“ถึงไหนแล้ว?”
“ถึงไหนแล้ว?”
“ถึงไหนแล้ว?”

เกือบทั้งวัน ผมจะเป็นคนส่งข้อความไปถามเขาตลอด

ก็คนมันว่างหนิเนอะ อิอิ

เชาก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้างตากระแส เอ้ย! ตามประสาคนขับรถ

กรุงเทพฯอากาศสดใส

ลมพัดเบาๆนำพาเอาไออุ่นจากแสงอาทิตย์เขามายังห้องผม

ไออุ่น!?

อุ่น!?????

อุ่นพ่องเมิงเสะ!!!!!!

ร้อนยังกับเชรี่ยไรดี!!!!!!!!!!!

ถึงผมจะเป็นคนขี้หนาวก็เถอะ

แต่แดดเดือนสงกรานต์เนี่ย

มันช่าง!!!!

เหี้_มากๆ!!!!!!!!

วันทั้งวันผมเอาแต่อยู่ในห้อง

ลุกไปเปิดคอม เดินไปหยิบหนังสือ กลับมานั่งเล่นคอม กลับไปอ่านหนังสือ

!!!!!!!!!!!!

ชีวิตโครตว่างเลยยยยยยยยยยยยย

ผมอยู่อย่างนั้นแหละ

อยู่แบบซอมบี้ไร้ชีวิตอยู่ในห้อง

จนพระอาทิตย์เริ่มตก

นกบินกลับเข้ารัง

แม้ท้องฟ้าจะไม่มีดาว แต่ผมก็จินตนาการโมเมไปเองว่าเห็นมัน

และแน่นอน

ผมกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

ชีวิตที่ควรจะสุกสว่างสดใสเหมือนกับแสงอาทิตย์ กลับเจิดจรัสเมื่อได้รับแสงสว่างจากดวงจันทร์แทน

ผมรู้..... คุณก็เป็น

55555555555555

“ถึงไหนแล้ว?”

ผมยังคงบีบีไปหาเขาอย่างไม่ขาดสาย

ไม่รู้เขาจะรำคาญหรือเปล่า

อาจจะรำคาญ หรืออาจจะไม่

ผมไม่สน

ก็คนมันอยากถามอ๊ะ!

ตอนนั้นประมาณ หนึ่งทุ่มกว่าๆ ที่ผมส่งบีบีไป

เขาไม่ตอบผมทันทีครับ

เขาตอบกลับมาอีกทีก็ประมาณสองทุ่ม

“ยังเลยว่ะ น่าจะถึง 4-5 ทุ่มแหละ รถเยอะ”

ฮูเล่ๆๆๆๆๆๆๆๆ ตอบกลับมาแล้ว

“อ่อๆ เคๆ แล้วนี่พักแล้วหรอ”

ผมไม่ปล่อยโอกาสที่จะได้คุยกับเขา รีบยิงคำถามต่อไป

“อืม แวะปั๊มอยู่”
“เมิงกินไรยัง?”

เขาตอบคำถามผม และถามผมกลับ

“กินแล้วๆ เมิงอ่ะ?”

ผมถามเขากลับเช่นกัน

ไม่ใช่เพราะเป็นมารยาทนะ

ผมอยากรู้เองต่างหาก

“กินแล้วเหมือนกัน แต่กินรองท้องเฉยๆว่ะ”

อ้าว! ไหงงั้นหล่ะ???

“แล้วทำไมไม่หาไรกินให้มันดีๆ - -“

“ไว้กลับไปกินกับเมิงไง”

โอ๊ยยยยยยยยยยยย!!!! ยังดีนะ

ไม่ตอบว่า กินกู

555555555555555

“เยี่ยมเลย กูอยากกินขนมปังอยู่พอดี ป้าเค้าคงคิดถึง หายไปหลายวัน”

ผมรีบแสดงความดีใจออกนอกหน้า ยิ้มแก้มปริส่งไปให้เขา

แต่เขาคงไม่เห็นหรอก 555555555

แต่เอ๊ะ ทำไมตอบกลับเร็วจัง สงสัยรับรู้สินะ

อิอิ

“สัส”

อ้าว! ไอเชรี่ยนี่!!!

“กูจะกินข้าว ไม่ใช่ขนมปัง”

อ่ออออ ก็แล้วทำไมเมิงไม่บอกหร่ะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ

บอกมาแต่แรกกูก็จัดให้แล้ว

“อ่อ เคๆ เดี๋ยวไปกินร้าน X กัน กูอยากกินกึกกึ๊กอยู่พอดี” (ถ้าบอกชื่อร้านนี้ รู้เลยผมอยู่แถวไหน 555 ขอไม่บอกนะครับและกึกกึ๊กคือกระดูกอ่อนอ่ะครับ กระดูกอ่อนหมู ข้อกงข้อไก่ ผมเรียกกึกกึ๊กหมด และก็ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆด้วย 55555)

“เคๆ เดี๋ยวรีบกลับไป”

หลังจากนั้นผมกับเขาก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนเขาขอตัวขับรถก่อน

แล้วผมก็มากลับมานั่งหงอยตามเคย

WTF!!!!!!

แล้วเวลาก็ดำเนินไปอย่างช้าๆ

ช้าสุดๆ

ช้าที่สุด

สุดๆเลยนะเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!

เอาวะ เล่นเกมต่อ!!!!!!

แล้วผมก็หันไปเปิดคอม ตีดอทแมร่ง!!!!!!!!!!

.
.
.
.
.
.
.
.
ตะดึ๊ง!!!

เสียงบีบีดังขึ้นในช่วงที่ผมกำลัง ALL C กันอย่างเมามันส์

แต่จังหวะนี้หรอ

ใครมันจะสนใจเกมกันหล่ะครับ!!!!!

ฟิ้ววววววว ผมรีบปล่อยเม้าส์ ปล่อยคีบอร์ดทันที

ฟรึบ~

ผมคว้าเจ้าบีบีตัวโปรด

ยังไม่กดอ่าน

เฟี้ยววววว~

ผมวิ่งกลับไปหน้าคอม

นั่งลง ปุ!

กดสกิลสองสามทีให้เพื่อน

คือ ผมสายซัพอ่ะครับ

แล้วก็แกล้งเดินเข้าไปในวง

แล้วก็ตาย

เย้!!!!

พอตายปุ๊ป!

ผมก็กดบีบีอ่านทันที

“ถึงแล้วววววววววววววววว”

>//////<

มาแล้ววววววววววววววววววววว