ผมเคยได้อ่านพบโคลงสี่สุภาพ อยู๋ 2 บทชอบมาก  แต่นานมากแล้ว  ลืมไปหมด  คงจำได้ ดังนี้
บทหนึ่ง วรรคแรกของบาทแรกว่า "ทุ่มหนึ่งสุนัขน้อย   นิทรา "  อีกบทหนึ่ง  วรรคสุดท้ายของบาทสุดท้ายว่า "สี่นี้ อย่าเนา "  คร่าวๆเขียนถึงปฏิรูปเทศวาโสว่า ไม่ควรไปอยู่ในที่ๆไม่มี แพทย์ ,ณณณร ปราชญ์,ท่า(เรือ)ทาง(เดิน) ยังงี้แหละครับ  ท่านผู้รู้กรุณาชี้แนะ เติมต่อให้ด้วย ขอบคุณครับ