เคยมีคนกล่าวว่า ควรให้เบ็ดกับประชาชนมากกว่าที่จะให้ปลา เพราะประชาชนจะได้รู้จักทำมาหากิน แต่รื่องนี้มันนมนามมาแล้ว มีเรื่องเล่าขยายต่อ ดังนี้
มีอำมาตย์ใหญ่คนหนึ่ง เจอชายผู้ยากไร้ คือแม้ว กะมาร์คที่ริมแม่น้ำใหญ่ ทราบว่าทั้งคู่กำลังหาปลาอยู่ เลยเสนอว่า ข้ามีของอยู่ สองสิ่งคือปลาที่เจ้าต้องการกับ เบ็ดที่จะให้เจ้าตกปลาเอาเอง พวกเจ้าเลือกเอา ทางแม้วเลือกปลา ตัวงาม ส่วนมาร์คเลือกเบ็ด อำมาตย์ใหญ่ก็นึกในใจ ไอ้แม้วช่างโลภนัก ไม่คิดทำไร เอาแต่สะดวกไม่รู้จักทำมาหากิน ไม่เหมือนมาร์ครู้จักเลือก วิธีที่จะอยู่ได้อย่างยั่งยืน มาร์คจึงเป็นที่รักของอำมาตย์ใหญ่ หลังจากวันนั้นหนึ่งเดือน อำมาตย์กลับมาที่ริมแม่น้ำ เห็นมาร์คนั่งตกปลาอยู่ ดูมีความสุขดี จึงเข้าไปทักทาย มาร์คบอกว่า ด้วยเบ็ดของท่านทำให้ข้ามีปลากินทุกวัน ข้ากินปลามาตลอด หนึ่งเดือน ตกปลาได้วันละตัวสองตัวก็พออยู่ได้ อำมาตย์ก็ยิ้มอยู่ในใจ ที่ทำให้คนรู้จักตกปลาหากินเองสมปราถนา ข้านี่แน่จริงๆ แล้วก็ถามมาร์คว่า แม้วอยู่ใหน ในใจก็คิดว่าคงไปรอขอปลาจากมาร์ค หรือไม่ก็อดตายไปแล้ว หลังจากกินปลาที่ให้ไปแล้ว หม่มีปัญญา จะทำมาหากินต่อ มาร์ค บอกว่า เขาอยู่ที่บ้าน อำมาตย์นึกฉงน จึงเดินไปดู เห็นแม้วนอนอยู่ก็คิดในใจ คงจะหิว ไม่มีอะไรกิน เดินไปใกล้ๆแม้ว แม้วจึงตื่น เห็นอำมาตย์มาก็เลยเอยปาก ว่าข้า รอท่านอยู่เลย อำมาตย์เห็นเข้าก็แปลกใจนิดหน่อยที่แม้วดูไม่ใช่คนยากไร้แล้ว แต่ก็เอยปาก ว่าถ้าเจ้าหิวไม่มีปลกินก็ไปขอมาร์คตกปลาให้ได้นะ แม้วก็ตอบขอบใจแต่ปลาของข้ามีเยอะแล้ว รอท่านมาร่วมกินกันเพื่อตอบแทนคุณท่าน อำมาตย์ ยังงง แต่ก็ร่วมกินปลา จนเสร็จ จึงเอยปากถามเจ้าไปเอาปลามาจากใหน แม้วตอบว่า วันที่ท่านให้ปลาตัวงามมาข้าจึงเอาไปขายให้เศรษฐีคนหนึ่งได้เงินมาจึงไปซื้อเชือกมาทำเป็นแห มาจับปลาได้ครั้งหนึ่งก็หลายตัว ไม่ต้องเสียเวลานั่งตกปลาเป็นวันๆกว่าจะได้สักตัว บอกให้มาร์คทำตามมันก็ไม่เอา มันเชื่อแต่จะตกปลาตามที่ท่านสอน ตอนนี่ก็แย่หน่อยตกปลาบางวันก็ได้ บางวันก็ไม่ได้ เพราะปลาแถวนี้ข้าจับมาหมด เอามาเลี้ยงไว้ในบ่อโน้น ท่านอยากได้บอกข้านะ ยินดีเสมอ
อำมาตย์ ?..............l.l (แล้วแผนกำจัดแม้วก็เกิดขึ้น เพราะ มันฉลาดเกินกู)
เรื่องเล่านะท่าน อย่าถือสา ดัดแปลงจาก เรื่องเก่าไม่ทันสมัย