*** ก่อนอ่าน เรื่องราวข้างล่าง ***
เรื่องนี้ เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว
และ ไม่ใช่การอยู่ก่อนแต่ง
เป็นแค่ความรักของหนุ่มสาวปกติ

ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพื่อต้องการจะบอกถึงเหตุผลที่ จขกท รู้สึกได้ในตอนนั้น




อยากจะบอกว่า จขกท ไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์ทางเพศของผู้ชายหรอกค่ะ

เคยสงสัย ? ว่าพวกหื่นๆ ชอบข่มขื่น ลวนลามผู้หญิง ทำไมถึงระงับอารม์ตัวเอง

ไม่ได้ ที่เกริ่นมาแบบนี้ เพราะจะเล่าเรื่องแฟนคนแรกให้ฟังค่ะ

ตอนเริ่มต้นคบกันใหม่ๆ เราจะเป็นคนตั้งเงื่อนไขเองทุกอย่าง

หลักๆเลย คือ เราจะมีเซ็กส์กับเค้า เมื่อเราพร้อมเท่านั้น

ตอนแรกๆเค้าก็เออ..ออ ตามนะ พอ 2 เดือนผ่านไปเค้าก็หงุดหงิด

เซ้าซี้จะขอมีเซ็กส์ให้ได้ เราก็บ่ายเบี่ยง บอกตรงๆว่ากลัวค่ะ

เพราะไม่เคยจริงๆ ก็เลยบอกเลิกไป สุดท้ายก็รักๆเลิกๆ แต่โชคดีค่ะ

ที่ไม่เคยเจอคนที่ทำร้าย ผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบ มีจุดหมายเดียวคือ

ต้องการมีเซ็กส์ จนวันนึงคบๆกันไปก็รู้สึกว่า เค้าไม่ใช่คนแปบกหน้าแล้ว

และเค้าก็เลิกเซ้าซี้ ที่จะตื้อขอมีเซ็กส์  อยู่เราก็บอกว่า อืม...พร้อมแล้วอ่ะ

เขาก็ึงง?? แต่ใบหน้าของเค้า ก็แฝงไปด้วยรอยยิ้ม แบบดีใจสุดๆ

*** พอช่วงเวลานั้นจบไป *** เราก็งงๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น รู้สึกว่าเซ็กส์

มันคืออีกโลกนึงเลยนะ เหมือนกำลังก้าวข้ามผ่านมิติเลย ดูเว่อร์ไปมั้ยเนี้ย

แต่อย่างน้อย จขกท ก็ดีใจ ที่เราไม่ได้ยอมมีเซ็กส์ เพราะคำหว่านล้อมของผู้ชาย

แต่เรายอม เพราะมาจากการตัดสินใจของเราเอง " ประมาณว่า ขอเลวด้วยตัวเองดีกว่า "

เราไม่ได้เสียใจทึ่ยอมมีเซ็กส์ เพราะก็คบกันนาน

เพราะอีกไม่กี่วัน ก็วาเลนไทน์แล้ว เลยอยากฝากวัยรุ่นทุกคน ว่าอย่าใช้วันวาเลนไทน์ เป็นวันเสียตัว         
                   
หรือปล่อยเนื้อ ปล่อยตัวให้ผู้ชายง่ายๆนะคะ รอให้ถึงวัยอันเหมาะสมก่อน         
                   
ถ้าผู้ชายใช้คำว่ารัก  มาเป็นข้ออ้าง ก็อย่าไปหลงเชื่อเด็ดขาด     

อะไรที่เสียแล้ว ก็เสียเลย เอากลับคืนมาไม่ได้ และผู้ชายก็ควรมีสติ

รู้จักการยับยั้งชั่งใจ ให้เกียรติผู้หญิงบ้างค่ะ