ขอโทษนะครับ  ผมอ่านกระทู้แรก  ก็คิดอยุ่ในใจว่า
สภาพรถเป็นแบบนี้  เซ็นต์รับไปได้อย่างไรกัน?
รถสภาพแบบนี้  ใครเห็น ก็ไม่มีใครกล้ารับมาขี่หรอกครับ
ไม่ต้องคิดอะไรมาก  แค่ไฟไม่อยู่ในเบ้าของมัน  ก็เหลือจะรับแล้ว
แปลกใจว่าทำไมคุณถึงกล้าเซ็นต์รับรถ?

แต่..เมื่อเซ็นต์รับมาแล้ว นั่นก็คือต้องซ่อมทันทีเรื่องไฟ  
แต่ก็ยังมาีมีปัญหาเรื่องเครื่องยนต์อีก  ผมว่าสุดๆ แล้วกับรถคันนี้
คุณผิดเองที่มาเซ็นต์รับรถที่มีปัญหาแบบนี้   แต่..หลีกเลี่ยงไม่รับรถได้ ตั้งแต่เห็นรถ
เพราะการประกอบไม่สมบูรณ์  

ที่ห่วยแตกยิ่งกว่านั้นก็คือ  ศูนย์ ที่เอารถคันนี้มาให้คุณ  สภาพการประกอบไม่สมบูรณ์ของรถ
ใครเห็น  ใครก็ไม่เอา  แล้วศูนย์  เอามาให้คุณได้อย่างไรกัน?  ไม่ได้เกรงกลัวใดๆ เลยหรือ?
ไม่ว่า จะจากการโวยวายของลูกค้า  หรือ จากการโดนต่อว่า  จนกระทั่ง  ลามไปถึงเสียชื่อศูนย์?

หรือว่าศูนย์ อาจคิดว่า ลองนำเสนอไปดูเผื่อคุณไม่เห็นแล้วรับรถไป ก็เท่ากับหมดความรับผิดชอบ
รับผิดชอบในที่นี้หมายถึงว่า ถ้าศูนย์ไม่ยัดเยียด ก็เก็บรถไว้ แล้วขายให้พนักงานถูกๆ
แต่   บังเอิญคุณกลับเซ็นต์รับ  ทั้งๆ ที่เห็นข้อบกพร่องของตัวรถ  เท่ากับว่า ตั้งแต่นี้ไปคุณ
ต้องรบกับศูนย์ ตลอดไป จนกว่ารถคุณ จะเข้าสู่สภาพที่เป็นรถปรกติทั่วๆ ไป  ก็คงอีกนานครับ

ถามว่า เป็นควม  " ห่วย " หรือ " ซวย "  ไหม?
ผมว่าเป็นความห่วยของศูนย์จำหน่าย ที่นำรถสภาพไม่ปรกติมาขายให้คุณ

แล้วคุณถือว่า " ซวย " ไหม?  ไม่เข้าข่าย " ซวย "  ครับ
เพราะ ตอนรับรถคุณเห็นสภาพรถ และรับรู้แล้วว่า ไม่สมบูรณ์  
แต่ คุณกลับเซ็นต์รับเอง  เท่ากับคุณ ยอมรับสภาพของรถคันนี้ ที่ไม่ปรกติเอาไว้ใช้ด้วยตัวคุณเอง
ดังนั้น  ไ่ม่ถือว่า คุณ " ซวย "   กรณี เข้าข่าย  " ซวย "  ก็คือ เราเห็นสภาพรถปรกติ สวยงามทุกอย่าง
จึงเซ็นต์รับไป  แต่   เมื่อขี่ไปสักวันสองวัน  เครื่องมีปัญหา  แก้ไขยังไงก็ไม่จบ  อันนี้ ถึงจะเรียกว่า  "  ซวย  "  ครับ



.