หลายคนคิดว่เป็นเรื่องของ จกท. ขอบอกว่าไมใช่นะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่นำมาจากเพื่อนคนนึงที่แชร์มาให้ใน Facebook ในวันที่เราคิดว่าไม่มีสิ่งใดจะทำให้ความรู้สึกเรากลับคืนมาได้
พออ่านจบเราอยากแชร์ให้เป็นกำลังใจและให้ทุกคนที่กำลังลุ่งหลงกลับมาเดินในทางที่สดใสค่ะ

ถ้าท่านใดที่กำลังจะกดอ่าน อยากให้ลองอ่านด้วยสติและใจด้านบวกนะคะ (ด้านลบพักไว้ก่อน เราก็มีกันทุกคนแหละเนอะ)
เรื่องนี้อาจจะถูกแต่งขึ้นเพื่อเป็นกุลโลบายให้น่าสนใจมากขึ้นเท่านั้น อย่าไปคิดตามหาความจริงหรือตามหาบุคคลในเรื่อง

ขอบคุณค่ะ  

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉันไปทำ......"เสน่ห์ยาแฝด".......

>ฉันกับแฟนคบกันมา 4 ปี มีโครงการจะแต่งงานกันสิ้นปีนี้ แต่แล้วจู่ ๆ
>เค้าก็มาบอกว่า "เราเลิกกัน เค้าไม่ได้รักฉันแล้ว ตอนนี้เค้าพบคนใหม่
>ตลอดเวลาเค้าหลอกฉันมาตลอดว่ารัก เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่สิ้นปีนี้"
>
>ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อจะฉุดรั้งเค้ากลับมา ฉันถามว่าฉันผิดตรงไหน ไม่ดีตรงไหน
>ฉันจะปรับปรุงตัวใหม่ เค้าต้องการอะไรฉันทำให้ได้ทุกอย่างและยอมทุกอย่าง
>ขอเพียงแค่ "กลับมาเหมือนเดิม"
>แต่สิ่งที่ฉันได้รับคือความเฉยชา,หงุดหงิด,รำคาญ ทำอะไรก็ผิดไปหมด
>
>เพื่อนแนะนำฉันให้ "ไปทำเสน่ห์"
>ปกติฉันเป็นคนที่กลัวเรื่องพวกนี้ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่อยากเข้าใกล้ แต่....ณ
>จุดจุดนี้ ไม่ได้แล้ว ความรักบังตาฉันยอมทุกอย่าง ขอเพียงได้เค้ากลับคืน
>อะไรก็ได้สำหรับฉัน ณ ตอนนี้
>
>"ปู่ฤาษี" คือผู้ที่เพื่อนฉันพาไปหา เพื่อนบอกว่า "ท่านเก่ง
>ญาติของเพื่อน สามีหนีไปอยู่กับเมียน้อยท่านก็เป็นคนเรียกกลับมา
>ทุกวันนี้ทั้งรักทั้งหลงภรรยา ไม่ไปมีใหม่อีกเลย"
>
>บ้านปูนชั้นเดียว มีลานจอดรถที่พอจอดรถยนต์ได้ประมาณ 10 คัน
>วันแรกที่ฉันไปมีรถยนต์จอดอยู่ 3 คัน
>มองเข้าไปในบ้านมีคนนั่งจนล้นออกมาข้างนอกมีเสียงหัวเราะดังออกมาเป็นระยะ
>เพื่อนพาฉันเข้าไป ภาพที่ฉันเห็น "ชายหนุ่มอายุน่าจะประมาณ 28 – 29 ปี
>ผมยาวมีลายสักเต็มตัว นัยต์ตาหวานเยิ้ม มือคีบบุหรี่พูดไป
>ยิ้มไป ปล่อยมุกสนุกสนาน ทำให้ผู้ที่เข้ามาหาหัวเราะเป็นระยะ ๆ นุ่งชุดลายเสือ
>ดูดีมีเสน่ห์"
>
>คนนี้เรอะที่เพื่อนบอกว่าเป็นปู่ฤาษี ทำไมยังหนุ่ม แต่ ณ
>วินาทีนั้นความรักบังตาไม่ได้คิดอะไร เพื่อนบอกว่าดี
>ฉันก็เชื่อโดยที่ไม่ได้คิดถึงเหตุการณ์ในวันข้างหน้าเลย
>
>เราสองคนนั่งรออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง คนที่เข้ามาล็อตแรกก็ออกไป ถึงคิวของฉัน
>เพื่อนแต่งขันธ์ห้า (ดอกไม้ 5 คู่ เทียน 5 คู่) พร้อมเงิน 100 บาท
>ให้ฉันเขียนชื่อ-นามสกุล พร้อมที่อยู่ ของฉันและของแฟน ยื่นให้ปู่ฤาษี
>
>".........(เอ่ยชื่อฉัน) ดวงไม่ดี จะถูกแย่งของรัก ....... (เอ่ยชื่อแฟน)
>คนนี้เป็นแฟนใช่มั๊ย?"
