ใครที่เคยที่เกิดภาวะ Nostalgia บ่อยๆบ้างครับ

กระทู้คำถาม

เพื่อนชาว Pantip มีใครที่เคยรู้สึกถวิลหาอดีตเก่าๆในวัยเรียนก็ดี,ช่วงเวลาที่เคยมีความสมหวังหรือผิดหวังก็ดีบ้างไหมครับเวลาที่เรามีเรื่องเบื่อๆในชีวิตประจำวันหรือมีเรื่องที่เครียดๆจากภาระกิจในปัจจุบันและหรือบางทีที่เราอาจจะสูญเสียคนที่เราเคยรู้จัก เคยรักไปแบบไม่มีวันกลับมาอีกและท้ายสุดในวาระที่เรากำลังเจ็บป่วยอย่างมากต้องทนทรมานกับความป่วยไข้ที่รักษาไม่ได้ในวาระปัจจุบันที่เป็นอยู่และเราก็มักมีอารมณ์โหยหาความรู้สึกเก่าๆที่เคยมีมาในอดีตมันจะวิ่งกลับมาในความทรงจำอีก และก็มักจะดื่มก่ำไปกับความหลังเก่าๆ จนบางทีก็มีความรู้สึกแบบเด็กๆอยากให้อดีตมันหวนกลับไปอีกครั้งอยากกลับไปหาคนที่เรารักและรักเราที่ได้จากกันไปอย่างไม่มีวันกลับ อยากกลับไปแก้ไขอดีตที่เคยผิดพลาดบ้าง อยากกลับไปเป็นเด็กวัยเรียนบ้างอะไรทำนองนี้ไหมครับ

ช่วงนี้ไม่ทราบว่าทำไมเกิดขึ้นบ่อยมากๆเลยครับ แค่ได้ยินเพลงเก่าๆที่เราเคยชอบ เคยได้ยินมาในวัยนักเรียนผมมักจะคิดถึงวันเก่าๆที่เราเคยผ่านมาจังครับ และยิ่งช่วงนี้ที่เราต้องเดินทางผ่านโรงเรียนเห่าที่เราเคยเรียนเดินทางผ่านบ้านเก่าๆที่เราเคยอยู่มันยิ่งตอกย้ำความทรงจำลงไปอีกครับ และเวลาที่เพื่อนเกิดภาวะแบบนี้เพื่อนๆแก้ไขอย่างไรและมีความรู้สึกดีไม่ดีที่มีภาวะถวิลหาอดีตแบบนี้ และการที่เราเกิดภาวะแบบนี้บ่อยๆถือว่าเรากำลังถอยหลังลงคลองลดวุฒิภาวะของเราโดยไม่สมควรไหมครับ

ถึงแม้ผมจะศึกษาธรรมะมาก็พอสมควรและหลักของการวิปัสสนาเราต้องอยู่กับอารมณ์ปัจจุบันไม่คิดไปในอดีตไม่คาดหวังไปในอนาคต แต่สติที่ผมฝึกยอมรับว่ายังอ่อนอยู่มากครับ ก็เลยอยากถามแบบชวนคุยกันแบบเพื่อนๆพี่สบายๆครับ อย่างที่ถามมาข้างบนนั้นถ้าเรายังฝึกสติปัฏฐานไม่ชำนาญพอ เราจะมีวิธีแบบเบาๆที่เป็นวิถีชาวประชาทั่วๆไปอย่างอื่นไหมที่จะช่วยเป็นตัวเสริมนอกจากการใช้ธรรมะเข้าช่วยครับ