คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 54
ตอบได้ง่ายๆ
เพราะคนเรามีความจำที่ถูกทำลายได้ เช่น สมองเสื่อม สมองตาย
คนที่สมองเสื่อมหรือเคยสมองตาย จะรักษาให้ความจำกลับคืนยากมาก
จึงหลงทำผิดได้
เวลาคนเราเกิดมาก็เลือกเกิดไม่ได้ว่า จะเกิดมาครบ32หรือไม่
สัตว์นรก เทวดา พรหม ก็มีความจำเหมือนคน มีหลงลืมได้
บางทีก็เป็นเรื่องที่ของสองคนยลตามช่อง
บางคนเห็นคนทำเลวได้ดี บ้างติดคุกบ้าง กลับเชื่อว่ากรรมดีมีจริง
บางคนเห็นเหมือนกัน กลับไม่เชื่อ
บางคนเห็นคนทำดีได้ดีบ้าง ไม่ได้ดีบ้าง ก็ไม่เชื่อว่ามี
บางคนเห็นเหมือนกัน กลับเชื่อว่ากรรมดีมี
บางทีสิ่งที่แตกต่างอาจจะเป็นสิ่งที่เขาถือว่าดี บางคนว่าการรวยดี การมีชื่อเสียงดี
อีกคนกลับมองว่า การไม่เบียดเบียนคนอื่น การช่วยเหลือคนอื่น ความซื่อสัตว์ เป็นสิ่งดี
สองคนยลตามช่องเดียวกัน กลับมีทางเดินต่างกัน
ความสุขของคนก็เหมือนกัน บางคนมองว่าเกิดมารวยมีครบทุกอย่างมีความสุข
แต่อีกคนกลับมองว่า การบวชมีความสุข
สองคนยลตามช่อง กลับมีทางเดินต่างกัน
เพราะคนเรามีความจำที่ถูกทำลายได้ เช่น สมองเสื่อม สมองตาย
คนที่สมองเสื่อมหรือเคยสมองตาย จะรักษาให้ความจำกลับคืนยากมาก
จึงหลงทำผิดได้
เวลาคนเราเกิดมาก็เลือกเกิดไม่ได้ว่า จะเกิดมาครบ32หรือไม่
สัตว์นรก เทวดา พรหม ก็มีความจำเหมือนคน มีหลงลืมได้
บางทีก็เป็นเรื่องที่ของสองคนยลตามช่อง
บางคนเห็นคนทำเลวได้ดี บ้างติดคุกบ้าง กลับเชื่อว่ากรรมดีมีจริง
บางคนเห็นเหมือนกัน กลับไม่เชื่อ
บางคนเห็นคนทำดีได้ดีบ้าง ไม่ได้ดีบ้าง ก็ไม่เชื่อว่ามี
บางคนเห็นเหมือนกัน กลับเชื่อว่ากรรมดีมี
บางทีสิ่งที่แตกต่างอาจจะเป็นสิ่งที่เขาถือว่าดี บางคนว่าการรวยดี การมีชื่อเสียงดี
อีกคนกลับมองว่า การไม่เบียดเบียนคนอื่น การช่วยเหลือคนอื่น ความซื่อสัตว์ เป็นสิ่งดี
สองคนยลตามช่องเดียวกัน กลับมีทางเดินต่างกัน
ความสุขของคนก็เหมือนกัน บางคนมองว่าเกิดมารวยมีครบทุกอย่างมีความสุข
แต่อีกคนกลับมองว่า การบวชมีความสุข
สองคนยลตามช่อง กลับมีทางเดินต่างกัน
แสดงความคิดเห็น
ถ้านรกมีจริง จะมีไว้ทำไม ในเมื่อ...
บังคับให้ปีนต้นงิ้ว
ต้มในกระทะเชฟร่อน ฯลฯ
อันนี้ตรงกับวิทยาศาสตร์ด้านพฤติกรรมอย่างหนึ่ง นั่นก็คือ
"การเรียนรู้จากความเจ็บปวด" (ตรงนี้รบกวนนักวิทย์จากหว้ากอช่วยแก้ด้วยครับถ้าเขียนทฤษฎีผิด)
คือเมื่อได้รับความเจ็บปวดทรมานจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งเมื่อผ่านมาแล้วเราจะไม่ไปยุ่งกับมันอีก เช่น เราเอานิ้วไปทิ่มปลั้กไฟ ไฟดูดเจ็บเกือบตาย นิ้วไหม้ด้วย เราก็จะเข็ด หลังจากนั้นเราก็จะไม่เอานิ้วไปทิ่มปลั้กอีก หรือ เราวิ่งบนพื้นอิฐตัวหนอนขรุขระ สะดุดหน้าทิ่มหัวแตก ครั้งต่อไปเราก็จะเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น เป็นต้น
นั่นก็คือนรกมีไว้อบรมดัดสันดานด้วยความเจ็บปวดแบบทฤษฎีนี้นี่เอง เจ๋งเลย เกิดใหม่ก็ไม่ทำชั่ว เพราะเข็ดจากโทษในนรก...
แต่เดี๋ยวก่อน ๆๆๆ
พอเราเกิดใหม่ปั้บ เราก็ลืมโทษในนรกหมดสิ้น ว๊อดเดอะฟัก!!!!!!
งี้จะมีนรกไว้ทำกล้วยพระยมอะไรล่ะฟะ??? เพราะพอเกิดใหม่แม่มก็ลืมหมดอยู่ดี แล้วก็ทำผิดบาปวนๆๆ ไปเพราะไม่รู้ จำความเจ็บจากโทษสมัยนรกไม่ได้ กล้วยเถอะจ้ะ แบบนี้กี่ชาติๆมันก็ลงนรกอยู่ดี
ถ้านรกมีจริงมันก็ไม่ใช่ที่ดัดสันดานแล้วล่ะ แต่เป็นที่สนองตัณหายมบาลมากกว่า เพราะยังไงเอ็งก็ต้องกลับมาให้ข้าปู้ยี่ปู้ยำอีกอยู่ดี 55555+
ยังงี้จะมีนรกไว้เพื่อ???