ปกติ เราไม่เคยใส่ใจผิวค่ะ จะดำจะคล้ำ เพื่อนๆๆ สมัยเรียนเรียกน้องดำตลอด ก็ฮาๆๆกันไป จนเป็นฉายาเราเลย
ยิ่งช่วงนี้ออกกำลังกายโดยการว่ายน้ำ ยิ่งไปกันใหญ่ แต่ไม่แคร์ค่ะ
จนเพื่อนร่วมงานคนนี้ พูดหลายครั้ง จนบางครั้งเราเบื่อค่ะ
แรกๆๆ
เพื่อน (ขาว) มาทำงานตอนเช้าประมาณ 09.00 (เข้างาน 08.00) มาถึงก็บ่นค่ะ ดูสิตากแดดมาดำอีกและ
เรา... ไม่คล้ำหรอก เราดำกว่าอีก
ครั้งแรกผ่านไป
จนหลายๆครั้งเข้า ทักแบบนี้ตลอด ดำอีกแหละ ไปกินข้ากลางวันก็บอกว่าดำ (จะบอกว่าเธอนะขาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆ)
เราตอบไป ไม่หรอก อย่างเธอดำ อย่างเราคงมองไม่เห็นเลย
จนล่าสุด อันน้้น เป็นความอัดอั้นเรา
เพื่อน คนขาว ........ดูสิ ตอนเช้าเจอแดด หน้าเธอยังขาวกว่าเราอีก
(เรา พูดเพื่อไร...มาถึงไม่ทำงาน  มาบ่นแต่เช้า แล้วบอกว่าเราขาวกว่าอีก ............ แถมพูดต่อหน้าคนอื่นตลอด)
เราตอบกลับ พร้อมน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ ........ โอ๊ย ไม่ดำหรอก ตากแดดแค่เนี้ย ถ้าเธอดำคงไม่มีใครขาวแล้วแหละ
จริงๆเราไม่อยากจะโมโหนะ แต่มันหลายรอบแล้ว .. แล้วมาเปรีบยกับเราเพื่อ ไอ้เรามันน้องดำตลอด ทำไมต้อมาเปรียบด้วย
ตั้งแต่วันนั้น เราพูดวีนๆ เธอไม่พูดอีกเลยค่ะ (ใจหนึ่งเราก็รู้สึกผิดนะ แต่บางครั้งมันก็ไม่ไหวเหมือนกัน)