ลืมกระเป๋าตังค์ในห้องน้ำปั๊มน้ำมันแถวบางละมุง

ขอตั้งกระทู้ระบายความเซ็ง +ขอความช่วยเหลือ+เป็นอุทาหรณ์เตือนใจ

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 มกราคม ที่ผ่านมา ผมไปเที่ยว จ.ชลบุรี ช่วงประมาณมาณบ่ายโมงหลังจากเที่ยวตลาดน้ำที่พัทยาเสร็จ
ก็ขับรถย้อนกลับมาทางชลบุรี ขณะนั้นมีฝนตกหนักมาก ทัศนวิสัยไม่ค่อยดี เลยจอดแวะปั๊มน้ำมันบางจาก บางละมุง เลยสถานีตำรวจภูธรบางละมุงมาประมาณ 3-4กิโลเมตร เพื่อจะเติมน้ำมันและรอให้ฝนซาลง จากนั้นผมเดินไปเข้าห้องน้ำ
วันนั้นใส่กางเกงยีนส์ ซึ่งค่อนข้างจะอึดอัด เลยไม่ได้เอากระเป๋าสตางค์ใส่ในกางเกง แต่ใช้มือถือกระเป๋าเอา
ตอนเข้าห้องน้ำก็เอากระเป๋าสตางค์เหน็บไว้ตรงที่ห้อยกางเกงที่อยู่ข้างฝาผนัง เสร็จธุระก็เดินออกจากห้องน้ำโดยลืมหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาด้วย  ขับรถออกจากปั๊มมาประมาณสิบกิโลได้มั้ง ขึ้นสะพานตรงที่มีป้ายท่าเรือแหลมฉบัง  กับบริษัท MEYER อะไรซักอย่าง นึกขึ้นได้ว่าลืมกระเป๋า ตอนนั้นใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเลย ซวยแล้วเรา รีบหาจุดกลับรถแล้วขับรถย้อนกลับไปที่ปั๊ม