>
>ฉันตอบ "ใช่ค่ะ"
>
>"มีอะไรจะถาม?" ท่านถามฉัน
>
>......เงียบ ......ฉันก็ไม่รู้จะถามอะไร
>
>เพื่อนหันมาสะกิด "ตอบไปซิ"
>
>ก็ไม่รู้จะตอบอะไร..........
>
>ท่านนั่งหลับตาสวดคาถาประมาณ 5-10 คำ แล้วหันมาถาม " รักเค้ามาก
>ตอนนี้ใจเศร้าหมอง มีแต่คิดจะฆ่าตัวตาย .........อยากได้เค้ากลับมามั๊ย?"
>ท่านหันมาถาม
>
>"อยากได้ค่ะ" ฉันตอบ
>
>"ถ้าอยากได้คืน จะช่วย แต่จะต้องจ้างน่ะ มีเงินเท่าไหร่?"
>
>"สองพันค่ะ"
>
>ท่านหลับตาสักพัก "ไม่ใช่หรอก ในกระเป๋าตังค์มีเงิน ห้าพันบาท
>ในสมุดบัญชีมีเงินอีก 3 หมื่น"
>
>ฉันตกใจ
>ท่านรู้ได้อย่างไง
>
>"ถ้าอยากได้คืน ปู่คิดค่าจ้าง 3 หมื่น"
>
>"ตกลงค่ะ!" ฉันตอบตกลง
>
>"จะบ้าเหรอ.....3 หมื่นน่ะแก
>ไม่คิดก่อนหรือไง" เพื่อนฉันตกใจรีบหันมาถามฉัน
>
>แต่สำหรับฉันตอนนี้อะไรก็ไม่สำคัญเท่าการได้แฟนกลับคืนมา
>
>ปู่ฤาษี มองหน้ายิ้ม ๆ "ให้ไปเอา..................................."
>ท่านสั่งให้ฉันนำสิ่งของมาเข้าพิธี
>
>------------------------------------------------------------------------

>รุ่งขึ้น เดินทางไปหาปู่ฤาษี ไปถึงก็มีคนมารอท่านเต็มอาศรมไปหมด


>เกือบบ่าย 2 ถึงคิวฉันซะที ท่านหันมายิ้ม "เดี๋ยวจะทำน้ำมนต์ให้อาบ"
>
>ท่านให้ฉันอาบน้ำมนต์โดยท่านเป็นผู้ปลุกเสก จะมีผู้ชายอีกคนเป็นคนอาบให้
>ในระหว่างที่อาบเค้าก็จะสวดคาถาไปด้วย .....หลังจากอาบน้ำมนต์เสร็จ
>ท่านก็ให้นำของที่เตรียมมาให้ ทำพิธีอยู่ประมาณ 10 นาที
>หลังเสร็จพิธีท่านผูกแขนให้ฉันแล้วสั่งให้ฉันปฏิบัติตามคำสั่ง
>
>1. ทุกวันตอนเย็น ให้ฉันเดิน 999 ก้าว โดยให้นับทีละก้าวห้ามนับผิด
>หากนับผิดหรือไม่แน่ใจให้เริ่มนับใหม่
>
>2. ก่อนนอนให้สวดมนต์ 99 จบ
>
>3. ให้คุยกับ คุณพ่อหรือคุณแม่ทุกวัน เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้ฟังให้หมด
>ห้ามปิดบังและโกหก
>
>4. ไม่ให้รับรู้หรือพูดคุยกับแฟนโดยเด็จขาด ภายใน 15 วัน
>หากผิดคำสัญญาจะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่จนกว่าจะครบ 15 วัน
>
>ท่านให้ฉันปฏิบัติอยู่ 15 วันแล้วให้กลับมาหาท่านใหม่ ซึ่งท่านสัญญาว่าภายใน
>15 วัน หากฉันทำได้ตามคำสั่งแฟนของฉันจะกลับมาหาฉันแน่นอน
>
>ฉันรับปาก
>และเริ่มปฏิบัติตามที่ท่านสั่งไว้......เวลาเริ่มผ่านไปจากวันที่หนึ่ง
>เป็นวันที่สอง วันที่สาม วันที่สี่ วันที่ห้า.......วันที่สิบห้า
>
>วันที่ 15 ครบจำนวนวันที่ท่านสัญญาไว้ ฉันเดินทางไปหาท่านแต่เช้า.......
