พอดีวันนี้ได้มีโอกาสเจอ facebook แฟนเก่าสมัยเรียนมัธยมซึ่งไม่เจอกันานมากหลังจากเลิกกันนี่ก็เป็นเวลาเกือบสิปปีแล้ว...ผมดีใจมากที่จะได้มีโอกาสคุยไถ่ถามทุกข์สุข (ในใจก็แอบคิดถึงเพราะเขาเป็นแฟนคนแรก อิอิ ) ผมเลยตัดสินใจแอดเขาไป เพียงไม่กี่นาทีเขาก็รับแอดผม ในใจตอนนั้นผมแทบจะกระโดดตัวติดเพดาน จากนั้นผมก็เข้าไปดูเฟสเขาเห็นเขาบนรำพันว่าโสดอยากมีใครสักคน ในใจผมก็คิดว่าเข้าทางแล้วเรา เพราะตอนนี้ผมก็โสดแต่ ใจจริงๆแล้วอยากเป็นเพือนกันมากกว่าพราะอย่างน้อยเขาคือความทรงจำดีๆของผมที่ผ่านมา ผมจึงแชทไปคุยกับเขาตอนแรกเขาจำผมไม่ได้ พอคุยกันแค่เขารู้ว่าผมเป็นใครเท่านั้นเขาก็ลบเฟสผมทันที........ผมถึงกับเงิบเลยครับ ส่งข้อความไปก็ไม่สนใจ และคงบล็อคผมไปแล้ว .......ตอนนี้ผมคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะคุยกับเขาแล้วผมไม่รู้หรอกว่าเขาเล่นพันทิปหรือเปล่าแต่ถ้าเขามีโอกาสได้เข้ามาเจอกระทู้นี้ ผมอยากบอกคุณว่า......ผมขอโทษในบางสิ่งที่ผมอาจจะทำไม่ดีต่อคุณในอดีตอาจเป็นเพราะตอนนั้นเราเด็กด้วยกันทั้งคู่ แต่ตอนนี้ผมไม่ได้หวังอะไรนอกจากความเป็นเพื่อนกับคุณ เพราะอย่างที่หลายๆคนเคยบอกไว้ว่า...ไม่มีใครลืมแฟนคนแรกได้หรอกครับและคุณคือแฟนคนแรกของผม....คุณคือบุคคลในความทรงจำของผมครับ..