วิ่งมาจากเกษตร นวมินทร์ ผมอยู่เลน 3 จากซ้าย คู่กรณีอยู่ขวาสุด มาถึง 4 แยก ติดไฟแเดง คู่กรณีต้องการจะตรง ไม่เลี้ยวขวา ไม่ยอมต่อแถวกันมา หลายคนคงเจอบ่อย มาเบียดเอาดื้อๆข้างหน้าเลย เขาเลยเบียดมาทางเลนผม จนตีกระจกมองข้างขึ้นไปข้างหน้า ผมเลยประกาศผ่านไมค์ให้จอด ด่าด้วยล่ะ พอไฟเขียว เปิดหวอไล่ตาม เขาก็เลยจอด เลยลงไปคุย คู่กรณีเป็นวัยรุ่น พูดว่า ขอโทษ คนไทยด้วยกันจบๆกันไป มาดูแผล เป็นรอยสะกิดกัน แต่ไม่ชัดเจน แต่ก็เห็นอ่ะนะ รถผมเป็นรถใหม่ ยังไม่ได้ป้ายขาว เป็นรอยนิดหน่อย ผมก็ไม่ยอมนะ งั้นพี่รอประกันล่ะกัน ผมเองก็โมโหด้วย ลูกก็ร้อง อะไรกันหนาว่ะ  

ประกันวิริยะมา คู่กรณีไม่มีประกัน บอกดูแล้วเป็นรอยนิดหน่อย ไม่แตก ไม่พัง ถ่ายรูปไปก็มองไม่เห็น เขาก็เครมให้ไม่ได้ ถามผมว่าจะเอาไง ผมบอกเอาไง พี่ก็ทําเปลี่ยนให้ผมสิ ผมถูกนะ ก็อย่างว่า มันเป็นรอยนิดหน่อย ไม่แตก ไม่พัง จะทําเรื่องเคลมให้ยังไง เหมือนประกันเข้าข้างคู่กรณี ยังงี้คู่กรณีก็สบายสิ ทําผิด ตีกระจกข้างเป็นรอยนิดหน่อย แถมเงินก็ไม่ต้องจ่าย แต่คู่กรณียอมรับผิดนะ ว่าตีจริง แต่เขาอ้างว่า เส้นที่เบียดมานั้น เป็นเส้นประ เขาอ้างว่าจะเปลี่ยนเลนยังไงก็ได้ แต่รถมันติด ต่อแถวกันมานะครับ จะมาเปลี่ยนได้ยังไง แต่ผมก็๋จําได้ว่าเป็นเส้นทึบนะ

ยืนคุยกันมานาน ผมเองอยากจะเอาเรื่องให้ได้นะ เพราะเบื่อพวกเบียดแบบนี้มาก อยากจะให้แบบว่า ไม่ต้องไปทํากับใครอีก ประกันก็ชี้แนะ ไปเคลียร์ที่สน. ผมถามว่าอยู่ตรงไหน บอกมายาวมาก จนไม่อยากไป สรุปช่างมันล่ะกัน จบๆกันไป  

แต่ประกันน่าจะช่วยหน่อยนะ ถ้าไม่เปลี่ยน ทําเรื่องหาสีอะไรมาแต้มก็ยังดี ถึงรอยมันนิดเดียว แต่ก็มาเบียด แทรก แซงแถว ใครจะไปชอบ แทนที่จะช่วยกัน กลับเข้าข้างกันไป  

สรุปนะครับ ขับมาเส้นนี้ ถ้าเขาเบียดมา ก็ให้ยอมไปเถอะครับ มาตีกระจกมองข้างเราเป็นรอย ก็แค่เจ็บใจ ทําอะไรก็ไม่ได้ ก็ให้คิดว่าฟาดเคราะห์ไปครับ

แต่ยังไงมันเกิดขึ้นครั้งแรกผมก็ทําอะไรไม่ถูกจริงๆ โมโหมากๆๆๆ คิดซะว่ายังดี ที่เขายังไม่หนี จอดให้คุย  

แต่พอจบเรื่องนี้ ผมจะรีบไปหาซื้อกล้องติดรถทันที

ตอนผมไปจอดหน้ารถเขาครับ



คู่กรณี



รอยสะกิดที่ว่า