สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
คือ เราต้องการChefอยู่ตอนนี้ ร้านเราไม่ดังอะค่ะไม่รู้คุณสนใจไหม อยู่ที่โรงเรียน I-TIM รามคำแหง50 เรามีสูตรทำอาหารให้นะค่ะ ถ้าสนใจติดต่อกลับมาด่วนเลยนะค่ะ 080-705-5843 ถ้าสนใจก็ติดต่อมานะค่ะ หวังว่าจะได้ร่วมงานกันนะค่ะ
ปล.อ่านที่คุณโพสต์มีความรู้สึกว่าการทำงานด้วยความชอบถึง%จะเป็น0 วันหนึ่งก็ถึง100ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะไม่ท้อสักอย่างอะไรก็เกิดขึ้นได้นะค่ะ
ปล.อ่านที่คุณโพสต์มีความรู้สึกว่าการทำงานด้วยความชอบถึง%จะเป็น0 วันหนึ่งก็ถึง100ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะไม่ท้อสักอย่างอะไรก็เกิดขึ้นได้นะค่ะ
เอโดงาว่า ถูกใจ, เจ้าหญิงขนมหวาน ถูกใจ, MayArget ถูกใจ, Lusif หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 703065 ถูกใจ, toryoo13 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 709102 ถูกใจ, แดนอาทิตย์อุทัย ถูกใจ, Introsolo ถูกใจ
ความคิดเห็นที่ 24
เริ่มงานคล้ายๆกันเลย เมื่อ 25 ปีที่แล้ว ตอนนั้นจำได้ว่า ออกจากบ้านมีเงินเหลือติดตัว 800 บาท เงินเดือนแรกที่ได้ 3300 บาท + service charge ราว3-4 พันได้ เหนื่อยมากกว่าจะได้เรียนรู้งาน ทำมันทุกอย่างที่หัวหน้าสั่ง อ่านมันทุกอย่างที่เป็นประโยชน์ยามที่พอมีเวลา ตื่น ตี 4 ครึ่ง นั่งรถ 2 ต่อมาถึงที่ทำงาน ราว 6 โมงเช้า บางวันกว่าจะกลับถึงบ้านราวเที่ยงคืน ทำมันซ่ำๆกันแบบนี้ราว 6 ปีแรก แล้วก็ออกต่างประเทศ วนเวียนอยู่ใน Asia Pacific อีก 10 ปี ผลลัพท์ที่ได้คือเงินเดือน + รายรับอื่นๆรวมแล้ว สองแสนเศษ ขอเอาใจช่วยน้องๆทุกคนนะครับ ให้มีความมุ่งมัน สู้เท่านั้นคือคำตอบ จบอะไรไม่สำคัญ ไว้ถึงกลางทางค่อยไปเรียนเสริม ต้องรู้ก่อนว่าเราจำเป็นต้องเรียนอะไร อย่าเสียเวลา ถ้าจะยึดอาชีพนี้ ขอยืนยัน ทุกอย่างเรียนรู้กันได้
ความคิดเห็นที่ 8
ผมว่าการที่ได้มีเวลาคิด ละทิ้งเรื่องวุ่นวาย ลองมองย้อนว่าตัวเองต้องการอะไร มันก็ดีไปอีกอย่างนะครับ
ผมว่าการที่ผมอยากเป็นเชฟ นั่นก็เพราะ ตอนเด็กๆ ผมชอบดูรายการทำอาหาร แล้วคิดว่าอยากจะเป็นอย่างคนในนั้นบ้าง
แต่ด้วยพอโตขึ้นมา สภาวะแวดล้อม บังคับไปในทิศทางของมัน ผมก็เลยปล่อยไปตามนั้น
แต่ตอนนี้ ผมลองตามล่าหาความฝันของผมสักครั้งหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเราไม่ได้อยู่เฉยๆ
