บัวเป็นแมวจร ตาบอด 1 ข้าง ที่มาขออาหารกินเมื่อกลางปี 2551 ที่รั้วหลังบ้าน
กินอาหารไปก็ขู่ไป ให้อาหารแล้วต้องออกมาไกลๆ ขู่ตลอด ตอนนั้นไม่ทราบเพศ
ต้นปี 52 คาบลูก 3 ตัว มาไว้ที่หลังคาหน้าบ้าน ถึงรู้ว่าเป็นนาง ก็ให้อาหาร เอากะบะทรายมาไว้ให้ใช้กัน
บนหลังคา พอลูกโตหน่อยก็จับแม่ทำหมัน(ยอมให้จับแล้ว) ตอนเย็นเปิดประตูให้ลูกเข้ามาเจอแม่แมว
ที่แอบไว้ในห้องลูกสาว ตัดไหมก็ปล่อยให้ไปอยู่กันบนหลังคา ทำที่หลบแดด/ฝนไว้ให้ เอากรงไว้ให้ก็มานอนกัน
ตอนนั้นตั้งกระทู้หาบ้านแต่ไม่ได้ เด็กๆโต จับทำหมันพร้อมกัน 3 ตัวเลย เพื่อสะดวกในการดูแล เย็นก็เปิดประตู
ให้แม่มาเจอกับลูกๆ จนตัดไหม ลูกๆของบัวหายไป 2 ตัว 1 (ผู้)กับ 3 (เมีย) เราเลยตัดสินใจเย็นถ้าเขามากินข้าว
จับนอนในกรงนอกบ้าน เช้าปล่อย จนต้นปี 2554 เรารู้สึกว่าบัวมีกลิ่นปากและกินอาหารได้น้อย ได้เอาบัวเข้าโครงการฯ
เพื่อขูดหินปูนที่ รพส.เกษตร ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เราเอาบัวเข้ามาอยู่ในบ้านเป็นการถาวร ก่อนไปขูดหินปูน
เมื่อประมาณ เดือน ตค.55 เราสังเกตุเห็นว่าบัวเจ็บปากมากเวลากินอาหารถึงกับดิ้นเลยล่ะ เราหาหมอ เปิดเหงือกดู
เหงือกอักเสบ ฉีดยา กินยา อยู่เป็นเดือน เราป่วยต้นเดือน มค. 56 2 อาทิตย์ได้ บัวไม่ได้หาหมอ ไม่ไดกินยา
อาการกำเริบ เริ่มมีอาการเจ็บปากอย่ารุนแรง เราหาหมอ เจาะเลือด ผล เป็นเอ็ดส์ เราหัวใจสลายเลย