จากที่คิดว่า เอาน่า อีกเดือนกว่าๆ เพราะกำหนดคลอดอยู่ปลายเดือน ก.พ.
แต่ความดัน+เบาหวานที่เป็นอยู่ ก็ส่งผลให้ไปนอนโรงพยาบาลมา 3 รอบแล้ว
ล่าสุด พรุ่งนี้ ต้องเตรียมไปนอนโรงพยาบาลยาว เพื่ออยู่จนผ่าคลอดเลย แอบกลัวมากมาย
วันนี้ไปซาวด์มาล่าสุด หัวน้องลงอุ้งเชิงกรานแล้ว หมอบอกว่าให้ระวัง เพราะดูจากสถานะ พร้อมคลอดได้ทุกเมื่อ
ตอนที่หมอซาวด์ บอกแต่ว่าหัวอยู่ต่ำมาก นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เราปวด จิมิ มาเป็นอาทิตย์ๆแล้ว
แถมความดันที่พุ่งไป 170-180 แม้จะทานยาแล้ว และนอนเฉยๆ 2-3วัน ความดันก็ยัง 150-160 ตลอดๆ ทำให้หมอสั่งแอดมิดอีกรอบ และสั่งให้อยู่จนคลอด
เมื่อนั่งนึกว่า ต้องไปอยู่โรงพยาบาลโดยยังไม่มีกำหนดแล้ว ทำให้กลัวจังเลย เพราะต้องไปนอนที่ห้องเฝ้าระวัง ญาติก็เฝ้าไม่ได้ ไม่รู้ว่าต้องอยู่นานแค่ไหน
จากที่เคยตั้งใจว่าจะคลอดเองให้ได้ กลายเป็นต้องผ่าคลอดแน่ๆ เพราะความดันที่ขึ้น หมอเลยไม่อยากให้คลอดเองซะแล้ว
แอบนั่งจิตตก ระหว่างเตรียมตัวไปโรงพยาบาล ในใจอยากให้ลูกอยู่ในท้องนานๆ เพื่อเค้าจะได้สมบูรณ์แข็งแรง แต่เราก็ต้องไปอยู่โรงพยาบาลด้วยความทรมาน เพราะห้องเฝ้าระวังที่ไปอยู่ไม่มีแอร์เลย
35 วีค กับการต้องไปนอนโรงพยาบาล รอคลอดแล้ว พอถึงเวลาจริงๆกลัวมากมาย จะได้เจอกันแล้วนะลูก
แต่ความดัน+เบาหวานที่เป็นอยู่ ก็ส่งผลให้ไปนอนโรงพยาบาลมา 3 รอบแล้ว
ล่าสุด พรุ่งนี้ ต้องเตรียมไปนอนโรงพยาบาลยาว เพื่ออยู่จนผ่าคลอดเลย แอบกลัวมากมาย
วันนี้ไปซาวด์มาล่าสุด หัวน้องลงอุ้งเชิงกรานแล้ว หมอบอกว่าให้ระวัง เพราะดูจากสถานะ พร้อมคลอดได้ทุกเมื่อ
ตอนที่หมอซาวด์ บอกแต่ว่าหัวอยู่ต่ำมาก นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เราปวด จิมิ มาเป็นอาทิตย์ๆแล้ว
แถมความดันที่พุ่งไป 170-180 แม้จะทานยาแล้ว และนอนเฉยๆ 2-3วัน ความดันก็ยัง 150-160 ตลอดๆ ทำให้หมอสั่งแอดมิดอีกรอบ และสั่งให้อยู่จนคลอด
เมื่อนั่งนึกว่า ต้องไปอยู่โรงพยาบาลโดยยังไม่มีกำหนดแล้ว ทำให้กลัวจังเลย เพราะต้องไปนอนที่ห้องเฝ้าระวัง ญาติก็เฝ้าไม่ได้ ไม่รู้ว่าต้องอยู่นานแค่ไหน
จากที่เคยตั้งใจว่าจะคลอดเองให้ได้ กลายเป็นต้องผ่าคลอดแน่ๆ เพราะความดันที่ขึ้น หมอเลยไม่อยากให้คลอดเองซะแล้ว
แอบนั่งจิตตก ระหว่างเตรียมตัวไปโรงพยาบาล ในใจอยากให้ลูกอยู่ในท้องนานๆ เพื่อเค้าจะได้สมบูรณ์แข็งแรง แต่เราก็ต้องไปอยู่โรงพยาบาลด้วยความทรมาน เพราะห้องเฝ้าระวังที่ไปอยู่ไม่มีแอร์เลย