ผมก็รู้นะครับ ว่าเป็นอาชีพที่ใครๆบอกว่ารายได้ดี แต่ต้องแลกกับอะไรหลายๆอย่างกว่าจะประสบความสำเร็จ
แต่ผมไม่เคยหวั่นครับ แม้จะรู้ว่าลำบากยากเย็นขนาดไหนก็ตาม อีกอย่างผมก็ได้กำลังใจจากพวกพี่ๆทุกท่านในนี้
ผมขอขอบคุณมากนะครับ
ที่จริงผมมีแผนก่อนหน้าที่จะไป WalkIn โรงแรม 3 ที่ที่กล่าวมาว่า ผมจะไปสมัครที่ Ohap ครับ แต่ผมคิดในหลายๆมุม
ผมไม่ได้มีเงินทุนขนาดนั้น ไหนจะค่าเรียน 75,000(ครัวไทยครับ) ยังไม่รวมค่าอุปกรณ์ ค่าเดินทาง เพราะไปเรียน 1 ปี ไม่มีรายได้เลย
ผมทำงานบริษัทมา เกือบ 2 ปี ผมไม่มีเงินเก็บเลย เพราะรายได้อันน้อยนิดนั้น แค่ให้ผ่านพ้นแต่ละเดือนได้ก็ยากเย็นละครับ
ผมเลยคิดหาหนทางที่ผมสามารถเรียนรู้ ตามล่า ในสิ่งที่ผมคิดว่ารัก คิดว่าอยากทำ ถึงแม้จะไม่มีทักษะเลยก็ตาม เลยลองกล้าที่จะเดินเข้าไปถาม
ทั้งที่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะรับเรา หรือ มีตำแหน่งที่รองรับหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้ตัวเองว่า เราไม่ได้อยู่เฉยๆ
ผมว่าการที่ผมอยากเป็นเชฟ นั่นก็เพราะ ตอนเด็กๆ ผมชอบดูรายการทำอาหาร แล้วคิดว่าอยากจะเป็นอย่างคนในนั้นบ้าง
แต่ด้วยพอโตขึ้นมา สภาวะแวดล้อม บังคับไปในทิศทางของมัน ผมก็เลยปล่อยไปตามนั้น
แต่ตอนนี้ ผมลองตามล่าหาความฝันของผมสักครั้งหนึ่ง อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเราไม่ได้อยู่เฉยๆ
ผมก็รู้นะครับ ว่าเป็นอาชีพที่ใครๆบอกว่ารายได้ดี แต่ต้องแลกกับอะไรหลายๆอย่างกว่าจะประสบความสำเร็จ
แต่ผมไม่เคยหวั่นครับ แม้จะรู้ว่าลำบากยากเย็นขนาดไหนก็ตาม อีกอย่างผมก็ได้กำลังใจจากพวกพี่ๆทุกท่านในนี้
ผมขอขอบคุณมากนะครับ
ที่จริงผมมีแผนก่อนหน้าที่จะไป WalkIn โรงแรม 3 ที่ที่กล่าวมาว่า ผมจะไปสมัครที่ Ohap ครับ แต่ผมคิดในหลายๆมุม
ผมไม่ได้มีเงินทุนขนาดนั้น ไหนจะค่าเรียน 75,000(ครัวไทยครับ) ยังไม่รวมค่าอุปกรณ์ ค่าเดินทาง เพราะไปเรียน 1 ปี ไม่มีรายได้เลย
ผมทำงานบริษัทมา เกือบ 2 ปี ผมไม่มีเงินเก็บเลย เพราะรายได้อันน้อยนิดนั้น แค่ให้ผ่านพ้นแต่ละเดือนได้ก็ยากเย็นละครับ
ผมเลยคิดหาหนทางที่ผมสามารถเรียนรู้ ตามล่า ในสิ่งที่ผมคิดว่ารัก คิดว่าอยากทำ ถึงแม้จะไม่มีทักษะเลยก็ตาม เลยลองกล้าที่จะเดินเข้าไปถาม
ทั้งที่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะรับเรา หรือ มีตำแหน่งที่รองรับหรือเปล่า แต่อย่างน้อยเราก็ได้รู้ตัวเองว่า เราไม่ได้อยู่เฉยๆ