>
>"เป็นไง.....รู้สึกดีขึ้นบ้างหรือเปล่า" ท่านถาม
>
>"ค่ะ สบายใจขึ้น มากแล้วค่ะ"
>
>"รักเค้ามากเลยหรือ" ท่านถาม
>
>"ค่ะ"
>
>"ได้โทรหาแม่ทุกวันหรือเปล่า"
>
>"โทรค่ะ"
>
>"แม่ว่าไง เค้าเสียใจมั๊ย"
>
>"แม่ไม่ว่าอะไรค่ะ ท่านจะคอยปลอบใจ แล้วท่านก็เสียใจมากค่ะ"
>
>"แม่เสียใจ แล้วเราเสียใจมั๊ย"
>
>.....ฉันเงียบ เริ่มคิด "เสียใจค่ะ"
>
>"ตอนเราร้องไห้ แม่เค้าว่าไง"
>
>"......แม่เค้าก็ร้องไห้ค่ะ...."
>
>"รักแม่มั๊ย"
>
>"รักค่ะ"
>
>"ใครทำให้เราเสียใจ?...ใครทำให้เราเป็นแบบนี้? ผู้ชายคนนั้นใช่มั๊ย"
>
>.......ฉันนั่งนิ่ง น้ำตาเริ่มไหล.......
>
>"ทำงานมาเคยให้เงินแม่บ้างมั๊ย....เวลาไปตลาดเห็นกับข้าวเคยจำได้มั๊ยว่าแม่ชอบกินอะไร
>จำได้หรือเปล่าว่าตัวเราชอบกินอะไร...............ทุกวันนี้กับข้าวที่ซื้อมากินเป็นที่เราชอบหรือเป็นที่ผู้ชายคนนั้นชอบ........ทำไมต้องให้เค้ามามีอิทธิพลอยู่เหนือตัวเองขนาดนั้น
>
>เค้าทิ้งเราไปเพราะอะไร.......ตอบได้มั๊ย"
>
>".......เค้าไปมีคนใหม่ค่ะ"
>
>"ทำไมเค้าไปมีคนใหม่"
>
>"......ไม่ทราบค่ะ" ฉันตอบไปพลางเช็ดน้ำตา
>
>"เพราะสันดาน......เข้าใจคำว่าสันดานมั๊ย คนดี จะคิดดี ทำดี พูดดี คนไม่ดี
>ความคิดมันก็เลวไปด้วย อยากจะทุกข์ทรมานอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิต
>ก็จะเอามันคืนให้ แต่ถ้าอยากจะมีความสุข ไม่อยากให้แม่เสียใจ มีชีวิตที่ดี
>เจอคนดี ๆ ก็เลิกกับมันซะ
>
>ปู่ไม่เคยเห็นใครตายเพราะอกหัก แต่ที่คนมันตายก็เพราะมันสิ้นคิด
>เพราะแพ้ใจตัวเอง ใจอ่อนแอ ถ้าไม่คิด ไม่นำจิตไปวางไว้กับมัน มันก็จะค่อย ๆ
>ดีขึ้นเอง บังคับตัวบังคับกายมันทำได้ แต่การบังคับใจถ้าไม่แกร่งจริงมันก็ยาก
>แต่ใจมันเป็นของเราถ้าเรายอมแพ้มัน เราก็จะแพ้ไปตลอดชีวิต
>ถ้าเราเคยเอาชนะมันได้บังคับมันได้ เราก็จะไม่มีทุกข์
>ไม่มีใครช่วยเราได้หรอกหมอที่ไหนก็รักษาให้ไม่ได้
>มีแต่ตัวเรากับเวลาเท่านั้นที่ช่วยตัวเราได้
>
>......สิบห้าวันผ่านมาเป็นไงบ้าง"
>
>"ไม่ได้คิดอะไร ก็รู้สึกดีค่ะ"
>
>"ทำต่อไปน่ะ ตัดใจซะ มันทำไม่ได้ทันทีหรอกแต่มันจะค่อย ๆ ดีขึ้น
>คิดถึงแม่ไว้ให้มาก ๆ ไม่สบายใจอะไรก็เล่าให้เค้าฟัง ให้มีสติ
>อย่าไปจดจ่ออยู่กับมัน 15 วันผ่านมาไม่มีเค้าเราก็อยู่ได้
>ไม่เห็นจะตายไม่ใช่หรือ ตัดใจซะเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่น
>อย่าไปใส่ใจกับมัน คนมันไม่ดีก็ปล่อยมันไปตามวิถีชีวิตของมัน........"
