หนูเป็นชาวพุทธคนหนึ่ง ชอบสวดมนต์เป็นประจำ ชอบอ่านและสนใจในเรื่องธรรมะ จนหนูป่วยหนักผ่าตัดสมอง หนูฝึกใจตัวเองเพื่ิอต่อสู้กับโรคโดยการสวดคาถาพระไตรปิฎกและคาถาชินบัญชร ใจนึงหนูเชื่อว่าการสวดมนต์คือการฝึกสมาธิ ใจนึงหนูเชื่ิอและศรัทธาพระค่ถาชินบัญชรมาก เวลาหนูคิดอะไรจะคิดทั้งด้านวิทยาศาสตร์และศาสนา ต่อมาพอหนูเรียนจบ หนูได้มาใช้เวลาอยู่กับครอบครัวอย่างเต็มที่

หนูพบว่าปัญหาของ"ครอบครัวอื่น"รบกวนและสร้างความวุ่นวายให้กับครอบครัวหนูอย่่างไม่จบสิ้น ครอบครัวหนู พ่อแม่น้องชาย อยุ่ดูแลตายายตั้งแต่เกิด โดยบ้านที่อยู่คือบ้านตายาย บ้านหลังนี้ใครไปมาได้หมด แต่ใน1ครอบครัวใหญ่ มักจะมีจุดต่ำสุดของครอบครัว ซึ่งจุดต่ำสุดของครอบครัวหนูคือ ครอบครัวของลุงก.(พี่ชายแม่) มีลูก3คน ภรรยาเป็นคนยากจนที่หนีตามมาเพราะหวังจะถีบตัวจากชีวิตหลังเขา
ลุงก.ไม่เรียนหนังสือ จบป.4 แต่พี่ชายของแม่อีกคนเป็นตำรวจยศสูงสุด(หนูเชื่อว่าคุณลุงคนนี้เป็นจุดสูงสุดของครอบครัวหนู แม้ว่าปลดเกษียรแล้วก็ยังทำงานรับใช้แผ่นดิน บารมีกว้าง ลูกน้องรักใคร่ เป็นตำรวจที่ไม่โกงกิน)

ลุงก.เป็นคนขี้คุย บวกกับหลงงมงายว่าตัวเองมีพี่ชายเป็นใหญ่เป็นโต สอนลูก สอนภรรยา รวมถึงคุณยายของหนูก็หลงแบบนี้เหมืิอนกัน

ประเด็นสำคัญคือ ลุงก.ไม่เคยทำงาน จนตอนนี้อายุ60 และยิ่งไปกว่านั้น ลูกชายลุงก.ก็เกเรมาก ส่งเรียนหรู เข้าสโมสรฟุตบอลดัง ส่งเสริมในทางที่ดี แต่สุดท้าย เกเร หนีเรียน ขโมยเครื่องเพชร และทรัพสินตายายหนูจนหมดตัว ลุงที่เป็นตำรวจจะให้ตังตายายไว้ใช้ ยายก็จะทุ่มให้ลุงก.หมด ครอบครัวหนูไม่เคยได้สัมผัส ในทำนองที่ว่า
ลูกชายลุงก.จะถูกเลี้ยงดูคู่กันมากับหนู พี่คนนี้ไปไหนของก็เสียหาย ตอนเด็กซนมาก โตขึ้นก็เกเรขนาดที่ว่าติดคุกเด็กบ้านเมตตา โตขึ้นอีกติดคุกจริง ทำลายชื่อเสียงครอบครัว พอออกมาจากคุก ยิ่งแย่!!! ตอนนี้พี่คนนี้อายุ25 สร้างความเดือนร้อนให้ครอบครัวหนูนานกว่า10ปี มาไถเงินคุณยายทุกวัน ขู่เข็ญตายาย ตะคอกและขู่เพื่อเอาเงินไปกินไวน์กับผุ้หญิง และบำเรอตัวเอง

ต่อมาชายคนนี้โดนรถชน ก็มาพักที่บ้านหนู เหตุผลคือลุงก.ปลูกฝังลูกว่าเดี๋ยวแม่หนูจะยึดบ้าน และรอเงินประกัน ทุกวันนี้พี่ชายคนนี้คือ ด่าพ่อด่าแม่ ตะคอก จุดประสงเดียวคือจะเอาเงินไปเที่ยว ซึ่งรุนแรงขนาดน้องสาวตัวเองแค้นจนเอามีดเล็กแทง แต่ก็ไม่เป็นไร ลุงก.และภรรยาก็หนีลูกชายคนนี้ ขายบ้านเพราะเอาไปใช้หนี้ ทั้งที่ภรรยาติดการพนัน และยืมเงินมาให้ลูกผลาญ  จนตอนนี้บ้านโดนยึด จนจะย้ายมาอยู่บ้านที่หนูอยู่