แสดงความคิดเห็น
ทำตามความฝัน มุ่งมั่นที่จะเป็น "Chef"
ผมจะมาขอเล่าเรื่อง และ อยากสอบถามเพื่อนๆ พี่ๆ ในบ้างเรื่องครับ
ความฝันของผมเริ่มตั้งแต่อายุประมาณ 15-16 ปี ว่าอยากจะเป็นเชฟ แต่ทักษะที่มีของผมนั้นเทียบเป็น % คงได้
5% ละมั้งครับ 555 ในใจผมนั้นตั้งใจไว้ว่า อยากเรียนเกี่ยวกับทางด้านอาหาร แต่ด้วยเหตุผล
ทางหลายด้าน ผมเลยได้เรียน บริหารธุรกิจ พอผมเรียนจบออกมา ก็ได้มาทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง
ซึ่งทำมาได้เกือบ 2 ปีละครับแล้วมีคืนหนึ่ง ผมได้นึกทบทวนความฝันในอดีตว่า อยากเป็น Chef
วันรุ่งขึ้นผมเลยตัดสินใจขอลาพักร้อนเพื่อลองทำตามความฝันของตัวเอง ผมได้ Walk In ที่ 3 โรงแรมชื่องดังของประเทศ
เดินเข้าไปด้วยความมุ่งมั่นและอยากทำตามความฝันถึงแม้รู้ว่าอาชีพนี้ไม่ได้สบาย ต้องมีความอดทนแต่ผมพร้อมที่จะรับมัน
พอไปถึงโรงแรมแรก ก็กรอกใบสมัคร เขียนตำแหน่งที่ต้องการสมัครว่า "พ่อครัวฝึกหัด" ผมกรอกเสร็จก็ยื่นใบแล้วทางเจ้าหน้าที่
ก็บอกว่าจะติดต่อกลับมา
ผมเลยข้ามเรือมาอีกฟาก มาสมัครในโรงแรมที่ได้ชื่อว่าดีที่สุดของโลก 10ปีติดต่อกัน ก็เหมือนเดิมครับ
กรอกเรียบร้อย แล้เวก็ยื่นใบ เจ้าหน้าที่ก็ถามว่า ไม่สนใจครับอื่นหรอ (อ่อลืมบอกไปครับ ผมตั้งใจสมัครครัวไทย)
พี่เค้าก็บอกว่าตอนนี้รับเป็นสัญญาจ้างรายเดือนนะ แล้วตอนนี้ทางเบเกอรี่ยังรับอยู่ และต้องการผู้ชายที่ทำกะกลางคืนได้ สำหรับตัวผมมีข้อจำกัดตรงนี้ เพราะว่า ผมต้องกลับมาบ้านดูแลแม่ เพราะพ่อผมท่านเสียไปแลัวตอนนี้เลยเหลือ แม่ พี่ชาย และก็ผม แล้วทางเจ้าหน้าที่ก็บอกผมว่า "ทางพี่ขอ hold เอกสารไว้ก่อนนะคะ แล้วจะติดต่อกลับไป"
ผมรู้สึกดีกับโรงแรมที่สองนี้นะครับ แล้วผมรุดหน้าไปที่สามเลย ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่สองมากนะ เหมือนเดิมครับกรอกเสร็จแล้วก็ยื่น แต่แห่งที่สามนี้ไม่พูดอะไรกับผมสักคำ ยิ้มแล้วพยักหน้า ผมเลยหันหลังกลับ อิอิ
****ผมอยากถามพี่ๆเพื่อนๆในห้องก้นครัวครับว่า****
1."พนักงานสัญญาจ้าง หรือ Temp นั้นมีโอกาสที่จะได้เป็นพนักงานประจำหรือไม่ครับ"
1.1 พี่ๆเพื่อนๆคิดว่า ถ้าจาก Temp ก้าวขึ้นเป็น Commis ใช้เวลานานไหมครับ
2. คนที่มีความฝันอย่างผมแต่ทักษะเกือบ0%เค้าจะรับไหมครับ
3. อยากรู้ว่าสภาวะแวดล้อมข้างในเป็นอย่างไรครับ หรือเป็นแล้วแต่ที่ ไม่เหมือนกัน
ยังไงขอความคิดเห็นจากทางพี่ๆด้วยนะครับ ขอบคุณครับ