เกริ่นก่อนว่าเราไม่มีปัญหาในการพูดต่อที่ชุมชนหรือการประชุมนะคะ  ปกติพูดจาฉะฉานดีค่ะเวลาประชุมหรือพูดเป็นทางการ
มีปัญหาแค่ชีวิตประจำวันอย่างเดียว  

เริ่มนะคะ

เรามีปัญหากับการสนทนาในชีวิตประจำวันค่ะ  คือเวลาคุยกันเพื่อนไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานหรือเพื่อนในกลุ่มก็ตาม

จะไม่มีคนสนใจเวลาเราพูด บางทีคุยกันกับเพื่อนอยู่  พอมีคนอื่นแทรกขึ้นมา  ก็ไปเรื่องอื่นโดยที่เรื่องที่เราพูดอยู่มันยังไม่จบ

แต่พอรอให้เพื่อนอีกคนพูดจบ  เราพูดเรื่องเดิมขึ้นมาก็ไม่มีใครสนใจฟังแล้ว  

เป็นแบบนี้บ่อยมาก  คนที่พูดแทรกเรามาเรารู้สึกว่าเฮ้ยแกพูดแทรกฉันทำไมฟระ? แต่กลายเป็นเรื่องที่พูดแทรกขึ้นมา

เป็นเรื่องที่ดึงความสนใจคนอื่นไปเลย   เราเล่าอะไรไม่ค่อยจบ =*=  เราหงุดหงิด

บางครั้งเคยลองให้คนที่พูดแทรกพูดให้จบแล้วเราก็ไม่เล่าต่อ  พอเขาพูดจบทุกคนก็เงียบ.... กริบ...

ไม่มีใครหันมาถามว่า เฮ้ย เมื่อกี้เธอยังพูดไม่จบเลย เล่าต่อดิ่.... (ถึงมีก็นับครั้งได้)




มันไม่ได้พึ่งเกิดนะคะ  เริ่มแรกเกิดตอนเราเรียนมัธยม  คุยกันเฮฮากับเพื่อน  พอโดนแย่งซีนปุ๊บ  หลังจากนั้นแม้เราจะพยายามเล่าเรื่องเราต่อ

เพื่อนก็ไม่ได้สนใจจะฟังอีก  บางทีเราก็โวยกับเพื่อนว่าเฮ้ยสนใจที่เราพูดหน่อยดิ่   เพื่อนก็จะ โอ๋ๆ แบบขำๆ กัน ซึ่งมันทำให้เราไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาเมื่อโตขึ้น

แต่พอเราเรียนมหาวิทยาลัยก็เจออีก  กับเพื่อนต่างกลุ่ม  พอทำงานก็เจออีก....   คือเราเริ่มรู้สึกว่าเราบกพร่อง

ทำไมการพูดของเราจึงไม่เป็นที่สนใจ(ให้ฟังจนจบ)  บางครั้งทำให้เรารู้สึกแย่ไปเลย  

ใครเคยเจออย่างเราบ้าง  แล้วเราจะทำไงดีแนะนำหน่อยค่ะ  มันบั่นทอนอ่ะ