ผลการโกง ความย่อยยับทางเศรษฐกิจ อันเกี่ยวเนื่องกับคดี ปรส หรือที่คล้ายกัน ผ่านพ้นมากว่าสิบปีแล้ว ในระดับประเทศ เศรษฐกิจก็ฟื้นตัวแล้ว
หนี้สินต่อกันระหว่าง ลูกหนี้เจ้าหนี้ ลูกค้ากับสถาบันการเงิน ก็ได้แก้ไข ยึด ปรับลด จนไม่มีการทวงถามซี่งกันแล้ว คดีเกี่ยวกับ นักธุรกิจ นายธนาคาร หลายคดี ก็หมดอายุความไปแล้ว เช่นคดี นายเอกยุทธ อัญชันบุตร นายปิ่น จักกะพาก

แต่ขบวนการยุติธรรมก็ควร นำคดีปรส มาดำเนินการ ไม่ใช่ปล่อยให้หมดอายุความไปเฉย เพราะอย่างน้อยก็จะเป็นตัวอย่าง บทเรียน ต่อภาคส่วนและผู้บริหารที่เกี่ยวข้อง ไม่ให้ทำผิดซ้ำซาก

เพราะเชื่อกันว่า ประเทศไทย นับแต่ปีนี้2556 กำลังอยู่ในวงจรขาขึ้นทางเศรษฐกิจ การสร้างโครงสร้างพื้นฐาน รถใต้ดิน ไฮสปิด  การรวมกลุ่มอาเซียน ก็มีโอกาส ที่หากไม่มีการศึกษาอดีต ความผิดซ้ำสอง จะตามมา

มติทางสังคม ขอพูดสั้นๆว่า ความเสียหายที่เกิดขึ้น นักธุรกิจและคนในกรุงเทพฯ เป็นคนทำ จึ่งได้รับการปกป้อง หรือทำเฉยจากสื่อและสังคมในกรุ่งเทพ หากเป็น ความเสียหายในโครงการชนบท แม้เพียงเล็กน้อย สื่อกระแสหลักจะโจมตีซ้กซาก

ด้วยเหตุนี้จึ่งไม่ควรปล่อย เรื่อง ปรส ไปเฉยๆ