>
>ปู่ฤาษี หันไปหยิบของในย่าม เป็นเงิน 3 หมื่นบาท ยื่นคืนให้ฉัน
>
>"เงิน 3 หมื่น ปู่ไม่เอาหรอก ให้เอาไปเก็บไว้ 2 หมื่น เอาให้แม่ 5 พัน อีก 5
>พัน ไปซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอาง แต่งตัวใหม่ให้ดูดีกว่านี้" พูดจบแกก็หัวเราะ
>
>"จำคำปู่ไว้
>อย่าเชื่อใจคน อย่ามองเพียงแค่ภายนอก แล้วอย่าไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก
>ทุกคนมีเสน่ห์อยู่ในตัวเองอยู่แล้ว เพียงแต่เสน่ห์ที่เรามีจะถูกใจใครเท่านั้น
>พวกนุ่งผ้าเหลือง ผ้าขาว บางคนสักแต่เอาผ้ามาห่ม แต่ใจมันไม่ใช่คน
>เราเป็นผู้หญิงต้องระวังตัวให้ดี ถ้าเจอคนดีก็ดีไป
>ถ้าเจอพวกไม่ดีเราจะเสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน เสียทั้งใจ
>จะไปโทษใครบอกใครก็ไม่ได้ เราโง่เอง ...หยุด...ห้ามไปทำเสน่ห์ที่ไหนอีก
>จำคำปู่ไว้ให้ขึ้นใจ วันนี้แฟนเราจะมาหา ก็ตัดสินใจเอาก็แล้วกัน"
>
>………………………………….
>
>ฉันกลับที่พัก เริ่มนั่งคิดทบทวน เรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา
>ความเจ็บปวดที่เคยมี ทุกครั้งฉันแทบจะทนไม่ได้ถ้าคิดถึงเค้า
>แต่ตอนนี้ทำไมความเจ็บปวดมันลดลง เริ่มมองเห็นสิ่งต่าง ๆที่ผ่านมา
>จิตใจที่เคยอ่อนแอ มันเริ่มแข็งแรงตั้งแต่เมื่อไหร่ฉันไม่รู้
>น้ำตาที่เคยไหลไม่หยุดหากเมื่อไหร่ที่คิดถึงเค้า ทำไมมันหายไปไหน
>คำสอนของปู่ก้องอยู่ในสองหู ฉันตัดสินใจ.....จากนี้ต่อไปฉันต้องเข้มแข็ง
>
>...........เสียงเคาะประตูหน้าห้อง.....
>
>"ใครค่ะ?" ฉันถาม
>
>"เราเอง" เหมือนที่ปู่บอกไว้ไม่ผิด เค้ามาจริง ๆ
>ใจที่เคยเด็ดเดี่ยวเมื่อครู่หายไปไหนหมด
>
>หัวใจเต้นแรง ใจเริ่มอ่อน เริ่มหวั่นไหว........
>
>"มีธุระอะไร?" ฉันไม่ยอมเปิดประตู
>
>".....เราคิดถึง.....เปิดประตูให้เราหน่อย"
>
>.......ฉันเริ่มสับสน น้ำตาเริ่มไหล จะทำไงดี...คิดถึงคำพูดของปู่ฤาษี
>คิดถึงหน้าแม่.......
>
>"กลับไปก่อนน่ะ วันนี้เรายังไม่อยากคุย ตอนนี้เราอยู่กับแม่ กลับไปเถอะ"
>ฉันโกหกเพราะรู้ว่าตัวเองยังไม่เข้มแข็งพอ
>หากเจอเค้าวันนี้ฉันต้องใจอ่อนแน่นอน
>
>........................................................
>
>ทุกวันนี้ฉันฝากตัวเป็นศิษย์ของท่าน ผู้ให้ชีวิตใหม่แก่ฉัน
>ถ้าไม่มีท่านฉันก็ไม่รู้ว่าชีวิตของฉันจะต้องพบเจออะไร อาจจะเจอสิ่งที่เลวร้าย
>เจอพวกซาตานในคราบนักบุญ ต้องเสียทั้งตัว เสียทั้งใจ จึงอยากจะขอเตือนเพื่อน ๆ
>ที่คิดจะไปทำเสน่ห์ ให้ไตร่ตรองให้ดี ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีเหมือนฉันเสมอไปน่ะค่ะ
>
>จากคุณ: ว.