                       ตอนแรกพยายามควานหาสลิปที่เติมน้ำมัน เผื่อจะมีเบอร์โทรปั๊ม จะได้โทรไปบอก แต่ก็ไม่มี ช่วงนั้นฝนยังตก ขับเร็วมากก็ไม่ได้ ระหว่างนั้นในใจก็คิดว่าขอให้กระเป๋ายังอยู่ด้วยเถอะ เพราะช่วงนั้นฝนตก คนคงเข้าปั๊มไม่มาก หรือถ้ามีคนเห็นก็ขอให้เอาไปแต่เงินสดแล้วทิ้งกระเป๋ากับบัตรไว้แถวนั้นเถอะ พอไปถึงปั๊มวิ่งตรงดิ่งไปที่ห้องน้ำ แต่ปรากฎว่ากระเป๋าไม่อยู่แล้ว ความรู้สึกตอนนั้นแย่มาก เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ทำกระเป๋าสตางค์หายไปทั้งใบ ตอนนั้นยังมีความหวังว่าเค้าจะเอาไปเฉพาะเงินสด ผมเลยเดินหารอบห้องน้ำ หารอบๆพุ่มไม้แถวนั้น คุ้ยถังขยะหน้าห้องน้ำด้วย เดินไปถามเด็กปั๊มว่ามีใครแจ้งเก็บกระเป๋ากระเป๋าสตางค์ได้มั้ย เค้าก็บอกไม่มี ผมเลยเดินเข้ามานั่งสงบสติอารมณ์ในรถซักพัก นึกโทษตัวเองว่าทำไม่สะเพร่า หลงลืมได้ขนาดนี้
                      ที่จริงการเดินทางคราวนี้ ผมตั้งใจไปสมัครสอบรับราชการ ที่กรุงเทพในวันจันทร์ แต่เดินทางออกจากบ้านตั้งแต่วันศุกร์เพื่อแวะเที่ยวก่อน ในวันรุ่งขึ้นผมต้องไปสมัครสอบแต่เอกสาร บัตรประจำตัว บัตรเครดิต บัตรATM เงินสด ผมอยู่ในนั้นทั้งหมด แล้วเค้าจะให้ผมสมัครมั้ยเพราะไม่มีอะไรไปยืนยันตัวตนเลย พออารมณ์เริ่มสงบ ผมก็เดินไปที่ห้องที่เป็นสำนักงาน เพื่อขอดูกล้องวงจรปิด พนักงานก็ใจดีมาก รีบจัดการเปิดวิดีโอจากกล้องวงจรปิดให้ดู หลังจากตรวจสอบแล้วพบว่าตั้งแต่ที่ผมขับรถออกไป มีคนมาใช้ห้องน้ำชายทั้งหมด 4คน
คนแรกขับรถกระบะสีเทาถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็น ISUZU แต่งล้อแม็กลงจากรถมาคนเดียว คนที่สองขับวีออสสีดำมากับครอบครัวเดินเข้าไปหลังจากคนแรกไม่นาน หลังจากสองคนแรกออกไป ก็ทิ้งระยะซัก3-4นาที คนที่สามขับมอเตอร์ไซค์Honda Click เข้ามา คนสุดท้ายขับรถกระบะมิตซูบิชิ เทาแดง มีรถจักรยานอยู่ท้ายกระบะ แต่น่าเสียดายที่กล้องไม่ชัดพอที่จะเห็นเลขทะเบียนรถ ดูแล้วคงตามลำบาก สุดท้ายก็เลยไปแจ้งความที่สถานีตำรวจภูธรบางละมุงไว้เป็นหลักฐาน และโทรแจ้งอายัดบัตรต่างๆ  แล้วก็ขับรถเข้ากรุงเทพฯ ยังดีที่ผมไปกับเพื่อน ถ้าไปคนเดียวไม่รู้จะทำยังไง จะกินข้าว เติมน้ำมันยังไง เหมือนคนเถื่อนเพราะไม่มีบัตรแสดงตัวตน เหมือนคนหมดตัว เพราะแทบไม่มีทรัพย์สินอะไรติดตัวเลย นอกจากโทรศัพท์มือถือกับเสื้อผ้า
                         พอเช้าวันจันทร์ที่28 มกราคม ซึ่งต้องไปสมัครสอบ รีบออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อจะแวะทำบัตรประชาชนใหม่ วันนั้นผมพักกัญาติแถวปทุมยอมพักไกลที่สมัครสอบหน่อย เพราะไม่อยากรบกวนค่าโรงแรมจากเพื่อน เลยแวะที่ว่าการอำเภอคลองหลวง พอไปถึงที่ว่าการมีคนนั่งรออยู่เต็ม เห็นป้ายติดว่าทำบัตรประชาชนคิวเต็ม พอถามรายละเอียด เจ้าหน้าที่บอกว่าวันนึงรับได้แค่ 90คน พอถามถึงที่ว่าการใกล้ๆ เค้าก็บอกว่ามีรังสิต กับธัญบุรี แต่สองที่นี้รับได้แค่วันละ 40คน เพราะบัตรสมาร์ทการ์ดมีจำกัด สุดท้ายตัดสินใจไปตายเอาดาบหน้า ไปยื่นใบสมัครสอบแบบตัวเปล่า โชคดีที่เจ้าหน้าที่เค้าเข้าใจและเห็นใจว่าเรามาไกล(หนองคาย) แล้วต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตอนนี้ก็ยังนึกเสียใจและโทษตัวเองอยู่ไม่หาย เป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น ผมไม่โทษใครนอกจากตัวเอง ไม่โทษคนที่เค้าเก็บกระเป๋าสตางค์ผมได้ด้วย
                         ตอนนี้ยังมีความหวังว่าคนที่เก็บได้เค้าจะส่งเอกสารที่อยู่ในกระเป๋าสตางค์คืน
ถ้าใครมีเพื่อนหรือคนรู้จัก เก็บกระเป๋าสตางค์ของผมได้ รบกวนช่วยบอกเจ้าตัวเค้าหน่อยนะครับว่า เงินสดประมาณ 2,500 บาทในกระเป๋า ผมยกให้เป็นน้ำใจที่ช่วยเก็บรักษากระเป๋าสตางค์ผมไว้ และขอความกรุณาส่งบัตรและเอกสารในกระเป๋าสตางค์คืนให้ผมตามที่อยู่ในบัตรประชาชนด้วยจะเป็นพระคุณอย่างยิ่ง   สุดท้ายนี้ขอขอบคุณปั๊มน้ำมันบางจาก บางละมุง ที่ช่วยอำนวยความสะดวกในการตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรปิด ที่สำคัญคือเพื่อนผมที่เดินทางไปด้วยกัน ที่คอยช่วยปลอบใจ ให้กำลังใจ และดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายช่วงที่ผมลำบาก และฝากถึงทุกคนที่ชอบถือกระเป๋าสตางค์ โทรศัพท์ หรือทรัพย์สินอื่นๆ แล้ววางไว้ตามที่ต่างๆ ไม่ว่าจะตอนแวะกินข้าว ซื้อของ เข้าห้องน้ำ ต้องตรวจสอบให้ดีก่อนออกเดินทางนะครับ เดี๋ยวจะเจอเหตุการณ์แบบผม
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่