หนูอยุ่บ้านเหมือนเป็นโรคประสาท หวาดผวา กลัวความรุนแรง แม่หนูเป็นลูกยาย บางทีก็อดเข้าไปไม่ได้ เพราะยายเรียกให้ช่วย ซึ่งพี่ชายคนนั้นจะเกรงใจแม่หนูมาก แต่พี่คนนี้พกมีด! ซึ่งแน่นอนว่าหนูต้องห่วงแม่
หนูไม่คิดว่าชีวิตที่ค่อนข้างสบายมีกินมีใช้ ครอบครัว4คนพ่อแม่ลูกหนูมีความสุขมาก จะต้องมาเจอกับเหตการพี่น้องแทงกัน ถือมีดท้ากัน หนูต้องรีบวิ่งจากห้องน้ำมาห้าม หลากหลายเหตการระทึกขวัญ พี่ขู่จะระเบิดถังแก๊ส...ฯลฯ

จนตอนนี้ตายายป่วย เพราะชราอายุ88 ตาเจาะคออยู่รพ.แล้ว ยายเดินไม่ได้(อยู่บ้าน) แต่พี่ชายคนนี้ยังไม่หยุดการกระทำล้างผลาญ ซึ่งหนูคอยแค่รบเร้าแม่ให้ย้ายออกจากบ้าน  แต่อยุ่บ้านนี้เพราะ"รอส่ง"ตายาย จะเอาตายายไปด้วย ยายก็เรียกได้ว่าฤทธิ์เยอะค่ะ แม่จึงต้องยอมและทนต่อไป

กลายเป็นว่ามีแค่ครอบครัวหนูที่รับมือกับพี่ชายคนนี้ ทั้งแค้นทั้งสงสารหลายอารมณ์ จนหนูมักจะคุยกับแม่บ่อยๆ มองทั้งแง่วิทย์และศาสนา
และเกิดหลายคำถามมากมายในใจหนู

1.เวรกรรมมีจริงใช่ไม๊คะ? บางคนบอกไม่เห็นชาตินี้เดี๋ยวชาติหน้าก็เห็น...แล้วหนูจะรู้ได้ไงคะว่าชาติหน้ามีจริง
2. พี่ชายคนนี้คือเจ้ากรรมนายเวรของครอบครัวหนูรึป่าวคะ? เจ้ากรรมนายเวรมีจริงไม๊คะ?
หนูคิดหลายแง่มาก ว่าคุณยายเคยทำแท้งไม๊ หรือคุณตาไปทำอะไรใครไม๊แล้วมาเกิดเป็นพี่คนนี้ รบกวนขอคำแนะนำค่ะ  
3.คนที่ทำชั่วทำบาป ลุงก.และลูกชาย และครอบครัว วันๆไม่ต้องทำอะไร มีกินมีใช้ ขอตังไปทั่ว โดยที้ไม่รับรู้ว่าคนอื่นเดือดร้อน แล้วถ้าหากเค้าสบายแบบนี้จนตาย ถ้าครอบครัวหนูตายก่อน แล้วความยุติธรรมจะสามารถเรียกร้องได้จากไหนคะ
4.หนูเชื่อว่าการที่พี่ชายคนนี้เลว เพราะมาจากการเลี้ยงดูที่ผิดๆ แต่การที่หนูสัมผัส พบว่าเค้าไม่มีความดีในตัวเลย เช้ามาเล่นคอมถึงดึก กินข้าว ตกดึกออกไปเที่ยวหรู กลับมาเช้าอีกวัน เปิดคอม ไม่ก็นอน ชีวิตวนแค่นี้มานานมากแล้ว
คำถามคือเป็นไปได้หรอคะที่คนอายุ25จะคิดไม่ได้และเลวแบบไม่มีข้อดีเลยซักนิดเลยหรอคะ? เพื่อนๆพี่ๆเคยเจอคนแบบนี้ไม๊คะ?
5. อย่างพี่ชายหนูเรียกว่าอาการทางจิตได้ไม๊คะ คือมีความคิดดีนะคะ แต่ไม่ทำ เลือกจะเลวให้สุด
6. หนูสมควรอยู่บ้านนี้ต่อไปไม๊คะ เอายายไปด้วยดีไม๊คะ หรือทิ้งไว้ให้ครอบครัวลุงก.มาอยู่ดูแล

7. สมมติว่าถ้าเป็นครอบครัวของพี่ๆเพื่อนๆจะทำอย่างไรคะ

8.ที่สุดแล้ว หนูแอบคิดเล่นๆว่า คนเราเกิดมาก็มีวิถีชีวิตหนึ่งๆ อยู่ที่เราจะปฏิบัติอย่างไร การแก้ปัญหามันมีอยู่ แต่อยู่ที่ว่าจะลงมือทำได้จริงไม๊ ซึ่งเอาเข้าจริงแล้ว ชีวิตจริง ติดหลายปัจจัยมาก สรุปแล้ว ชีวิตคนเราก็เป็นเช่นนี้เอง..?




สุดท้ายหนูขอขอบคุณทุกคนที่อ่าน อย่างน้อยหนูแค่อยากเผยแพร่ประสบการณ์ให้คนอื่นฟัง ว่าเรื่องอย่างนี้มันมีอยู่บนโลกค่ะ ^^