มันแตกต่างตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการออกแบบแล้วครับ
อาจจะพูดได้ว่า มันเป็นความแตกต่างของถิ่นกำเนิด
ระหว่าง Strida ที่เกิดจากอังกฤษ และ Dahon ที่เกิดจากอเมริกา

ลองนึกภาพ เมืองอย่างลอนดอน ที่มีรถไฟใต้ดิน 274 สถานี และมีระยะทางรวมประมาณ 406 กิโลเมตร
ถ้าคุณใช้จักรยานพับในเมืองแบบนี้  มันต้องพับได้เร็วและเบา เพราะเดี๋ยวก็ต้องโผล่สถานี้นั้นแล้วปั่นไปต่อสถานีนี้
ดังนั้น Mark Sanders จึง ตั้งใจออกแบบให้ Strida เป็นจักรยานส่วนบุคคล
เบา พับได้เร็ว และบำรุงรักษาง่าย
ความเร็วไม่ใช่ประเด็นของการออกแบบ Strida มาตั้งแต่ต้น เพราะการใช้จักรยานในเมือง
ความเร็วแค่ 15-20 km/h นั้นก็เพียงพอแล้ว

Strida เป็นม้าพยศครับ แต่มันไม่ได้ดื้อ เจ้าของต้องทำความคุ้นเคยกับมันก่อน หัดขี่สักวัน 2 วัน
แล้วมันจะกลายเป็นม้าเชื่องๆ ทันที  แล้วคุณก็จะสนุกกับการขี่มันครับ

ข้อจำกัดของ Strida ที่เห็นชัดเจนคือ ความสูงของคนขี่ ที่จำกัดความสูงอยู่ที่ 153-194 cm สำหรับ รุ่น Standard
ส่วนผู้หญิงและคนตัวเล็ก ก็มี รุ่น mini ทีเหมาะกับคนที่สูงระหว่าง 140-160 cm



ส่วน Dahon จากฝีมือของ Dr. David Hon นั้น คุณต้องนึกภาพ
อเมริกากับพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล
เมืองแต่ละเมืองเชื่อมต่อกันด้วย ไฮเวย์ และทางรถไฟ
ส่วนเขตที่อยู่อาศัยบางทีก็ห่างจากห้างร้านและเขตเศรษฐกิจ
ดังนั้นความเร็วในการปั่นจึงมีความสำคัญ จะพับช้า น้ำหนักเยอะขึ้น
มาหน่อยก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะ กว่าจะพับทีก็คือ ยัดลงหลังรถ นะแหละ
เช่นคุณอาจจะรถขับจากบ้านไปสัก 30ไมล์ แล้วไปจอดที่จอดรถสาธารณะ
แล้วเอาจักรยานลงปั่นไปที่ทำงานอีก 3 ไมล์
ในเมื่อต้องการรถที่ทำความเร็วได้ โครงสร้างหลัก
ของการออกแบบ Dahon จึงไม่ได้แตกต่างจากจักรยาน Full size
ทั่วไปมากนัก ซึ่งกลายเป็นข้อดี ในเรื่องการหาอะไหล่มาใช้งาน
และของแต่งที่เอาของจักรยาน full size มาใช้ได้เลย