ในมุมมองผม เมื่อสัก 4 5 ปีก่อนผมไม่ชอบคุณทักษิณครับ แน่นอนจากอิทธิพลของสื่อ

แต่หลังจากปี 50 มาผมก็เริ่มจะปันใจ เพราะผมก็ไม่ค่อยชอบสื่อเช่นกัน

เพราะเริ่มรู้สึกว่า สื่อไม่ควรใส่อารมณ์ คนอ่านข่าวไม่ควรใส่ความรู้สึก ทัศนคติส่วนตัวเ้ข้าไปด้วย มันเอียง

ก็เลยหยุดเสพสื่อ แล้วก็มาตรองดู ทักษิณเขาผิดตรงไหน อย่างไร

เข้ามาราชดำเนิน ผมยังเถียง ๆ กับกลุ่มที่เชียร์ทักษิณเลย เพราะผมถือว่า ผมเหนือกว่าคนกลุ่มนี้ ไม่ว่าจะการศึกษา การเดินทาง โลกทัศน์

แต่หลายอย่าง ผมเถียงไม่ขึ้นจริง ๆ ผมเป็นคนที่ยืนอยู่บนพื้นฐานความจริง ไม่ได้เกลียดใครแบบสุดตัว พระเจ้าสอนให้เรารักผู้คน ไม่ใช่อยู่บนความเกลียดชัง

แล้วผมก็มาตระหนักว่า ที่ผมเมื่อก่อนเกลียดทักษิณ เพราะพรรคประชาธิปัตย์สั่งสอนให้เกลียดคนชื่อ "ทักษิณ"

หลายเรื่อง ก็เป็นเรื่องโป้ปดมดเท็จ โกหกพกลม สร้างสรรแต่งเรื่อง ปั้นน้ำเป็นตัว

เพียงเพื่อจุดประสงค์เดียวคือ ให้คนเกลียดทักษิณ

ซึ่งผมคิดว่า การจะรักใครสักคน โดยตั้งอยู่บนพื้นฐานของการเกลียดใครสักคน คนคนนั้นก็เปรียบเสมือนถูกปิศาจเข้าสิง

ส่วนตัว ผมไม่เข้าใจคุณทีเฟค หรือคุณธันวานะ ทั้งที่แกเป็นคริสเตียนเหมือนผม

ทำไมจิตใจตั้งอยู่บนพื้นฐานของความเกลียดชัง ซึ่งมันผิดหลักการของพระเจ้าที่สอนให้เรารักผู้คน

ส่วนผมก็ทักษิณ ผมเฉย ๆ ครับ แต่ท่านเป็นคนที่ทำประโยชน์ให้กับประเทศไทย คนไทยส่วนใหญ่ได้ลืมตาอ้าปากได้

นี่แหระคือการพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน คนคนนี้ไม่สมควรโดนกระทำอย่างนี้ โดยระบบยุติธรรมที่เอียงกระเท่เร่

ตอนนี้ ผมไม่ได้ต่อสู้ให้คุณทักษิณ แต่ผมต่อสู้กับระบบยุติธรรมที่ตัดสินแบบตามใจฉัน และคุณทักษิณเป็นเหยือของระบบนี้