เมื่อ 9 เดือนที่แล้ว ผมลาออกจากงานเพื่อมาทำวิทยานิพนธ์ป.โทเต็มเวลา  
ที่จริงชีวิตการงานตอนนั้นก็น่าพอใจ ความสัมพันธ์ในที่ทำงานระหว่างผมกับเจ้านายก็ราบรื่น มีเงินเดือนเก็บเรื่อยๆ แต่ก็ต้องจำใจลาออกมาเพราะตอนนั้นเหลือเวลาเพียงปีการศึกษาเดียว หัวข้อวิทยานิพนธ์ที่เขียนอยู่ก็ไม่ชอบ แถมที่บ้านยังกดดันอย่างหนักว่าต้องจบให้ได้ จะได้เอาวุฒิไปสมัครบริษัทใหญ่ๆเงินเดือนสูงๆ    

ช่วงที่ว่างงาน ได้เวลาเพิ่มขึ้นมาจริง แต่ก็เฉามากครับ ไม่ค่อยได้เจอใครเลย เพื่อนร่วมรุ่นก็จบกันไปหมดแล้ว เงินเก็บส่วนใหญ่ของผมถูกเอาไปลงทุนในหุ้นตามตำแนะนำของทางบ้านแต่ก็ติดดอย  เงินสดที่เหลือก็ต้องเขียมๆใช้  นอกจากนี้ ทางบ้านยังมากดดันให้จบเร็วๆ ราวกับว่าวิทยานิพนธ์เขียนกันง่ายๆ  (ทางบ้านจบป .โทแบบสอบอย่างเดียวครับ ) พอติงไปก็กลับบอกว่าผมพลาดเองที่ไปเลือกหลักสูตรที่ต้องทำวิทยานิพนธ์ แต่ก็ต้องเรียนให้จบ    

เทียบกับช่วงทำงานไปเขียนวิทยานิพนธ์ไปแล้ว แม้จะเครียดเพราะเวลาน้อย แต่มันก็มีความสำเร็จจากงานและเงินเดือนมาให้ชื่นใจบ้าง

ปัจจุบัน สถานการณ์วิทยานิำพนธ์ของผมดีขึ้น เขียนเนื้อหาหลักไปได้แล้วประมาณ 140 หน้า พอไปหาอาจารย์ครั้งล่าสุด
อาจารย์ท่านเห็นว่าอยู่ในสภาพที่ใกล้เอาไปยื่นสอบได้แล้ว แต่ขอให้ปรับแก้เนื้อหาเล็กน้อย และให้ไปเขียนบทสรุปมาได้
  
ในช่วงเดียวกัน ผมก็บังเอิญไปเจอประกาศรับสมัครงานที่หนึ่ง ดูลักษณะงานแล้วรู้สึกว่ามันใช่กับตัวเองมาก น่าทำมากกว่าที่ทำงานที่เคยลาออกมาซะอีก  พิจารณาคุณสมบัติต่างๆแล้ว คิดว่าโอกาสที่ตัวเองจะได้งานก็มีสูง  อย่างไรก็ตาม ปัญหามีอยู่ว่า ผมเองก็อยู่ในช่วงโค้งสุดท้ายของการทำ thesis เช่นกัน ถ้าได้งานทำ ก็ไม่รู้ว่าจะเสี่ยงเกินไปไหม   ถ้าจะรอให้สอบ defend และนำ thesis ฉบับแก้ไขส่งมหาวิทยาลัยเสร็จ คนอื่นก็คงได้งานไปแล้ว

ควรทำอย่างไรดีครับ