สิ่งจำเป็นสำหรับญี่ปุ่นผู้สูญเสียความมั่นใจ ไม่ใช่สงครามหรือพลังทางเศรษฐกิจ แต่จำเป็นต้องมีความฝัน


เรื่องย่อ...ตอนที่ 1

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ในทศวรรษที่ 30 แห่งรัชสมัยโชวะ (ปี 1955 - 1964) 10 ปี หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นสูญเสียความมั่นใจ ผู้คนในประเทศต้องดิ้นรนทำงานอย่างหนัก เพื่อฟื้นฟูเศรษฐกิจ ท่ามกลางสายตาชาวโลกที่ตราหน้าว่า ญี่ปุ่นเป็นประเทศชอบลอกเลียน และประเทศผู้ปราชัย



ช่วงเวลานั้น นานาประเทศกำลังสนใจสำรวจพื้นที่โลก โดยมีอเมริกา โซเวียตและประเทศใหญ่อื่นๆ เป็นตัวตั้งตัวตี จัดการประชุมนานาชาติวาระพิเศษในปีธรณีวิทยาโลกขึ้น เพื่อร่วมมือกันสำรวจพื้นที่ขั้วโลกใต้ซึ่งเป็นดินแดนที่ยังไม่มีใครรู้จัก ญี่ปุ่นเป็นชาติเดียวในเอเชียที่ประกาศว่าจะเข้าร่วมโครงการนี้ ทั้งที่ถูกมองด้วยความกังขาว่า  ญี่ปุ่นผู้พ่ายสงครามจะทำอะไรได้  ผลคือการมอบหมายให้ญี่ปุ่นสำรวจเขตที่เรียกว่า “พื้นที่เข้าไม่ถึง” (Inaccessible)  อันเป็นแดนที่ไม่สามารถเข้าไปได้เพราะต้องผจญกับธรรมชาติสุดโหด ทั้งอุณหภูมิที่ติดลบกว่า 50 องศา และพายุหิมะกระหน่ำด้วยความเร็ว 100 เมตรต่อวินาที



นี่เป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นไม่คาดคิดแต่ก็ไม่อาจถอยกลับ ด้วยความคิดว่า นี้คือโอกาสที่จะแสดงให้นานาอารยะประเทศเห็นศักยภาพของคนญี่ปุ่นที่มุ่งมั่นจะลุกขึ้นยืนหยัดมีชีวิตใหม่อยู่ด้วยขาของตนเอง โดยไม่ต้องพึ่งพิงประเทศใดเลย นั้นคือปณิธานอันแรงกล้าของคุราโมจิ ทาเคชิ (คิมุระ ทาคุยะ) นักธรณีฟิสิกส์ผู้ปรารถนาจะให้ญี่ปุ่นพ้นจากความล้าหลัง และสามารถกลับมาเท่าเทียมกับชาติอื่นๆ ได้อีกครั้ง เขาจึงทุ่มเทยิ่งกว่าใครๆในการผลักดันให้ญี่ปุ่น ดำเนินโครงการสำรวจทวีปแอนตาร์กติกาให้ได้ เพื่อเยียวยาความรู้สึกเจ็บปวดของตนเองด้วย ที่ภรรยาต้องเสียชีวิตไปในสงคราม เขาจึงเหลือเพียง ทาคาโอกะ มิยูกิ (อายาเสะ ฮารุกะ) น้องสาวของภรรยา ซึ่งคอยห่วงใยและเป็นกำลังใจให้ โดยเก็บความหลงรักเขาไว้เงียบๆ



ฝันอันยิ่งใหญ่ของพวกคุราโมจิ ดูเหมือนจะไกลเกินเอื้อม เพราะภาวะเศรษฐกิจทำให้ไม่มีหน่วยงานรัฐหรือองค์กรเอกชนใด บริจาคเงินสนับสนุนโครงการสำรวจทวีปแอนตาร์กติกาเลย มีแต่พวกเด็กๆ เท่านั้นที่รวบรวมค่าขนมมาให้ และช่วยทำกล่องรับบริจาคไว้ตามโรงเรียนทั่วประเทศ ทำให้คุราโมจิซาบซึ้งและรู้สึกว่า เขาจะต้องทำให้ความหวังและความฝันของเด็กๆ ซึ่งเป็นอนาคตของชาติกลายเป็นความจริงขึ้นมาให้ได้ ในที่สุด โครงการนี้ก็ได้กลายเป็นวาระแห่งชาติ นับเป็นก้าวแรกของเส้นทางที่จะพาญี่ปุ่นออกไปให้พ้นจากความรู้สึกพ่ายแพ้แห่งยุคหลังสงคราม



เวลานั้นญี่ปุ่นไม่มีแม้แต่เรือตัดน้ำแข็ง จึงต้องใช้เรือ “โซยะ” ซึ่งมีฉายาว่า “เรือมหัศจรรย์” จัดเป็นเรือนำโชคเพราะออกรบกี่ครั้งก็รอดกลับมาได้ทุกครั้ง มาดัดแปลงใช้ โดยคุราโมจิไปขอร้องให้ผู้ออกแบบ “เรือรบยามาโตะ” ซึ่งถูกเรียกว่าเรืออับโชค เพราะออกรบครั้งแรกก็โดนจมเสีย แล้วมาออกแบบให้มีเวลา 10 เดือนก่อนออกเดินทาง ดูท่าว่าการซ่อมสร้างเรือโซยะจะเสร็จไม่ทันกำหนด



ขณะเดียวกันมีการรับอาสาสมัครไปร่วมทีมสำรวจ คุราโมจิได้รับผิดชอบเรื่องเลื่อนสุนัข ซึ่งเป็นพาหนะที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตและทำงานในขั้วโลกใต้ เขาต้องไปรวบรวมสุนัขซาคาลินฮัสกี้มาฝึก และเกิดปัญหาที่ไม่คาดคิดอีก

Credit : http://program.thaipbs.or.th/entertainmentprogram/article129921.ece

เวลาออกอากาศ  :  ทุกวันพฤหัสบดีและศุกร์ เวลา 22.30 - 23.30 น.

ชมสด  :    http://live.thaipbs.or.th/

ติดต่อรายการ  :  InterSeries@thaipbs.or.th

เวบที่เกี่ยวข้อง :
http://www.tbs.co.jp/nankyokutairiku/
http://wiki.d-addicts.com/Nankyoku_Tairiku
http://asianwiki.com/Antarctica_%28Nankyoku_Tairiku%29