จำได้ว่า ตอนนั้นอายุ 14-15 นี่แหละ ได้ดีใจกระโดดโลดเต้นหน้าจอทีวี ตื่นเต้นสุดๆ

อันนี้เท่าที่จำได้ ในเอเชี่ยนเกมส์ ที่ถือว่า ประเทศไทยเราเป็นเจ้าภาพจัดกีฬาเอเชี่ยนเกมส์มากสุดในเอเชีย (4 ครั้งหรือเปล่าคับ?)

ตอนนั้นไทยโดนใบแดงไล่ออก เหลือนักเตะในสนาม 9 คน(ถ้าจำไม่ผิด) ในช่วงสุดท้ายของเกมนั้น เป็นช่วงนาทีระทึกที่สุดเท่าที่เคยดูบอลไทยมา ทีมชาติไทยได้เตะลูกฟรีคิก แล้วนักเตะคนนึง จำชื่อไม่ได้ เตะลูกฟรีคิกชนคานกระเด้งเข้าประตู นี่คือลูกฟรีคิกชี้ชะตาของทีมชาติไทย ทำให้เข้าสู่รอบรองชนะเลิศ สำหรับผม มันคือลูกฟรีคิกที่โคตรสวยที่สุด และสะใจที่สุด จำได้อีกว่า บรรดาข้างบ้าน เพื่อนบ้านในละแวก ตะโกนส่งเสียงเฮกัน นั่นก็ถือได้ว่า เป็นจุดเปลี่ยนของวงการลูกหนังไทยอีกครั้งนึง ที่คนไทยได้มาสนใจบอลไทยอีกครั้ง

แต่น่าเสียดายที่ทีมชาติไทยไปไม่ถึงฝั่งฝัน ได้ที่ 4 ในบอลเอเชี่ยนเกมส์ ในนัดชิงที่ 3 กับจีน นั่นคือผลงานที่ดีที่สุด อ้อ และช่วงนั้น เพลง "ประเทือง" ของไท ธนาวุฒิ ดังสุดขีดในยุคนั้น มีเปิดเพลงให้บรรดากองเชียร์ของไทยเต้นบนอัฒจรรย์ด้วย