้วาดภาพนึง สมมุตินะครับว่า ให้วาดตัวเอง พอเสร็จเค้าจะให้พรีเซนท์ ถ้างานคุณอยู่ๆมาแนวอลังการงานสร้าง แต่ว่า 1 คุณไม่มีอารมนั้นๆ เช่นว่า ภาพคุณ เศร้าโศก แต่ว่า ตอนพรีเซนคุณ Happy อันนี้เค้าจะถามต่อว่า HAppy อ่ะไร ทำไม อารมภาพไปไหน
2 วาดภาพสวยมาก แต่วาดซ้ำๆกัน ทุกงาน เช่นคุณถนัดวาดภาพธรรมชาติ แต่โจทย์เค้าให้วาดอย่างอื่น
ซึ่งเค้าจะตัดสินที่ตรงนี้